Na een afwezigheid van twee jaar keert Willem II terug naar de Eredivisie. De complimenten zijn voor Peter Maes, die arriveerde toen de Tilburgers dolende waren en de machine aan het draaien kreeg. Daarmee heeft hij ook zichzelf weer op de kaart gezet.
Peter Maes is bijna zestig jaar oud en heeft in zijn trainerscarrière al het een en ander meegemaakt. Maar zo'n typische Keuken Kampioen Divisie-ontknoping als afgelopen vrijdag, waarin Willem II pas in blessuretijd op gelijke hoogte kwam tegen FC Dordrecht en daarmee op eigen kracht promoveerde naar de Eredivisie? Nee, daar had ook Maes nog geen ervaring mee.
'Je kan eigenlijk geen beter scenario schrijven', sprak de Willem II-trainer na afloop van het 1-1 gelijkspel in de catacomben van het M-Scores Stadion, in de volksmond gelukkig nog altijd beter bekend als De Krommedijk. 'Een domme tegengoal, veel kansen in de tweede helft, een gemiste strafschop en dan Michael de Leeuw, die nu al weken tegen me aan het zeggen is dat hij nog belangrijk kan zijn voor Willem II, waardoor het in de laatste vijf minuten door mijn hoofd flitste dat ik hem nog in moest brengen. En dan scoort-ie ook nog. Dat is gewoon fantastisch.'
Met zijn vuist omhoog rende Maes na de rake kopbal van De Leeuw, pas zijn derde doelpunt van dit seizoen, het veld in. Omdat FC Groningen nog een late gelijkmaker had gevonden tegen Telstar, was dit doelpunt cruciaal voor promotie. Maes was niet direct op de hoogte van de stand van zaken: na afloop beweerde hij dat hij de hele avond niet had gekeken naar de tussenstanden op de andere velden en alleen maar bezig was geweest met zijn eigen ploeg, die vooraf als doelstelling had om minimaal een punt te halen. De Leeuw bezorgde Willem II dat punt en was daardoor het middelpunt van de Tilburgse feestvreugde.
