De wereldkampioen toont te veel respect voor Italianen
Duitsland heeft zich na een strafschoppenserie tegen Italië (1-1) verzekerd van een plek in de halve finale op het EK in Frankrijk. Taco van den Velde analyseert de overwinning van Die Mannschaft.
Kwartfinale
2 juli 2016
Bordeaux, Stade de Bordeaux
Op 29 maart oefende de Duitse nationale ploeg in de Allianz Arena in München tegen Italië. De Italianen speelden met hun beproefde vijfmans-defensie en Duitsland stelde daar eenzelfde formatie tegenover. Het werd 4-1 in het voordeel van de Duitsers.
In de dagen voor het kwartfinale-duel in Bordeaux moet die oefenwedstrijd voortdurend door het hoofd van de Duitse bondscoach Joachim Löw hebben gespeeld. Anders is zijn ommezwaai niet te verklaren. Duitsland was dit toernooi zeer succesvol met een zeer offensieve speelstijl met twee centrale verdedigers, zeer offensieve backs die fungeerden als verkapte buitenspelers en een grote bezetting voor het doel van de tegenstander, maar ondanks de ongeslagen reeks wedstrijden besloot Löw toch te sleutelen aan zijn ploeg. Het liep maar ternauwernood goed af. Via een zenuwslopende penaltyserie plaatste Duitsland zich voor de halve finale.
Omdat beide ploegen in feite dezelfde speelwijze hanteerden stond zeker in de eerste helft alles vast. Kansen ontstonden pas wanneer iemand zijn tegenstander voorbij liep of passeerde, bij standaardsituaties of bij persoonlijke fouten. Was deze aanpassing nu in het voordeel van de Duitsers? Juist spelers als Toni Kroos en Mesut Özil zijn de spelers die gedijen bij ruimte. Dat werd ook duidelijk na de rust toen de ruimtes groter werden door het afnemen van de krachten.
Toen speelde Duitsland achterin de numerieke meerderheid wat beter uit en kon de opbouw beter worden verzorgd via de inschuivende Mats Hummels en de nauwkeurige passes van Kroos. Het was uiteindelijk ook Özil die de score opende. Een persoonlijke fout van Jérôme Boateng kostte Duitsland echter een penalty en de gelijkmaker. Duitsland was wel de bovenliggende partij, maar kon ook in de verlenging het verschil niet meer maken.
Is dit de toekomst van het voetbal? Doet een reeks duels waarbij een ploeg naar een eenheid groeit, automatismen inslijpt en tot grote hoogten stijgt er niet meer toe? Gaat het erom je elke wedstrijd aan te passen aan de tegenstander en moet je in staat zijn om meerdere systemen te spelen? Of was het veel simpeler? Was de angst om te verliezen bij de Duitsers simpelweg groter dan de wil om te winnen? En is de wereldkampioen niet gewoon ontsnapt aan een onnodige uitschakeling via een penaltyserie?
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login