Chinese voetbaldroom: geld in overvloed, behalve bij ADO

Het zijn zomaar wat spelers die het laatste decennium naam hebben gemaakt in Europa: Ramires, Gervinho, Demba Ba, Stéphane M'bia, Paulinho, Robinho, Kléber,Fredy Guarín. Allen trokken ze kortgeleden naar China, om aldaar hun geluk te beproeven.  En ineens draaien clubs als Hebei China Fortune, Jiangsu Suning en Guangzhou Evergrande FC vrolijk mee in de mallemolen op de transfermarkt.

Samen zijn de zestien clubs alleen voor komend seizoen al goed voor een investering van ruim 215 miljoen euro, omgerekend zo'n anderhalf miljard yuan – de Chinese muntsoort. De bedragen vliegen je dan ook om de oren. Zo betaalde Jiangsu Suning 25 miljoen euro voor Ramires, dit seizoen voornamelijk bankzitter van Chelsea. AS Roma hield een slordige achttien miljoen euro over aana de transfer van Gervinho, terwijl Fredy Guarín Internazionale zo'n dertien miljoen zou hebben opgeleverd.

Om nog maar te zwijgen van de bankbiljetten die de spelers in China opstrijken. Toen Nicolas Anelka en Didier Drogba al in 2013 met een tweeënhalfjarig contract naar China waren gelokt, kwam naar buiten dat zij bij Shanghai Shenua ieder 31 miljoen euro (!) zouden gaan verdienen, omgerekend zo'n 240 duizend per week. Dat het duo al gauw uitgespeeld bleek – 'We kunnen de salarissen in de toekomst niet blijven garanderen' – mocht geen verrassing heten.

Duidelijk is dat de Chinezen er alles aan gelegen is om de Super League op de kaart te krijgen en om dat voor elkaar te krijgen, wordt de 'nieuwe volkssport nummer één', zoals president Xi Jinping in zijn partijprogramma als doelstelling liet opnemen, op alle niveaus onder handen genomen. Het halen van kwalitatief goede, maar tevens wat oudere, spelers is een begin, maar daarmee is de toekomst van het Chinese voetbal nog niet gegarandeerd.

China trekt behalve bondscoaches, zoals Arie Haan tussen 2002 en 2004, ook jeugdtrainers aan. Dat gebeurt op grote schaal en overal ter wereld, om Chinese voetbaltrainers te onderwijzen. Zo is oud-international en WK-finalist Jan Poortvliet sinds enige tijd actief in de havenstad Qingdao, op ruim 8000 kilometer van Nederland. 'Daar ligt nog een kans voor werkloze Nederlandse trainers', kondigde Arie Schans, voormalig assistent-bondscoach van China en ruim tien jaar geleden namens de KNVB-academie naar de volksrepubliek gezonden om een twintigtal Chinese hoofdtrainers te onderwijzen, aan in gesprek met Voetbal International.

Zo is het Sportpartners van Fons van den Brande en René Meulensteen actief in China. De twee Nederlanders werken er hard aan om de droom van Xi Jinping - ooit het WK winnen - te verwezenlijken. De twee Nederlanders moeten miljoenen Chinese kinderen leren voetballen. 'Soms weet ik gewoon niet wat me overkomt', zei Van de Brande daar eerder al eens over. 'Ik zat vandaag aan tafel met René Meulensteen en we zeiden tegen elkaar: Wat gebeurt ons eigenlijk? De enorme schaal en de grootsheid van alles is overdonderend.'

Edwin van der Sar ziet eveneens kansen. De toekomstig algemeen directeur van Ajax zei in gesprek met China Xinhua News open te staan voor een samenwerking met het Aziatisch land. 'Ajax is bereid om actief te zijn in de hervorming van het Chinese voetbal', liet de oud-doelman optekenen. 'Onze voetbalkennis en de opleiding van onze jonge spelers in het bijzonder kunnen bijdragen aan het plan om de nationale sport te vernieuwen.'

Dus niet alleen aan de top, maar ook aan de onderkant wordt hard gewerkt om het Chinese voetbal een flinke boost te geven. Want het kan dan met betrekking tot buitenlandse relaties weleens stroef  verlopen, zoals nu blijkt met de soap rondom ADO Den Haag en eigenaar Hui Wang, als het gaat om de toekomst van het eigen land lijkt niets of niemand de kapitaalkrachtige droomjagers te kunnen stoppen. (Mitchell Minnaard)