Column Engels voetbal: Rickie Lambert moet naar Rio
Tom van Hulsen, operationeel hoofdredacteur van Voetbal International, schrijft voor VI.nl iedere zaterdag een column over het Engels voetbal.
Heel Engeland zit komende week met knikkende knieën te wachten op de twee beslissende WK-kwalificatiewedstrijden van de nationale ploeg. Op 11 en 15 oktober moet het team onder leiding van Roy Hodgson plaatsing zien af te dwingen voor het WK van 2014 en dat is, om maar even een understatement te gebruiken, voor de Engelsen nu niet bepaald gesneden koek. De angst zit er goed in na enkele doemscenario’s die in het verleden bewaarheid bleken te worden.
Meest vers in het geheugen ligt nog altijd de afgang onder bondscoach Steve McClaren in 2007. Een gelijkspel tegen Kroatië zou volstaan voor kwalificatie voor het EK van 2008 in Oostenrijk en Zwitserland en op Wembley was er niemand die daar níet in geloofde. McClaren nam een gok door het opstellen van de jonge doelman Scott Carson, die pas zijn tweede interland speelde, en dat bleek een dure misrekening. Carson blunderde bij de eerste goal van de Kroaten, die de Engelsen niet meer te boven kwamen. Kroatië won met 2-3, Engeland was uitgeschakeld en Steve McClaren werd ontslagen. De dag erna werd hij in de Daily Mail betiteld als The wally with the brolly (Het watje met de paraplu), naar aanleiding van een foto van hem tijdens de wedstrijd langs de lijn. Dat stempel zal voor eeuwig aan McClaren blijven hangen. Ook toen hij afgelopen week werd aangesteld als nieuwe manager van Derby County werd the wally weer veelvuldig gememoreerd.
Die uitschakeling zit de Engelsen dan ook nog steeds enorm dwars. Eigenlijk, zo vinden zij zelf, zouden de uitvinders van het voetbal op geen enkel groot toernooi mogen ontbreken. Maar voornamelijk door de vele buitenlanders die in de Premier League spelen is het potentieel aan Engels talent nu eenmaal niet zo groot. De Engelsen mogen hun handen al dichtknijpen als er een talent als Ross Barkley opstaat, die nu bij Everton in de voetsporen van Wayne Rooney lijkt te treden en voor wie een grote toekomst in het verschiet ligt.
De nervositeit van de Engelsen kwam afgelopen week goed aan het licht nadat Manchester City-doelman Joe Hart misgreep bij twee van de drie treffers die Bayern München in de Champions League maakte. Meteen riepen vele media de vraag op of Hart wel in het doel moest staan tijdens de twee komende interlands, beide op Wembley, tegen Montenegro en Polen. Hart werd jarenlang gezien als de veruit beste doelman van het land, maar een paar foutjes en het is gedaan met zijn imago. Fraser Forster, de doelman van Celtic, wordt nu door velen naar voren geschoven, maar bondscoach Roy Hodgson lijkt daar nog niet aan te willen.
Het ontbreekt de Engelsen sowieso aan genoeg populaire, dragende spelers. Wayne Rooney, Frank Lampard en Steven Gerrard komen in de buurt, maar dan houdt het op. Het zegt al genoeg dat de hoop in Engeland tegenwoordig gevestigd is op de negentienjarige Ross Barkley en de 31-jarige Rickie Lambert. Deze laatste, spits van Southampton, maakte onlangs in het vriendschappelijke duel met Schotland zijn interlanddebuut. Als invaller maakte hij met zijn eerste balcontact meteen de winnende goal en ook in het WK-kwalificatieduel met Moldavië scoorde hij. Op de tribunes van Wembley zaten dertig van zijn vroegere schoolkameraden uit Kirkby, bij Liverpool, die het optreden van hun oud-klasgenoot in het nationale shirt van dichtbij wilden meemaken. Na zijn doelpunt tegen Schotland barstte zijn moeder Maureen in tranen uit. De gedachten gingen terug naar tien jaar daarvóór, toen Rickie als lopende band-werker nog deksels op potjes rode bieten draaide, à vijftien pond per uur.
En nu moet Rickie Engeland redden. Hij kan zich tegen Montenegro en Polen onsterfelijk maken, want twee overwinningen volstaan voor een plek op het WK. Rickie naar Rio, het zou de vervolmaking van het sprookje zijn. Ik hoop met de Engelsen mee.