De PSV-triomf in 1988: 'Zelfs het Ajax-bestuur liep mee in de polonaise'

Op 25 mei 1988 was Benfica de tegenstander in de eindstrijd. 'Bij mezelf merkte ik op de wedstrijddag een ander soort spanning dan normaal. Klamme handjes en parelend zweet, terwijl je gewoon stilzit', herinnert Hiddink zich. Uiteindelijk trok PSV na een 0-0 gelijkspel en een strafschoppenserie aan het langste eind.

'Over de wedstrijd zelf kunnen we kort zijn. Het was geen mooi schouwspel. Dat is vaak zo trouwens, met finales. Meestal zijn de halve finales veel leuker om naar te kijken. Het was een sobere wedstrijd, met kleine kansjes, en twee ploegen die aan elkaar waren gewaagd. En met een prima redding van Hans van Breukelen in de penaltyreeks. Daarna begon de grote roes.'

Daarna daalde het besef in dat er iets bijzonders was gepresteerd. 'Dat maakt de ontlading intens. We zijn de hele nacht doorgegaan. Zelfs het Ajax-bestuur liep mee in de polonaise. Onder anderen voorzitter Ton Harmsen was daarbij. Die waren als supporter van ons in Stuttgart.'

'Mooie herinneringen. Ik ben niet iemand die in plakboeken over de goede oude tijd zit te bladeren. Gelukkig heb ik alles in mijn kop zitten. Dus nu we het er zo over hebben, zie ik weer al die beelden in mijn hoofd voorbijkomen. En een vleugje van het gevoel van toen komt terug. De hele week na de finale voelde ik tijdloze vreugde. Ik wist niet dat euforie zó lang in je systeem kan blijven zitten. Dat is een heerlijk gevoel, kan ik je verzekeren.'

Het volledige verhaal over het PSV van 1987/88 staat in de nieuwe VI, het themanummer over legendarische teams. 'Die week voelde ik tijdloze vreugde.'

• Meer over

• PSV