Aftellen naar WK 2018: de eerste dopingzondaar

In een groep met Frankrijk, Denemarken en Australië is Peru op voorhand zeker geen favoriet om zich te plaatsen voor de knock-outfase. De Zuid-Amerikanen rekenen op Paolo Guerrero, die op 1 januari 1984 het levenslicht zag. De ex-spits van onder meer Bayern München en Hamburger SV leek de eindronde te missen nadat hij in oktober positief testte op cocaïne. Aanvankelijk schorste de FIFA hem voor een jaar, maar later werd dit teruggebracht tot een halfjaar. Guerrero is nu op tijd speelgerechtigd voor de mondiale eindronde.

Dopinggevallen zijn betrekkelijk zeldzaam in de WK-historie, zeker als je het afzet tegen een evenement als de Tour de France. Diego Maradona, die in 1994 werd betrapt op het gebruik van efedrine, is veruit de bekendste speler die ooit tegen de lamp liep.

Dopingcontroles bestaan sinds het WK 1966 en de eerste zondaar luistert naar de naam Ernst Jean-Joseph. De libero van Haïti testte in 1974, ook al, positief op efedrine. Jean-Joseph claimde dat hij de pillen moest nemen vanwege zijn astma, maar de teamdokter meldde tijdens een persconferentie doodleuk dat de verdediger niet intelligent genoeg was om te weten wat hij aan het doen was. Wat bezielde Jean-Joseph? Was de druk om goede sier te maken voor het regime van dictator Jean-Claude Duvalier (alias Baby Doc) hem te veel?

De verdediger werd na het resultaat van de test uit het teamhotel gezet, door Haïtiaanse officials in elkaar geslagen en op het vliegtuig naar huis gezet. Zijn ploeggenoten vreesden voor het lot van Jean-Joseph, die van Baby Doc de opdracht kreeg om aanvoerder Philippe Vorbe te bellen dat hij nog steeds leefde. Haïti zou kansloos sneuvelen in de eerste ronde.

QUIZVRAAG: Haïti was een van de vier debutanten op het WK 1974. Wie waren de andere drie?

ANTWOORD QUIZVRAAG 21 maart: Welke drie spelers volgden het Argentijnse voorbeeld uit 1990 door een rode kaart te krijgen in de WK-finale? Marcel Desailly, Zinedine Zidane en John Heitinga