Alles draait om Cristiano Ronaldo

Kin omhoog, borst vooruit en de blik op het oneindige. Voor Cristiano Ronaldo is een wedstrijd een optreden. Negentig minuten om te laten zien wat hij allemaal kan en waar hij jaren voor heeft geoefend. Zijn medespelers vervullen een bijrol in zijn toneelstuk. Hij is de uitverkorene, de met speciale gaven gezegende superman die het verschil maakt. Zo voelt de Portugees dat zelf ook. Het maakt van hem een voetballer van wie je moet leren houden. Ronaldo stoot af met zijn maniertjes en zijn egocentrische houding. Zijn spel is meer dan vroeger op het team afgestemd, maar het draait nog steeds vooral om hem.

Dat bleek wel weer tijdens de meest recente Champions League-finale tegen Atlético Madrid. Sergio Ramos en Ángel di María waren de spelers het duel kantelden in het voordeel van De Koninklijke. Toch besloot Ronaldo na het binnenschieten van een strafschop, een doelpunt dat niet meer van belang was, zijn shirt uit te trekken en zijn gespierde torso te showen. De narcist in optima forma. Helemaal als je weet dat die avond een cameraploeg aanwezig was om beelden te schieten voor een documentaire. Er was nog een mooie slotscène nodig en dus vierde de aanvaller het succes in zijn eentje. Want hij was het die toch maar zeventien doelpunten had gemaakt in een Champions League-seizoen. Net als het kindertheater dat hij opvoerde toen hij het record in handen kreeg en met zijn handen uitbeeldde hoe vaak hij precies had gescoord.

Ronaldo is waanzinnig goed. Niemand die dat betwijfelt. Hij is een gigant die alle legendes in de historie van Real Madrid heeft overtroffen met zijn ongekende scoringsdrang. Records die onaantastbaar leken zijn door hem verpulverd. Hij scoorde vaker dan dat hij wedstrijden voor zijn club speelde. Dat betekent dat hij gemiddeld elk duel zeker één keer raak schiet. Dan ben je een monster.

Als junior schitterde hij op een andere manier. Ronaldo was als tiener een vlinder die om zijn tegenstanders heen danste. Een dribbelaar die zijn tegenstanders graag vernederde en de bal altijd langer dan nodig in bezit had. Pas bij Manchester United is hij in teamverband gaan denken. Sir Alex Ferguson en diens assistent René Meulensteen maakte een enorme honger in hem los. Naar assists, naar doelpunten en naar prijzen. Zo won hij in 2008 de Champions League met United en werd hij zelf uitgeroepen tot de beste voetballer ter wereld. Het bleek het begin van een strijd die de voetbalwereld onderverdeelde in twee kampen: Lionel Messi of Cristiano Ronaldo. Vier jaar lang kreeg de Argentijn het applaus en droop Ronaldo af.

Het zijn die teleurstellingen die van hem een ongekend competitiebeest hebben gemaakt. Hij zal het zolang hij speelt niet hardop zeggen, maar Ronaldo kan Messi niet uitstaan. Real- spelers die zich positief uitlaten over de vedette van Barcelona krijgen dat te horen. Ronaldo heeft een aantal koosnaampjes voor Messi die weinig aan de verbeelding overlaten.

De Portugees is een van de fitste en best geprepareerde voetballers op aarde. Hij volgt een minutieus programma dat voor de gewone sterveling haast niet op te brengen is. Na een wedstrijd verlegt hij zijn blik direct op de volgende. Daarom stapt hij thuis nog in ijsbaden om het herstel te bevorderen en heeft hij de beschikking over een zwembad om de spieren los te zwemmen. Alles om de beste te zijn en de beste te blijven.

Dit seizoen passeert Ronaldo de grens van dertig jaar. Een leeftijd waarop het verval inzet. Voor een voetballer een teken dat het einde nadert. Het is interessant te zien hoe Ronaldo zich de komende jaren ontwikkelt en hoe hij ermee omgaat als zijn lichaam hem steeds vaker in de steek begint te laten. Vroeg of laat houdt het een keer op. Maar zover is het nog niet. Ook dit jaar zal hij weer jagen op records en doelpunten om zijn honger te stillen. In zijn vorig jaar op Madeira, zijn geboorte-eiland, geopende museum staan nog genoeg lege vitrines voor bijvoorbeeld een derde Gouden Bal.