Anno: het FC Twente van 1997
In deze serie worden elftallen van een bepaald jaar doorgelicht. Betrokkenen schetsen het team en het tijdsbeeld waarin het zich bewoog. VI zocht uit wat er van de spelers is geworden.
Het contrast was enorm: eindigde FC Twente in het seizoen 1996/97 met fris voetbal als derde achter PSV en Feyenoord, een jaar later haalden de Enschedeërs net het linkerrijtje. ‘We raakten Arnold Bruggink en Paul Bosvelt kwijt’, zoekt toenmalig linkshalf Berthil ter Avest naar een verklaring. ‘Oké, dat zijn maar twee spelers, maar wel heel goeie. Ze gingen niet voor niks naar PSV en Feyenoord. Voor Bosvelt kwam Rico Steinmann van 1. FC Köln, die eerder al onder onze trainer Hans Meyer had gewerkt. Prima voetballer, een echte spelmaker, maar heel blessuregevoelig. Voorin kwamen Antti Sumiala en Youri Petrov erbij, maar die waren lang niet zo goed als Bruggink, terwijl Jan Vennegoor of Hesselink nog maar net kwam kijken.’
Sumiala, overgekomen van NEC, eindigde zelfs als voorlaatste in het spelersklassement van VI. Ter Avest zelf deed het niet veel beter en als ploeg finishte FC Twente op de vijftiende plaats. 'Ach, ik hecht nooit veel waarde aan die cijfers', zegt hij. 'Nee, dat deed ik ook niet als ik een hoog cijfer kreeg, al is dat natuurlijk leuker. Maar het is de mening van één persoon, hè. Bovendien speelde ik dat jaar vaak linksback als Rob McKinnon ontbrak of in een verdedigende rol op het middenveld. Dan kwam ik in mijn zwakte te voetballen. Aan de bal was ik oké, maar dat seizoen waren we als team nauwelijks bepalend. Ik kan me de uitwedstrijd tegen RKC nog herinneren. Die ploeg had óók een slecht jaar, maar wij verloren daar met 5-1. En ik zat na een half uur alweer in de kleedkamer, nadat ik twee keer mijn man had laten lopen. Ja, dan greep Meyer in. Je kon bij hem niet verzaken.'