De verdwijning van Christian Eriksen

Lentin Goodijk

11.30,

7 nov. 2020

Hij werd binnengehaald als dé topaankoop die Internazionale het laatste zetje richting de landstitel moest geven, maar het huwelijk tussen Christian Eriksen en de club uit Milaan is tot nu toe een flinke mismatch.

Atalanta Bergamo

1 - 1

Internazionale

Zijn wissel tegen Parma afgelopen weekend was andermaal een bevestiging van de moeizame relatie tussen Eriksen en trainer Antonio Conte. Internazionale had het in eigen huis behoorlijk lastig met Parma, dat met 0-1 leidde in Milaan. Toen Inter in de tweede helft een hoekschop kreeg, sjokte Eriksen op zijn gemak naar de cornervlag. Bij Conte kwam het stoom alweer uit de oren en enkele momenten later, in minuut 58, haalde hij de Deen naar de kant.

In de cruciale Champions League-kraker tegen Real Madrid liet de Italiaan de 28-jarige spelmaker vervolgens negentig minuten op de reservebank. Zelfs toen er in de slotfase bij een 3-2 achterstand in Madrid een doelpunt geforceerd moest worden. In plaats van Eriksen koos Conte voor Radja Nainggolan, met wie hij niet zo lang geleden toch nog hopeloos overhoop lag.

Het zegt veel over de status die Eriksen momenteel heeft bij de Nerazzurri. De honderdvoudig Deens international werd in januari groots onthaald in Milaan, maar de genialiteit die hij bij Ajax, Tottenham Hotspur en de Deense nationale ploeg wekelijks toonde, heeft hij eigenlijk nog geen moment in het shirt van Inter laten zien. Volgens Italiaanse analytici ligt dat aan een botsing van stijlen. Conte heeft voor iedere positie een dichtgetimmerd takenpakket en eist daarbij een ijzeren discipline, terwijl Eriksen juist het best tot zijn recht komt in een vrije rol.

Het is niet zo dat Eriksen verpietert op de tribune: hij kwam in 22 van de mogelijke 23 Serie A-duels sinds zijn komst in actie. Eriksen lijkt juist te verpieteren op het veld. In al die competitieduels was hij slechts goed voor één doelpunt en twee assists.

Slechts sporadisch komt er nog een sprankje klasse aan de oppervlakte, maar het is te weinig om een hoofdrol op te eisen, vaak is het zelfs niet genoeg voor een bijrol. Vaker dan je als liefhebber zou willen zien druipt Eriksen daarom af na weer een anoniem optreden in het blauw-zwart. Twee keer maakte hij in de Serie A de negentig minuten vol. Dat zegt eigenlijk genoeg.

Conte doet wel zijn best om Eriksen in zijn beoogde speelwijze te laten floreren, maar het lukt trainer en speler simpelweg niet om elkaar in het midden te ontmoeten. Vreemd is dat wel, aangezien juist Conte zich hard maakte voor de komst van Eriksen, maar de oefenmeester is wel een beetje klaar met alle vragen over de Deen. 'Ik denk dat jullie je iets te veel bezighouden met Eriksen', beet hij het journaille onlangs toe.

De topper tegen Atalanta van zondagmiddag biedt Eriksen een nieuwe kans op revanche, al is maar afwachten of Conte het aandurft met de flegmatieke technicus tegen de machine uit Bergamo. Voor Eriksen zou het een ideaal moment zijn om te ontsnappen uit de anonimiteit. Lukt dat niet, dan lijkt een vertrek uit Milaan een steeds serieuzere optie te worden.