Column Engels voetbal: Van Gaal lonkt naar Man Utd
Tom van Hulsen, operationeel hoofdredacteur van Voetbal International, schrijft voor VI.nl iedere zaterdag een column over het Engels voetbal.
De meest intrigerende zin op de Nederlandse sportpagina's stond deze week in de Volkskrant. In een bericht over Louis van Gaal, die bedankt had voor de eer om trainer van Feyenoord te worden, schreef Willem Vissers nog maar eens over de ambitie van de bondscoach om in Engeland aan de slag te gaan. 'Want', zei Van Gaal, 'Ik heb dan de kans in een vierde land kampioen te worden.'
Aha.
Op een slip of the tongue is Louis van Gaal zelden te betrappen - een gedichtje in de perskamer van Ajax daargelaten. De bondscoach laat de buitenwereld hier bewust weten dat zijn smeekbede om trainer te mogen worden in de Premier League lang niet meer aan alle Engelse clubs is gericht, maar slechts aan de topclubs. Met West Bromwich Albion, dat binnenkort zeer waarschijnlijk op zoek gaat naar een nieuwe manager, zit een kampioenschap er nu eenmaal niet in. Alleen de absolute top is goed genoeg voor Van Gaal, die zijn loopbaan op een hoogtepunt wil afsluiten.
Een kleine analyse, zo uit het blote hoofd, maakt al snel duidelijk dat er maar twee clubs zijn waar hij na het WK aan de slag zou kunnen. Het ligt niet voor de hand dat Liverpool zich zal ontdoen van de succesvolle Brendan Rodgers, terwijl Roman Abramovich het niet in zijn hoofd zal halen om prijzenpakker José Mourinho na dit seizoen weg te sturen. Manuel Pellegrini krijgt alle lof voor de manier waarop hij Manchester City aan het voetballen heeft gekregen en Arsène Wenger gaat nooit meer weg bij Arsenal. Blijven over: Manchester United en Tottenham Hotspur.
Nu is Louis van Gaal de domste niet. Hij heeft bovenstaande analyse ongetwijfeld ook gemaakt en zich allang verdiept in de cultuur van beide clubs. En ik weet zijn conclusie al.
Eind vorig jaar sprak hij met Tottenham Hotspur-voorzitter Daniel Levy, die hem per direct een baan aanbood. Van Gaal liet die beurt aan zich voorbijgaan, omdat hij zijn werk bij de KNVB naar behoren wil voltooien – en dat valt hem zeer te prijzen. Het is echter allerminst uitgesloten dat Tottenham weer bij hem terugkomt. De vierde plaats raakt steeds verder uit zicht voor Spurs en de nieuwe manager Tim Sherwood heeft toch echt als opdracht meegekregen dat hij zich met zijn ploeg moet kwalificeren voor de Champions League.
Als Louis van Gaal zich daadwerkelijk heeft ingelezen in de historie van Tottenham Hotspur, zal hij tot het inzicht zijn gekomen dat de aanvallende speelstijl van de ploeg hem uitermate goed ligt, maar ook dat de kans op ontslag bijzonder groot is. De laatste manager die Tottenham vrijwillig verliet was Terry Neill. Hij koos in 1976 (!) eigenhandig voor een vervolg van zijn loopbaan bij Arsenal.
In de 38 jaar die volgden verdween de ene na de andere trainer voortijdig. Keith Burkinshaw en Jacques Santini stapten zelf op omdat ze grote ruzie hadden met de clubleiding, en vele andere gerenommeerde trainers werden weggestuurd. Onder hen Terry Venables, Osvaldo Ardiles, Glenn Hoddle, Martin Jol, Harry Redknapp en André Villas-Boas. Hoewel Louis van Gaal zichzelf ongetwijfeld in staat zal achten het tij bij de Spurs te doen keren, moet ook hij zich achter de oren hebben gekrabd bij een dergelijke lange lijst van mislukte trainers.
Nee, dan Manchester United. Sinds 1977 waren daar slechts drie managers werkzaam: Ron Atkinson, Alex Ferguson (op foto boven met Van Gaal) en David Moyes. Op trainersgebied is de club – op dit seizoen na – een baken van rust, zeker als je het vergelijkt met Tottenham Hotspur. Bovendien lijkt de kans op een titel voor Van Gaal op voorhand groter als hij in dienst zou treden van Man Utd.
Van Gaal heeft alleen twee problemen. Ten eerste is David Moyes nog niet ontslagen, maar gezien de sluimerende kritiek van de spelersgroep op zijn functioneren zal dat waarschijnlijk niet lang meer duren. Als Robin van Persie voor de NOS-camera’s zegt dat medespelers hem in de weg lopen, is dat een indirecte aanval op zijn coach; anders kan ik het niet interpreteren. De tweede hindernis is voor Van Gaal moeilijker te nemen: Sir Alex Ferguson (foto). De voormalige manager kan maar geen afstand nemen van zijn club, heeft op de achtergrond nog vele touwtjes in handen en zal een grote stap terug moeten doen als iemand als Van Gaal wordt aangesteld.
Van Gaal duldt geen inmenging en zal de club naar zijn hand willen zetten, wat hem ongetwijfeld op tegenwerking van het kamp-Ferguson zal komen te staan. Van Gaal is echter wél een trainer die in staat is Manchester United terug te brengen naar de Engelse en Europese top. De lamlendige spelersgroep heeft behalve een aantal nieuwe topvoetballers een harde, rechtlijnige manager nodig en na hairdryer Alex Ferguson is Van Gaal die rol op het lijf geschreven.
Het is te hopen dat Manchester United de verkapte sollicitatie van Louis van Gaal op waarde weet te schatten. Al is het alleen maar om te voorkomen dat een over het algemeen zeer succesvolle trainersloopbaan straks eindigt met een ontslag bij Tottenham Hotspur.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login