Arsène Wenger, de laatste in zijn soort
De 37ste speelronde in de Premier League begint zaterdag om 13.45 uur. VI-redacteur Süleyman Öztürk blikt vooruit.
Je kunt het voetbal op grofweg twee manieren benaderen. Als spel, ter vermaak dus, of als oorlog die moet worden gewonnen.
Balbezit is daarbij een centraal begrip. Sommige ploegen hebben de bal niet nodig om tot resultaat te komen. Leicester City is daarvan het ultieme voorbeeld in de Premier League; dat is catenaccio in een kick-and-rush verpakking. Effectief, want minder foutgevoelig.
Arsenal doet het al twintig jaar op een andere manier. Of eigenlijk moet je zeggen: Arsène Wenger doet het op een andere manier. Hij is een trainer die zich telkens moet verantwoorden voor het uitblijven van resultaat. De FA Cup is niet voldoende getuige het boe-geroep en het gefluit tijdens thuiswedstrijden. Afgelopen week tegen Norwich City eisten bepaalde supporters niet voor het eerst zijn vertrek. Tegelijkertijd zag je het schisma op de tribunes, soms gevangen in één beeld.
Bij Arsenal schreeuwt de ene seizoenkaarthouder om het vertrek van de Fransman, terwijl de andere applaudisseert voor zijn standvastigheid in een steeds cynischere wereld. Winnen op de Atlético-manier kan Wenger nu eenmaal niet. Het is een taal die hij niet spreekt. De woede bij een deel van de aanhang is echter begrijpelijk. Zij zien Leicester City kampioen worden en daarbovenop nog dit: het gehate Tottenham Hotspur staat tweede.
Maar je kunt het ook omdraaien. Voor het eerst sinds het Invincibles-seizoen kan Wenger Manchester City, Chelsea, Liverpool én Manchester United allemaal onder zich houden. Noem hem de kampioen van de gevestigde orde, de topvier zoals je die voorheen kon uittekenen. Het is maar een gedachte.
Arsène Wenger is in de Premier League de laatste in zijn soort. Hij staat met één been nog in een andere tijd. Hij doet herinneren aan Dennis Bergkamp, maar die magie keert nooit meer terug. Het is precies het probleem van Arsenal: het verleden wordt te vaak op het heden geprojecteerd. Als buitenstaander kun je ook concluderen: de continuïteit van The Gunners is bijzonder. Arsenal heeft altijd op Champions League-niveau geacteerd. Manchester United, Liverpool, Chelsea nu: ze zijn allemaal een keer van het podium gevallen. Arsène Wenger en zijn principes niet. Zondagmiddag wacht hem een cruciale ontmoeting. Uit bij Manchester City kan Arsenal een rechtstreeks Champions League-ticket veiligstellen.
Aan de andere kant van de ranglijst kan Newcastle United een belangrijke stap zetten richting lijfsbehoud. Het speelt zelf tegen het gedegradeerde Aston Villa, terwijl Sunderland het Chelsea van Guus Hiddink ontvangt en Norwich City de 37ste speelronde opent tegen Manchester United. Toch kan het nog alle kanten in de zenuwenstrijd onderin. Midweeks spelen Sunderland en Norwich nog een inhaalronde tegen respectievelijk Everton en Watford.
Voor de degradatiekandidaten een kleine aanmoediging: over een jaar lonkt misschien de titel.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login