De Premier League is helemaal geen droombestemming
VI's Süleyman Öztürk schetst in zijn Premier League-voorbeschouwing een somber beeld voor de spelers die vanuit de Eredvisie voor hun kans willen gaan op het hoogste niveau in Engeland.
De Eredivisie-topscorer van 2015 mislukte bij Manchester United, de topschutter van 2016 leefde tot voor kort in krijgsgevangenschap bij Tottenham Hotspur, terwijl de meest recente doelpuntenkoning van ons land zijn eerste goal in Engeland nog altijd moet maken. Memphis Depay, Vincent Janssen en Alireza Jahanbakhsh hebben elk hun eigen verhaal, maar zoom je uit en kijk je naar het grotere plaatje dan zou je elke Eredivisie-speler die wordt gebeld door een club uit Engeland willen adviseren het gesprek direct af te kappen. Geen interesse, sorry.
Elke transfer van Nederland naar een club in de Premier League wordt op dezelfde manier begeleid. Het geldbedrag spreekt tot de verbeelding, de competitie is altijd een droombestemming geweest voor de desbetreffende voetballer en vaak is de club een droomclub. Quotes die op de automatische piloot worden gedaan. Je moet iets zeggen en bovendien snap ik wel dat je een aanbod van Manchester City moeilijk kunt weigeren als je bij PEC Zwolle in de achterhoede staat.
Toch moet er na tien jaar van gebroken dromen een reflex ontstaan. Kies pas voor de Premier League wanneer je daar echt klaar voor bent. Er is onnodig veel talent verdwenen. Engelse tieners beginnen inmiddels massaal hun eigen competitie te ontvluchten op zoek naar een beetje voetbalgeluk. Zie wat Jadon Sancho is overkomen.
Philippe Sandler vertelde een klein jaar geleden dat hij geen nummertje zou worden bij Manchester City. Dat Pep Guardiola en de mensen bij City alles van hem wisten en dat er een intelligent plan achter zijn ontwikkeling zat. Allemaal waar en allemaal goedbedoeld. Alleen hebben de cynici gelijk als ze daar direct een komma achter plaatsen. Met de spelers die bij Manchester City onder contract staan kan de club een eigen competitie met achttien ploegen beginnen. Een snelle rekensom leert dat Sandler bij The Citizens verdediger nummer acht is in de hiërarchie. Guardiola zal nog eerder Fernandinho een linie naar achter halen of Kyle Walker centraal achterin zetten dan een Premier League-wedstrijd beginnen met Sandler als laatste man. Ga er ook maar aanstaan: als jonge gast de concurrentie aangaan met Aymeric Laporte, John Stones, Vincent Kompany en Nicolás Otamendi. In de wetenschap dat Manchester City komende zomer gewoon nog een centrale verdediger koopt. Voor een miljoen of tachtig. Mogelijk Matthijs de Ligt. Wat moet je dan als talent bij zo’n club? De vraag stellen is hem beantwoorden. Bij Chelsea idem. Één op de honderd stoot daadwerkelijk door naar het eerste team.
Ik het hier op deze plek al vaker betreurd, aangestipt of hoe je het ook maar noemen wil: de Premier League is helemaal geen droombestemming. Het is een geldverslindend monster waar managers, directeuren en trainers van wedstrijd tot wedstrijd en van transferperiode tot transferperiode leven. Voetballers worden met een groot schepnet bijeengeharkt, omdat de clubs het allemaal makkelijk kunnen betalen. Vanzelf blijkt wel wie er komen bovendrijven. De rest is nevenschade.
In januari zie je daarvan de gevolgen. Met als dieptepunt de transfers op de deadlinedag. Dan zie je spelers van club a naar club b gaan waarvan je niet eens meer wist dat ze nog voetbalden. Allemaal verlaten ze hun droomclub, allemaal een illusie armer.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login