AZ doet zichzelf tekort bij West Ham en moet in de achtervolging

Even na negenen was het zo ver: AZ begon aan een afspraak met de geschiedenis. Na alle voorbeschouwingen, analyses, verdere voorpret en een prachtige uitvoering van het clublied van het voetbalbolwerk uit het oosten van Londen, was het tijd voor de wedstrijd. En niet zomaar een wedstrijd: de eerste Europese halve finale sinds die traumatiserende, verregende avond tegen Sporting Portugal in de bijkans afgebrokkelde Alkmaarderhout.

Na twaalf minuten viel de eerste serieuze doelpoging te noteren. Saïd Benrahma loste vanaf twintig meter een mooi, krullend schot dat Mathew Ryan stijlvol uit de hoek tikte. Myron van Brederode probeerde iets later ook zo'n schot, maar zijn inzet miste venijn. Het waren spaarzame momenten van concrete dreiging in het eerste halfuur, waarin de manschappen van Jansen soms in het nauw werden gedreven door de druk van West Ham, maar daar altijd schadevrij onderuit voetbalde.

AZ kwam tegen de Premier League-ploeg eigenlijk amper in de problemen en leek schadevrij de rust te halen. Het werd nog mooier voor de bezoekers. Reijnders kreeg de bal op ruim twintig meter van het doel aangespeeld en had een paar meter ruimte. De middenvelder liet zich verleiden om de trekker over te halen, en met succes. West Ham-doelman Alphonse Areola leek de poging te kunnen pareren, maar liet dat na: 0-1.

Aan de overkant kreeg Benrahma, sowieso de enige Hammer van wie wat dreiging uitging, een redelijke kopkans. Deze keer lukte het hem echter niet om Ryan aan het werk te zetten: 0-1 was de ruststand. De Australische sluitpost bokste even na de thee een corner weg op een manier die chaos veroorzaakte, maar de Alkmaarse defensie hield de breedgeschouderde spits Michail Antonio keurig in bedwang. Dat ging sowieso prima. Jarrod Bowen kreeg een schietkans, de vleugelaanvaller kreeg zijn inzet niet op doel.

De Engelsman kreeg na ruim een uur spelen een strafschop mee. Ryan kwam wild uit bij een voorzet, miste de bal en raakte Bowen vol. De Turkse arbiter Halil Meler kon niet anders dan naar de stip wijzen. Benrahma kreeg voor de derde keer een scoringskans en deze keer pakte hij die overtuigend. Ryan koos de goede hoek, maar de Algerijn had zoveel kracht in zijn poging dat de doelman toch kansloos was.

Het zorgde voor een kortstondige opleving in het London Stadium, waar de sfeer gaandeweg de wedstrijd was gekelderd tot het niveau van een ongezellige kringverjaardag. Maar of AZ echt wankelde? Nee, dat had het vóór Ryans onbesuisde momentje niet gedaan en dat gebeurde daarna ook niet. Het bleef een wedstrijd waarin de middencirkel vaker in beeld was dan de beide strafschopgebieden. AZ bleef uit de duels en daarmee ook uit de problemen.

Een kwartier voor tijd ging de formatie toch de mist in. Een slim balletje van Declan Rice na een corner bereikte Nayef Aguerd. De kopstoot van de Marokkaan werd door Yukinari Sugawara nog van de lijn geveegd, maar in de rebound maakte Antonio vermoedelijk de makkelijkste van zijn zeven Europese doelpunten tot dusver. Het tweede Engelse doelpunt was wél een boost voor West Ham, dat de touwtjes in het slotkwartier in handen nam.

Naarmate de tijd verstreek was het Alkmaarse positiespel minder en minder bestand tegen het Britse powervoetbal van David Moyes, maar ook na de tweede opsteker voor de thuisploeg was het niet zo dat de sluizen open gingen. Met de 2-1 uitslag kreeg de thuisploeg over negentig minuten gezien iets te veel. Volgende week in het AFAS Stadion is alles nog mogelijk, en dat is misschien het lichtpunt na een tweede helft waarin AZ zich lelijk in de vingers sneed.

• Meer over

• AZ
• West Ham United
• UEFA Conference League 2022/2023
• West Ham United - AZ (2-1)