Berlijnse Brooks en zijn American Dream
Van relatieve nobody tot een WK-held voor Amerika; de Berlijnse John Brooks leefde maandag in Brazilië zijn droom, letterlijk.
We schrijven de 86ste minuut in Natal. Jürgen Klinsmann heeft in de dug-out al gezegd dat de kans nog gaat komen en krijgt gelijk. De corner is van Graham Zusi, en daar is de andere invaller aan Amerikaanse zijde, John Anthony Brooks. De 21-jarige verdediger kopt raak, en de vreugde en het ongeloof komen samen in zijn gezicht. Hij gaat naar de grond en blijft snikkend liggen, terwijl zijn teamgenoten hem opzoeken. 'Hierover had hij niet eens durven dromen', zegt een Amerikaanse commentator na de 2-1.
Maar Brooks, in de rust in het veld gekomen voor de aangeslagen Matt Besler, heeft dat juist wel gedaan. 'Het is ongelooflijk. Ik heb een paar teamgenoten verteld dat ik een paar dagen geleden heb gedroomd dat ik in tachtigste minuut scoorde en dat we wonnen. Het blijkt de 86ste minuut en we hebben ook echt gewonnen.'
Het is zijn eerste doelpunt in zijn nog verse interlandcarrière voor de Verenigde Staten. Tegen Ghana vertegenwoordigde hij voor de vijfde keer Amerika, minder dan een jaar na zijn debuut voor Team USA tegen Bosnië-Herzegovina (4-3), dat hij maakte vier dagen na zijn eerste optreden in de Bundesliga met Hertha BSC.
Brooks, zoon van een Amerikaanse vader en een Duitse moeder, had kunnen kiezen voor het land waar hij werd geboren, opgroeide en woont. 'Maar Amerika wilde me echt, dus het was geen moeilijke keuze om voor de VS te gaan spelen.'
Het WK helpt Brooks mogelijk zijn jeugdige onbezonnenheid definitief achter zich te laten. Bij Hertha BSC heeft trainer Jos Luhukay namelijk de jongeling afgelopen seizoen enkele keren terecht moeten wijzen. Zo kreeg Brooks in december na het duel met Werder Bremen – in de 38ste minuut gewisseld - publiekelijk te horen van de Nederlandse coach dat hij 'volwassen' moest worden.
'Hij moet het zelf leren en ervaren. Hij is de enige die dat kan doen. Anders zal het niet de laatste keer zijn dat ik hem zo vroeg wissel', zei de Nederlandse coach. Maar de les was niet geleerd. In april zette Luhukay Brooks uit de wedstrijdselectie vanwege een flinke tatoeage op zijn rug, waardoor hij moeizaam kon trainen. 'Ik heb er geen begrip voor om zoiets tijdens het seizoen te doen. Het kan leiden tot ontstekingen.'
Maar zijn gedrag in Berlijn was geen aanleiding voor Klinsmann Brooks te laten vallen voor het WK. De Duitse bondscoach van Amerika liet zich informeren door Luhukay en Hertha-manager Michael Preetz. Wat hij hoorde was positief. 'Hij brengt veel, is agressief, is uitgesproken kopsterk, maakt nauwelijks overtredingen en speelt voor zijn leeftijd ongelooflijk rustig', aldus Klinsmann.
'Vaak moet je als centrale verdediger een klootzak zijn', zei Andreas Herzog, assistent van Klinsmann. 'Dat moet hij nog leren. Hij weet nog niet half hoe goed hij eigenlijk is.' Kortom, de American Dream is nog niet ten einde voor de Berlijnse Brooks.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login