Ron Jans (65) zou eigenlijk een jaartje vrijaf nemen. Maar het seizoen was amper onderweg, of zijn gezin, boeken en cd’s kregen stevige concurrentie van FC Utrecht. In de Domstad bewees Jans zich opnieuw als teambouwer en vertrouwenskneder. ‘Ik hoop dat dit mijn laatste club is.’
Op het FC Utrecht Topsportcentrum in Overvecht nam Ron Jans begin september zijn intrek in een klinisch kantoor. Langzaam maar zeker heeft hij zijn werkomgeving iets opgevrolijkt. Een kamerplant is zijn laatste aanwinst. ‘Heb ik heel veel moeite voor moeten doen’, zegt de 65-jarige trainer. Hij staart beteuterd naar de vuile vloerbedekking. ‘Die moet er nog uit. Wordt aan gewerkt.’
Hij richtte zijn kamer vooral in met spullen die hem terugvoeren naar Zwolle. Op zijn bureau prijkt een zwart-wit elftalfoto uit 1955 van linksbuiten Dries Jans en zijn teamgenoten in het shirt van PEC. ‘Pé Eé Cé, zoals mijn vader het altijd zei.’ Aan de wand heeft hij een ingelijste foto van zijn drie zoons in het stadion van PEC Zwolle, achter hen een spandoek dat refereert aan de sensationele bekerwinst in 2014. De maker van de 5-1 tegen Ajax heeft net bekendgemaakt dat hij na dit seizoen afzwaait als prof. ‘Kan dit zo?’, vraagt Jans, terwijl hij het afscheidsfilmpje aanklikt dat hij zojuist heeft opgenomen voor Bram van Polen. Hij dankt zijn voormalige aanvoerder voor de vier jaar waarin ze samenwerkten. ‘Ik heb even wat namen voor jou: Levchenko, Pröpper, Van Wolfswinkel, Unnerstall, Sankoh, Paul Matthijs, Van der Maarel. Jij staat in mijn elftal van beste persoonlijkheden met wie ik getraind heb.’ Jans vindt dat Van Polen ‘een dapper besluit’ heeft genomen. Stoppen is moeilijk, weet de trainer, zelfs als het een tijdelijk afscheid betreft. Na zijn vertrek bij FC Twente nam Jans zich afgelopen zomer voor een sabbatical te nemen.