De Bruyne is weer de poppenspeler met muziek in de benen

Süleyman Öztürk

13.00,

29 jan. 2019

VI's Süleyman Öztürk denkt dat Kevin De Bruyne nog een hoofdrol gaat opeisen in de Engelse titelstrijd. In deze voorbeschouwing aandacht voor het gemis van de Belg.

De Bruyne is weer de poppenspeler met muziek in de benen

Kevin De Bruyne begon dit seizoen pas twee competitieduels in de basis. Dat zoiets invloed heeft op het spel van Manchester City hoef ik hier niet uit te leggen. Iedereen die het afgelopen jaar een paar keer live naar de Belg heeft gekeken, begrijpt wat Pep Guardiola de laatste maanden heeft moeten missen. Niet alleen Guardiola overigens. Ook de liefhebber in het algemeen.

Zo nu en dan maak ik voor mezelf een topdrie van beste voetballers van dat moment. Precies een jaar geleden zag die er als volgt uit:

1. Lionel Messi

2. Neymar

3. Kevin De Bruyne

De middenvelder van Manchester City was de beslissende factor in elke topwedstrijd die zijn ploeg speelde. Voor een wedstrijd van The Citizens ging ik speciaal zitten om van hem te kunnen genieten. De voorbije maanden ontbrak de wow-factor. City zonder De Bruyne is hetzelfde als Barcelona zonder Messi. De hersenen van een elftal laten zich niet zomaar vervangen.

Ik heb het gevoel dat De Bruyne een beslissende factor gaat spelen in de bloedstollende titelrace in de Premier League. Vlak na zijn terugkeer oogde het allemaal wat roestig en onwennig. Zelfs De Bruyne heeft minuten nodig om het ritme van een wedstrijd goed aan te voelen. Langzaam zag je de muziek in zijn benen terugkeren. Hij werd voorzichtig weer baas over de ruimtes op het veld. Het duel met Burnley afgelopen zaterdag in het FA Cup-toernooi kun je aanwijzen als zijn definitieve terugkeer. De Bruyne had weer iets van de poppenspeler die met zijn passing en slimme manier van lopen elke beweging van zijn ploeg orkestreerde. Het zandweggetje van de verdediging naar de aanval is weer een snelweg geworden.

Natuurlijk kun je het succes van een elftal niet aan één speler ophangen. Het belang van Fernandinho in het radarwerk van Guardiola mag niet worden onderschat. Ook dat van Leroy Sané, Sergio Agüero of Raheem Sterling niet. Met Fernandinho en tien andere goede spelers kun je kampioen worden. Maar echt sprankelen zal het zelden. Een De Bruyne in topvorm laat een elftal zoveel sneller denken dat iedereen op het veld net iets meer tijd lijkt te hebben. Dan lijkt de tactiek beter en lijkt iedereen harder te lopen. De realiteit is dat met De Bruyne het spel met tijd en ruimte gewoon beter wordt gespeeld.