Column Engels voetbal: de idioten van de Premier League
Tom van Hulsen, operationeel hoofdredacteur van Voetbal International, schrijft voor VI.nl iedere zaterdag een column over het Engels voetbal.
Ik weet niet wat het is in een mens, maar ik betrap mezelf erop dat ik het eigenlijk heerlijk vind om me ongegeneerd aan iemand te kunnen ergeren. Toen Mario Balotelli in zijn tijd bij Manchester City de ene na de andere overdreven publiciteitsstunt uithaalde, zijn badkamer in brand stak en op de training ging vechten met manager Roberto Mancini, wenste ik hem een transfer naar Italië toe. Maar nu het zover is, vind ik het verdomde jammer dat hij er niet meer bij is in de Premier League.
Nadat Joey Barton zich belachelijk had gemaakt met vechtpartijen op én buiten het veld was ik blij dat hij naar Olympique Marseille vertrok, maar ik ben blijer nu hij terug is bij Queens Park Rangers. Hij hoort gewoon in Engeland. Er kan nu tenminste elk moment weer wat gebeuren bij QPR, je weet het nooit met die verknipte Barton.
Toen Cardiff City-eigenaar Vincent Tan in zijn onmetelijke wijsheid besloot dat de clubkleuren na ruim honderd jaar van blauw in rood moesten veranderen, wist ik niet hoe snel ik een column moest schrijven over die cultuurbarbaar. Gelukkig promoveerde Cardiff City door zijn vele investeringen wél naar de Premier League, zodat hij nog meer in het nieuws is en ik me bij Match of the Day wekelijks kan storen aan het hoofd van de zelfingenomen Tan. Cardiff City speelt thuis in rode shirts, heeft onder de supporters nog steeds The Bluebirds als bijnaam en speelde de eerste competitiewedstrijd bij West Ham United afgelopen weekeinde in het… geel. Om je kapot te ergeren.
Hetzelfde geldt voor de fratsen van de Egyptische eigenaar Assem Allam van Hull City. Die vindt Hull City geen goede naam meer. Qua marketing dan. De club moet voortaan Hull City Tigers heten, vindt hij. Idioot. Maar ik hoop wel dat hij eigenaar blijft. Zou toch zonde zijn als zo'n figuur zou worden ingewisseld voor een ideale schoonzoon. Saai…
Ja, het kan best leuk zijn, je ergeren. Aan het kapsel van Benoit Assou-Ekoto (foto) van Tottenham Hotspur bijvoorbeeld. Aansteller. Aan Wayne Rooney, die met een gezicht als een oorwurm op de velden van Manchester United rondloopt. Er komt geen onvertogen woord over zijn lippen, nee, maar zijn uitstraling zegt alles. Wayne vergeet even dat Man United de club is die wekelijks 250 duizend pond op zijn bankrekening overmaakt. Mag daar misschien wat meer enthousiasme tegenover staan?
Arsène Wenger roept dezer dagen ook weer de nodige wrevel op. Uitstekende trainer, iemand die het maximale kan halen uit talentvolle jeugdspelers, maar hautain richting de media en de fans. Of hij enige toelichting kon geven op het bod van tien miljoen pond dat Arsenal had gedaan op Yohan Cabaye van Newcastle United, werd hem afgelopen week door een journalist gevraagd. En waarom het toch zo lang duurde voordat Arsenal eens een speler van naam ging vastleggen. Maar dat mocht de journalist niet vragen van Wenger. Híj bepaalde toch wat er gebeurde bij de club, híj was toch de manager van Arsenal? Nee, meneer Wenger, de club is van de supporters, en niet van u. De fans, die veelal krom liggen om een seizoenkaart te kunnen betalen, hebben alle recht om te weten waarom die gewenste versterkingen er maar niet komen terwijl er een transferbudget is van zeventig miljoen pond.
Ergeren kan ik me ook aan Ola Toivonen, die de kans had om bij een prachtclub als Norwich City te gaan spelen. Dat vindt hij te min. Ola, Ola toch. Tottenham Hotspur roept eveneens weinig sympathie op de laatste dagen. De club meldt doodleuk dat Gareth Bale tot begin september is uitgeschakeld wegens een voetblessure. Op 2 september sluit de transfermarkt. Denken de mensen van Spurs dat wij gek zijn met z'n allen? Wat dacht u van Paolo Di Canio, die behalve het eten van ketchup en mayonaise bij Sunderland ook het zingen onder de douche heeft verboden? Di Canio zou zelf verboden moeten worden.
En dan hebben we het nog niet gehad over Raheem Sterling, achttienjarig talent van Liverpool die al drie (of twee, zoals hij zelf zegt) kinderen heeft en die laatst via Twitter zijn dochter feliciteerde met haar verjaardag. Alleen: ze was niet jarig. Foutje van Raheem. Naar dat soort spelers zitten we wekelijks te kijken met z'n allen. Voor die jongens staan de fans op de banken…
Heerlijk toch, die Premier League? Blij dat-ie weer begonnen is.