Abe Lenstra Stadion toneel van terugkerend koningsdrama

'Ik wilde directeur zijn van een sportclub, ik had geen zin om in House of Cards te spelen.' Tijdens de persconferentie over zijn vertrek bij SC Heerenveen raakte directeur Luuc Eisenga de kern. Sinds Riemer van der Velde in 2006 afscheid nam als voorzitter, is het Abe Lenstra Stadion toneel van een terugkerend koningsdrama. Koos Formsma viel als eerste, vervolgens Yme Kuiper, daarna Robert Veenstra, gevolgd door Gaston Sporre en Jelko van der Wiel. Maandag was de beurt aan Eisenga. In jaar twaalf na Riemer alweer de zesde kapitein die het schip vroegtijdig verlaat.

Dat het vertrek van Eisenga het beste is voor SC Heerenveen, zal elke Fries met kennis van zaken beamen. Maar dat er opnieuw een directeur beschadigd vertrekt, is veelzeggend. De knuffelclub van weleer is verworden tot bestuurderskerkhof. Een functie in de leiding van Heerenveen is een garantie voor een besmet cv en een uittocht door de achterdeur.

Heerenveen is zonder twijfel een van de moeilijkst bestuurbare clubs van Nederland. Het dorp oogt gemoedelijk, geborgen en overzichtelijk, maar is vergeven van breuklijnen, barsten en littekens. Het zijn de overblijfselen van de ruzies die de club nu al twaalf jaar verscheuren. En op zo'n broze basis wordt elke trilling een aardbeving, elke windvlaag een storm en elke druppel een hoosbui.

Wie moet de kar nu trekken? Wie wil het überhaupt nog? Met de kennis van de afgelopen jaren kun je de toekomstscenario's bijna uittekenen. Komt er een sterke man van buiten Friesland, dan zal bij tegenslag de kritiek zijn dat hij de cultuur niet begrijpt. Komt de nieuwe leider uit de provincie, dan zal hem loyaliteit aan één of ander kamp verweten worden.

Of het huidige koningsdrama het laatste is, hangt enerzijds af van de kwaliteiten van de opvolger van Luuc Eisenga. Anderzijds moeten ook alle (ex)-geldschieters en (ex)-bestuurders in het umfeld van de club bij zichzelf te rade gaan. Zijn zij er voor Heerenveen, of is Heerenveen er voor hen? Als zij blijven denken in die laatste richting, zullen zij de club uiteindelijk van binnenuit verslinden.

Intussen bouwen ze in Groningen en Zwolle gestaag aan de toekomst en werkt de rivaal in Leeuwarden aan een nieuw stadion. Het net sluit zich van alle kanten. In het Abe Lenstra Stadion is het één minuut voor twaalf.

• Meer over

• SC Heerenveen