De gevaarlijke Anderlecht-gok: ploeterclub plakt pleister, over pleister, over pleister
Het blijft maar kwakkelen voor Anderlecht. Na de verliespartij op bezoek bij KV Mechelen is deelname aan Play-Off I hoogst onzeker geworden voor de club van Derrick Luckassen, Philippe Sandler en Michel Vlap. Een historisch rampseizoen dreigt, terwijl Paars-Wit de ene na de andere wijziging doorvoert. Een blik op de pleisters plakkende ploeterclub, die op weg lijkt naar de slechtste eindklassering in bijna 90 jaar tijd.
Er zijn boksers die in hun gehele loopbaan minder tikken op de kin hebben gekregen dan Anderlecht dit seizoen al heeft moeten incasseren. Zaterdag volgde het zoveelste hoofdstuk in het boek over dit seizoen, dat zo langzamerhand een behoorlijk deprimerende (maar tegelijkertijd lezenswaardige) roman begint te worden. Op bezoek bij KV Mechelen werd pijnlijk met 2-0 verloren, waardoor deelname aan de play-offs om de landstitel en de Europese plekken flink op de tocht is komen te staan.
In België wordt overigens hoofdschuddend gekeken naar die strijd om de play-offtickets. 'Ik noem het een race tussen kreupele paarden, die naar de streep strompelen en waarbij er uiteindelijk dan toch één met zijn tanden net iets verder over de streep valt en in de topzes zit', aldus Sporza-columnist Peter Vandenbempt. Hoe dan ook is het voor Anderlecht hopen op misstappen van de concurrentie, anders zal er in Brussel voor het eerst in de historie Play-Off II-voetbal te zien zijn.
Leergeld
Bij Anderlecht was de teleurstelling zaterdag gigantisch. 'Ik denk dat sommige jongens zich de vraag moeten stellen of ze echt alles gedaan hebben qua kwaliteit, intensiteit en voorbereiding', zo sprak trainer Franky Vercauteren na de nederlaag. 'De kwaliteit was niet echt aanwezig. Voor een deel kwam dat natuurlijk ook door KV Mechelen, dat het ons op bepaalde vlakken moeilijk heeft gemaakt. Maar ik denk dat we toch een paar vragen hebben die een antwoord verdienen. Het zijn clichés, we blijven het herhalen. Als je naar Mechelen gaat, weet je wat je te wachten staat. Je kunt dat 150 keer zeggen, maar je moet daar een antwoord op vinden. En als dat niet zo is, moet je de vraag stellen of we er alles aan gedaan hebben.'
Aan speler/trainer Vincent Kompany de taak om wéér uitleg te geven na een nederlaag. 'Als je jeugd laat spelen, betaal je leergeld. Dat is vandaag gebeurd. Niet alleen bij de rode kaart voor Jérémy Doku, maar ook in het afwerken van onze kansen. Ik ben niet verrast dat dit kan gebeuren met zeventienjarige jongens. Alleen hoop je dat het niet in dit soort wedstrijden gebeurt. Het is onze gok, ons plan, dat die jongens leren van hun fouten en met hun talent succesvolle spelers worden. We gaan hen blijven opstellen. Dit verandert niets. We hebben deze kaart getrokken en kunnen nu niet zeggen dat we het niet hadden verwacht.'
Dat is een ander geluid dan het hoopvolle geluid dat er afgelopen zomer klonk in Brussel, waar het roer om ging na een dramatisch verlopen 2018/19. Het bijna totaal gerenoveerde Paars-Wit kende namelijk een ronduit rampzalig jaar, waarin vijftien competitieduels verloren gingen en de ploeg uiteindelijk als laatste eindigde in de zogenoemde Play-Off I, waaraan de beste zes clubs mee mogen doen. Zodoende liep de keihard gevallen grootmacht voor het eerst in 56 jaar (!) Europees voetbal mis. In de Europa League werd geen wedstrijd gewonnen en het bekeravontuur zat er al na één ronde op, omdat het bescheiden Union Saint-Gilloise nota bene bíj Anderlecht won.
Het eerste seizoen onder de nieuwe voorzitter Marc Coucke leverde dus pijnlijke conclusie op, niet in de laatste plaats omdat er twee trainer (Hein Vanhaezebrouck en Fred Rutten) én een technisch directeur (Luc Devroe) werden ontslagen. Het moest dus anders, en het gíng ook anders. Met veel bombarie werd kind van de club Kompany opgepikt bij Manchester City en aangesteld als speler/trainer. 'Als je bij Anderlecht speelt, moet je altijd voor de titel gaan. Ik geloof echt dat het kan. Ik ben hier niet naartoe gekomen om tweede te worden. Dat kán en wíl ik niet zeggen', sprak hij bij zijn presentatie.
De focus ging echter toch zeker ook op de lange termijn. Want als er één ding duidelijk was geworden, was het wel het feit dat de club Anderlecht ziek was. Naast een snel werkend medicijn moest er vooral een blauwdruk voor de komende jaren worden ontwikkeld. Een blauwdruk die ervoor moest zorgen dat Anderlecht gewoon weer terugkeert naar de top, waar het hoort. 'We hebben een visie en een plan opgesteld waarmee de club haar identiteit kan terugkrijgen en meer in de buurt kan komen van wat de fans willen', aldus Kompany daarover. 'Tegelijkertijd willen we proberen in de toekomst te concurreren met de grote teams in onze omgeving, zoals Ajax en Club Brugge.'
Ondanks die nieuwe, positieve vibe begon Anderlecht abominabel aan het huidige seizoen. De eerste acht duels leverden slechts vijf punten op, daarna volgde er een prima reeks van dertien duels met slechts één nederlaag, waardoor de club weer wat leek op te krabbelen. Met zeven punten uit de laatste vijf wedstrijden is de klad er echter weer wat in gekomen, een plek bij de topzes (die recht zou geven op deelname aan de play-offs) is hoogst onzeker. De achterstand van nummer negen Anderlecht op nummer zes RC Genk bedraagt vier punten, met nog vier reguliere competitieduels te gaan.
Stoelendans
Tussendoor was er op ook organisatorisch gebied volop reuring. Kompany (die zijn trainersdiploma's niet heeft) begon het seizoen met Simon Davies als stroman naast hem, maar eind augustus werd al bekend dat Kompany een stapje terug zou doen en zich meer zou gaan richten op zijn taken als speler. Ook die constructie werd vrij snel alweer overboord gegooid. Toen werd ervaren rot Franky Vercauteren aan de technische staf toegevoegd als hoofdtrainer, Davies werd veldtrainer, terwijl technisch directeur Frank Arnesen op straat werd gezet. Ook werd er met Karel Van Eetvelt een nieuwe CEO aangesteld, al begint hij officieel pas op 1 april, en maken Michael Verschueren en Jo Van Biesbroeck niet langer deel uit van de Raad van Bestuur. Inmiddels is Davies overigens ook weg, vanwege persoonlijke omstandigheden.
De stoelendans onder Couke beperkte zich niet alleen tot de top van de organisatie. Sinds de komst van Kompany werden ook international development manager Aaron Kanwar, teammanager Gunter Van Handenhoven, materiaalman Simon Schoonjans en persvoorlichter Marie Verbeke weggestuurd. Datzelfde gold eerder voor sportief manager Herman Van Holsbeeck, directiesecretaresse Katharine Viaene, hoofd van de medische staf Jochen De Coene en hoofdscout Dimitri Mbuyu. Dit weekend volgde het voorlopig laatste deel van de herstructurering: sportief directeur Peter Verbeke werd weggeplukt bij AA Gent en wordt bij Anderlecht de nieuwe hoofdscout.
Het is de volgende pleister die Anderlecht plakt, in de jacht op nieuwe hoop. De gok waar Kompany over spreekt, pakt vooralsnog slecht uit. Gevaarlijk, want een historisch slechte eindklassering dreigt. Sinds de club in 1935 definitief de stap maakte naar het hoogste niveau van België, eindigde de club achtereenvolgens eerst nog als achtste, elfde en weer achtste. Sinds 1939 werd Anderlecht nog vijf keer zesde in de reguliere competitie, maar nóóit eindigde het lager dan dat. Vorig seizoen begon het overigens als nummer vier aan Play-Off I, maar sloot het de jaargang ook af als zesde.
Keeper Hendrik Van Crombrugge probeerde de moed er dit weekend nog in te houden. 'Iedereen zal nu wel beginnen met mathematisch-dit en mathematisch-dat. Dat laat ik over aan wiskundigen en de pers. Alles wat buiten het veld gezegd wordt, interesseert ons weinig. Als ik dan misschien de enige ben die daar (het mislopen van de play-offs, red.) nog niet van uitgaat, so be it. Ik heb in nog moeilijkere situaties gezeten. Als je de hoop opgeeft, dan kan je beter het veld niet meer opkomen. We zijn aan onze status verplicht om alles te blijven geven.' Het lijkt er echter op dat dat niet genoeg zal zijn, als het al lukt.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login