David Beckham: from zero to hero
Ruim 1100 dagen geleden was David Beckham de meest gehate man in Engeland. De zogenaamde wonderboy had zijn land in de steek gelaten en was er persoonlijk verantwoordelijk voor dat Engeland in de achtste finale van het WK 1998 werd uitgeschakeld door Argentinië. En dus weer naast het verdiende wereldkampioenschap greep.
Beckham had zich in de titanenstrijd namelijk laten provoceren door de Argentijn Diego Simeone. Hij kon het niet laten de irritante middenvelder even een tikje te geven nadat de bal al weg was. Scheidsrechter Kim Milton Nielsen zag het en stuurde Beckham met een rode kaart uit het veld. Waardoor Engeland uiteindelijk na strafschoppen verloor en weer naar huis kon.
Na zaterdag 6 oktober 2001 is de schande van Saint Etienne echter volledig uitgewist. Captain Marvellous zorgde er immers hoogst persoonlijk voor dat Engeland naar het WK 2002 gaat. Met zijn rake vrije trap in de dying seconds van de wedstrijd tegen Griekenland voorkwam Beckham een nieuw Engels trauma.
'Ik had al aardig wat vrije trappen genomen. Het werd langzamerhand wel tijd dat er eentje in ging', grapte Beckham na afloop. 'Teddy Sheringham zei me bij de laatste nog dat hij hem wel wilde nemen. Ik besloot het echter toch zelf te doen', betoogde de Magnificent Seven achteraf.
'Het was een goed moment om te scoren. Direct na het doelpunt wilde ik weten hoeveel het stond in Duitsland. Toen ik dat hoorde voelde ik me alleen maar beter', aldus Beckham. 'Het was geen fraaie voorstelling van onze kant. Griekenland wilde niet van wijken weten en bleef ons pijn doen. Toch vind ik dat deze jonge ploeg heeft bewezen heeft hoe graag het naar het WK wil.'
Beckham verdiende niet alleen vanwege het zeer belangrijke doelpunt de lof van alle Engelsen. Hij was het namelijk die zijn ploeg op sleeptouw nam toen het nodig was. Waar erkende karakterspelers als Paul Scholes en Steven Gerrard bezweken onder de druk, daar nam Beckham als een ware leider zijn ploeg bij de hand.
Sheringham onderkende dat. 'We moesten tot op de bodem gaan. Onze aanvoerder gaf het goede voorbeeld. Hij was overal aanwezig.' Bondscoach Sven Göran Eriksson was eveneens duidelijk. 'David wilde ten koste van alles winnen. Hij heeft laten zien dat hij een meer dan waardige aanvoerder is.'
En daar was het voetbalpubliek in Engeland lange tijd niet van overtuigd. Toen interim-bondscoach Peter Taylor hem in 2000 voor het eerst de aanvoerdersband toevertrouwde in een oefeninterland tegen Italië, reageerde het publiek verdeeld. Natuurlijk ontkende niemand dat Beckham een fantastische voetballer was met een trap uit duizenden. Maar een mooi weer voetballer aanvoerder maken van de nationale trots, dat ging toch echt te ver.
'Het aanvoerdersschap van Engeland is het mooiste wat me ooit is overkomen', reageerde Beckham toen. 'Als iemand me in 1998 na Argentinië had gezegd dat ik binnen drie jaar aanvoerder zou worden, dan zou ik diegene recht in zijn gezicht hebben uitgelachen', sprak Beckham destijds nog wat ongelovig.
Maar nu kent Engeland en hijzelf geen twijfels meer. 'Ik heb een grote verantwoordelijkheid als captain van Engeland. Iedereen zal dan ook altijd extra letten op wat ik doe. Het enige dat van belang is dat ik ervan overtuigd ben dat ik er goed mee om kan gaan. Ik denk dat ik mijn kop er aardig bij heb weten te houden. Het aanvoeren van het Engelse team heeft me als mens en als speler verder geholpen.'