Hopen op betere voetbaltijden
data-height="138" data-width="120" data-align="clear" data-caption="" src="http://www.vi.nl/upload/68eb8ded-52cc-48b4-a68a-d4595bc370d6_image6108848326508040140.jpg" /> Voor het voetbal was 2001 een bedroevend jaar. Control freak Louis van Gaal verklaarde zijn aanpak heilig en wilde in een vlaag van zelfoverschatting het complete Nederlandse voetbal naar zijn hand zetten. In Zeist, de hoofdstad van Boboland, lukte hem dat, maar de media lieten zich niet intimideren en bij de internationals sloeg zijn gedateerde aanpak steeds minder aan. Dat leverde vooral komische incidenten op tijdens trainingskampen. De spelers vermaakten zich kostelijk met de ongenuanceerde woede-uitvallen van de bondscoach. De als een klassieke sergeant-majoor blaffende Van Gaal ging regelmatig zó tekeer, dat teammanager Hans Jorritsma de radio keihard aanzette, omdat hij het gênant vond als hotelgasten hoorden hoe de bondscoach zijn spelers als kleuters ter verantwoording riep. Resultaten leverde deze aanpak in ieder geval niet op. Nederland wist zich niet te kwalificeren voor de WK-eindronde, terwijl het de doelstelling van Van Gaal was om wereldkampioen te worden. Een nuchter denkende en normaal functionerende bondscoach verbindt daar zijn consequenties aan, maar Van Gaal wilde tijdens een beschamende persconferentie nog één keer zijn gram halen. Volgens de ongeloofwaardige bondscoach deugde de mentaliteit van een aantal spelers niet en hij had geen goed woord over voor de media.
De toegift van deze wanstaltige voorstelling kwam uit Denemarken overwaaien. Een zekere Kim Loudrup, een kennis van Patrick Kluivert, zou tijdens het verblijf van de Oranje-spelers een feest hebben georganiseerd in de Royal Suite van het Mariott Hotel. Op dat feest was striptease-danseres Kira Eggers aanwezig en er zouden een paar Oranje-spelers enige tijd hebben verpoosd. Dat leverde een week lang voorpagina-nieuws op in Nederland. De kranten citeerden anonieme bronnen, schreven Deense roddelbladen over en het was opvallend dat Frank van den Wall Bake, sportmarketingdeskundige en vriend van Van Gaal, voortdurend opdook in die verhalen. Volgens hem was er nog veel meer aan de hand, ook al tijdens het bewind van Frank Rijkaard. Met andere woorden: het heeft niet aan Van Gaal gelegen, de spelers leefden er losbandig op los.
Arme meneer Van den Wall Bake, weet hij veel. Als hij een flinke jongen is, geeft hij opening van zaken. Nu brengt hij iedere international in diskrediet en beïnvloedt hij de publieke opinie op een uitermate onbeschaafde manier. De brave man wordt niet geremd door enige kennis van zaken, want zolang er Oranje-teams op reis zijn, zijn spelers ondeugend. Goed ingevoerde journalisten kunnen er een boek over schrijven, maar ik vind het allemaal totaal niet relevant. Zolang ze niet met justitie in aanraking komen, moeten voetballers op hun sportieve prestaties beoordeeld worden. Ook vedetten hebben recht op privacy. Daarom moet Van den Wall Bake zijn falende vriend Van Gaal nu niet proberen schoon te praten over de ruggen van de internationals.
Het feit dat Roda JC, PSV en Feyenoord in het UEFA Cup-toernooi overwinteren is een meevaller. En de tegenstanders AC Milan, Leeds United en Glasgow Rangers staan garant voor leuke wedstrijden. AC Milan lijkt me te sterk voor Roda JC en bij PSV kunnen de wedstrijden tegen Leeds United weleens ondergesneeuwd raken door interne problemen. De spelers vergaderden vorige week, er werd zelfs gestemd over trainer Erik Gerets. Vooral de ervaren spelers hebben hun twijfels over de werkwijze van hun coach en gaan daar deze week met voorzitter Harry van Raaij over praten.
Mijn ego werd vlak voor de feestdagen gestreeld door de jury van het Nederlands Uitgeversverbond die mij tijdens het Tijdschriften Gala uitriep tot hoofdredacteur van het jaar. Ik heb die festiviteiten aan mij voorbij laten gaan, omdat ik niet zo?n type voor bruiloften en partijen ben en me, dankzij mijn gevoel voor zelfspot, niet thuisvoel tussen een peloton in smokings gestoken wijsneuzen. Een paar jaar geleden bezocht ik dit evenement en toen kwam ik al tot de conclusie dat ik niet bij dit wereldje wilde horen. Daarbij komt nog dat mijn collega Cees van Cuilenborg en ik dit blad sámen runnen, maar omdat ík me nadrukkelijk profileer, wordt híj vaak vergeten. Ik was slechts een kleurrijk journalist en columnist. Dankzij Van Cuilenborg werd ik bladenmaker en kan ik nu een redactie managen. Daarom draag ik het mooie beeldje, De Mercur, aan hem op.
Tot slot wil ik u nog wijzen op de drie boeken die deze redactie produceerde. VI-eindredacteur Bert Nederlof is verantwoordelijk voor De Feyenoorders en De PSV'ers, twee boeken met indringende portretten van legendarische voetballers. Ik trek me tijdens de feestdagen terug met het door Tom van Hulsen geschreven Anno De Jaren Vijftig. Lekker ontspannen met heerlijke nostalgische verhalen over de pioniers van het profvoetbal. Prachtige kleurenfoto's van alle clubs met de spelers die ik als kind adoreerde. Ze verdienden weinig en hadden er meestal een volledige baan bij, maar de romantiek droop uit de bomvolle stadions. Naast de toonaangevende clubs Ajax, PSV, Feyenoord, DOS, Sparta, Willem II en SC Enschede werd er ook profvoetbal gespeeld in vergeten voetbalsteden zoals Klazienaveen, Valkenswaard, Leiden, Gouda, Oldenzaal, Brunssum, Schiedam en Rheden. Anno De Jaren Vijftig is een uniek document geworden.
Ik wens u namens de gehele redactie van Voetbal International prettige kerstdagen, een gelukkig nieuwjaar en laten we de hoop uitspreken dat 2002 ons betere voetbaltijden brengt.