Bijna alle FIFA-bobo's tijdens Qatar-stemming hebben dubieuze reputatie

De WK's van 2018 (aan Rusland) en 2022 werden in december 2010 vergeven. Destijds ging het 22-koppig uitvoerend comité nog over de toewijzing van mondiale eindrondes. Thans worden zulke besluiten genomen door het FIFA-congres, oftewel de nationale bonden. Dat deze procedure is aangepast, heeft alles te maken met de nogal dubieuze reputatie van de bestuurders die eind 2010 de WK's toekenden aan Rusland en Qatar. Tijd voor een overzicht in alfabetische volgorde.

Hany Abo Rida (geen strafblad)
Een van de grote overlevers. De Egyptische vergadertijger is deze periode weer veelvuldig in de media als chef van het organisatiecomité van het Afrika Cup-toernooi. Als enige van de klas van 2010 heeft Abo Rida nog een belangrijke rol in de huidige bobowereld.

Jacques Anouma (gelinkt aan corruptie)
Al in 2011 berichtte The Sunday Times dat de Ivoriaanse bobo zou zijn betaald om te stemmen op het bid van Qatar. Onlangs nog doken berichten op dat Anouma gedurende zijn periode als preses van de Ivoriaanse voetbalbond publieke gelden op oneigenlijke wijze zou hebben gebruikt.

Franz Beckenbauer (meerdere malen onderwerp van onderzoek)
Werd in juni 2014 voor negentig dagen geschorst door de FIFA omdat hij weigerde mee te werken aan een onderzoek naar de toewijzing van de WK's van 2018 en 2022. Later werd die schorsing stilgezet, toen Der Kaiser alsnog met informatie over de brug kwam. Was de drijvende kracht achter het succesvolle Duitse WK 2006-bid, maar die uitverkiezing is in een kwaad daglicht komen te staan.

Chuck Blazer (levenslang geschorst)
De Amerikaan, die in 2017 overleed, staat ook wel bekend als de klokkenluider van de FIFA-misstanden. Blazer biechtte zijn aandeel in diverse schandalen op in gesprek met de FBI en sleurde daarmee verschillende FIFA-kopstukken mee in zijn val. In 2015 werd hij levenslang geschorst door de wereldvoetbalbond.

Sepp Blatter (geschorst)
De inmiddels 83-jarige Zwitser werd eind 2015 voor acht jaar geschorst wegens een dubieuze betaling aan Michel Platini. Later werd deze sanctie teruggebracht tot zes jaar. Blatter stond sinds medio 1998 aan het hoofd van de wereldvoetbalbond. Zijn verkiezing ging gepaard met hardnekkige geruchten over omkoping, maar hard bewijs bleef uit. Sleepte onlangs huidig FIFA-preses Gianni Infantino voor de rechter omdat hij nog pensioen tegoed heeft. De Zwitser meent dat hij, ondanks zijn schorsing door de ethische commissie van de FIFA, recht heeft op de voorziening die geldt voor voormalige leden van het uitvoerend comité.

Senes Erzik (geen strafblad)
De 76-jarige Turk was een van de braafste jongetjes van de klas, misschien dat daarom zijn naam niet bij iedereen een belletje doet rinkelen. Zat nog tot 2017 in het FIFA Council en werd nooit ook maar gelinkt aan vals spel.

Julio Grondona (in opspraak geraakt)
Zou als 'minister van financiële zaken' van de FIFA een betaling van tien miljoen dollar van Zuid-Afrika aan onder anderen Jack Warner (zie onder) hebben goedgekeurd. Op die manier hoopte het Afrikaanse land op extra stemmen bij de toewijzing van het WK 2010. Grondona overleed in 2014. Zorgde ook met uitspraken over Joden voor controverse. 'Ik geloof niet dat een Jood ooit als scheidsrechter kan fungeren. Daarvoor moet je namelijk hard werken en dat kunnen zij niet', meldde de bestuurder ooit.

Mohamed bin Hammam (levenslang geschorst)
De Qatarees werd eind 2010 logischerwijs op het schild geheven door zijn landgenoten nadat Qatar de organisatie van de mondiale eindronde had binnengesleept. In een overmoedige bui besloot de bobo zich te kandideren voor het FIFA-voorzitterschap. Nog voordat de strijd met Blatter zou beginnen, werd Bin Hammam bestraft op verdenking van het omkopen van stemgerechtigde bestuurders. The Sunday Times berichtte later dat hij een dergelijke tactiek ook toepaste rond de toewijzing van de WK's.

Issa Hayatou (geen smetteloos blazoen)
Was na de schorsing van Blatter enkele maanden interim-voorzitter van de FIFA. De Kameroener is niet helemaal van onbesproken gedrag. Zou net als Jacques Anouma zijn betaald om te stemmen op het bid van Qatar. Kreeg ooit een reprimande van het IOC voor het (vermeende) aannemen van steekpenningen van ISL, een voormalige marketingpartner van de FIFA.

Michel D'Hooghe (vrijgesproken)
Nog altijd fungeert de Belg als hoofd van de medische commissie van de FIFA. In 2014 raakte D'Hooghe wel even in opspraak, onder meer vanwege het aannemen van een schilderij van een lid van het Russische WK-bid. Na een onderzoek werd de Belg vrijgesproken van corruptie.

Marios Lefkaritis (vrijgesproken)
De Cyprioot nam in 2017 met opgeheven hoofd afscheid van de voetbalgremia. In het Garcia-rapport bleek namelijk dat niet kon worden aangetoond dat Lefkaritis zijn rol als FIFA-bestuurder had aangewend om bevriende relaties te bevoordelen. Dit gerucht deed wel lang de ronde.

Nicolás Leoz (geschorst)
Een van de boegbeelden van de smerige FIFA-zijde. Justitie in de Verenigde Staten verklaarde dat Leoz zich schuldig heeft gemaakt aan witwassen, afpersing en omkoping. Werd in 2015 geschorst door de FIFA, twee jaar nadat hij de organisatie om gezondheidsredenen had verlaten. Eind 2010, vlak voor de beruchte Qatar-stemming, meldde de BBC dat Leoz steekpenningen had aangenomen bij het toekennen van contracten voor het verkopen van televisierechten van WK's.

Worawi Makudi (was geschorst)
In februari kwam het CAS plotseling met goed nieuws voor de Thai. Het internationaal sporttribunaal besloot dat de FIFA Makudi ten onrechte voor vijf jaar en later voor drieënhalf jaar had geschorst. Volgens de wereldvoetbalbond had de bestuurder zich bezondigd aan valsheid in geschrifte, hetgeen het CAS niet bewezen achtte. Makudi speelde overigens een rol in verschillende onthullingen van The Sunday Times. Zo zou de Thai close zijn geweest met Mohamed bin Hammam, die stemmen ronselde voor het Qatarese WK-bid.

Chung Mong-joon (geschorst)
Was de grote roerganger achter het niet succesvolle Zuid-Koreaanse WK 2022-bid. Omdat de miljardair de regels aangaande het lobbyen niet voor de volle honderd procent respecteerde, schorste de FIFA hem voor vijf jaar. Het internationaal sporttribunaal CAS bracht deze straf later terug tot vijftien maanden.

Vitaly Mutko (geschorst voor het leven)
Zijn cv is indrukwekkender dan de prijzenkast van Dani Alves. De Russische beroepsbobo heeft zowel in de politiek als in de voetbalwereld talloze baantjes versleten. Wegens zijn aandeel in het Russische dopingschandaal schorste het IOC hem in 2017 voor toekomstige edities van de Olympische Spelen.

Junji Ogura (geen strafblad)
Corruptie is niet besmettelijk. In tegenstelling tot veel van zijn ex-collega's is Ogura nooit in opspraak geraakt. De Japanner heeft zelfs diverse onderscheidingen gekregen voor zijn positieve bijdrages aan het Japanse en mondiale voetbal.

Michel Platini (geschorst)
Zoals Koning Willem II ooit in één nacht van een conservatief in een liberaal veranderde, zo switchte Platini van voorstander van een WK 2022 in de Verenigde Staten naar Qatar-supporter. Autoriteiten willen nu weten wat ten grondslag lag aan die gewijzigde liefde. De voormalige UEFA-preses is los hiervan al geschorst wegens het ontvangen van een dubieuze betaling van de FIFA.

Rafael Salguero (bekende schuld)
De bestuurder uit Guatemala trok in het voorjaar van 2015 de deur achter zich dicht bij de FIFA. Een jaar later meldde Salguero in gesprek met onderzoekers dat hij geld kreeg aangeboden om te stemmen op een bepaald bid voor het WK 2018. Wel voegde hij eraan toe dat hij het bedrag nooit daadwerkelijk kreeg overgemaakt, hoewel hij wel op de betreffende kandidaat had gestemd.

Ricardo Teixeira (hoofdrolspeler in verschillende onderzoeken)
In bijna elk verhaal over de duistere FIFA-jaren komt zijn naam terug. Tricky Ricky was jarenlang een van de machtigste mannen in het voetbal, totdat hij in 2012 zijn functie in het uitvoerend comité van de FIFA neerlegde. Zwitserse aanklagers achtten het bewezen dat Teixeira en zijn voormalige, inmiddels overleden, schoonvader João Havelange voor tientallen miljoenen dollars aan speekpenningen incasseerden.

Geoff Thompson (van bijna onbesproken gedrag)
De voormalige FA-baas maakte volgens het Garcia-rapport met de Zuid-Koreaanse bestuurder Chung Mong-joon een (verboden) stemafspraak. Thompson zou in de WK 2022-race op Zuid-Korea stemmen, waarbij Chung als tegenprestatie in de WK 2018-race aan Engeland de voorkeur zou geven. Verder is Thompson van onbesproken gedrag.

Ángel María Villar (hoofdrolspeler in verschillende onderzoeken)
Net als Platini en Beckenbauer een oud-profvoetballer in de FIFA-klas van 2010. Na bijna dertig jaar aan het roer moest Villar in 2017 vertrekken bij de Spaanse voetbalbond omdat hij werd verdacht van fraude en corruptie. Kreeg ook een boete omdat hij weigerde mee te werken aan het onderzoek naar de toekenning van de WK's van 2018 en 2022.

Jack Warner (geschorst voor het leven)
Witwassen. Fraude. Afpersing. Nee, Jack Warner bracht de regels van good governance niet bepaald in de praktijk. Het is een groot wonder dat de man uit Trinidad & Tobago het decennialang volhield. Uiteindelijk struikelde hij over een kwartje: toen Mohamed bin Hammam de steun van Warner probeerde te kopen voor een relatief bescheiden bedrag ging het mis.

Conclusie

Van de 22 FIFA-bobo's die gingen over de organisatie van de WK's van 2018 en 2022 zijn er slechts drie van onbesproken gedrag: Senes Erzik, Hany Abo Rida en Junji Ogura. Een aantal bestuurders is strafbladloos, ondanks een verblijf in het beklaagdenbankje.