De wijze lessen van Louis: That's my philosophy
De zestiende speelronde in de Premier League begint zaterdagmiddag om 16.00 uur. VI-redacteur Süleyman Öztürk blikt vooruit op de belangrijkste wedstrijden.
Het is tijdens elke persconferentie raak. De bijeenkomst die is bedoeld als onschuldige vooruitblik op het eerstkomende duel heeft op Old Trafford een hoog theatergehalte. Journalisten komen graag als Louis van Gaal achter het spreekgestoelte zit. Er valt altijd wel wat te beleven. In de aanloop naar de uitwedstrijd tegen Southampton van afgelopen maandag bijvoorbeeld. Van Gaal keek met zijn priemende ogen de zaal in en begon aan een stukje educatie. De opmars van Southampton was niet zo bijzonder. In de Eredivisie was er ook zo’n club, doceerde de ex-bondscoach.
Dat ging zo:
Van Gaal: 'Have you heard about PEC Zwolle?'
Journalist: 'Yes.'
Van Gaal: 'Really?'
Journalist: 'Yes.'
Van Gaal: 'Amazing.'
Het woord dat het meest valt als Van Gaal spreekt, kan binnenkort op de voorgevel van het stadion worden gespijkerd. Theatre of philosophy in plaats van Theatre of dreams. Want elke vraag leidt uiteindelijk naar die ene alles verklarende zinsnede: 'That's my philosophy.' Alles bij Manchester United staat in het teken van de filosofie van Louis van Gaal. Als de spelers daar problemen mee hebben, dan is dat maar zo. Wie terugkomt van een blessure, zal eerst minstens een week moeten meetrainen en daarna een wedstrijd in het tweede afwerken. Want dat is de filosofie. Het leuke is dat bij elke andere club ongeveer hetzelfde gebeurt, alleen wordt daar minder expliciet de nadruk op gelegd door een goeroe achter een microfoon. Van Gaal komt ermee weg omdat aan die wijze lessen vaak ook resultaten gekoppeld zitten.
Brendan Rodgers (rechts op de foto, onderuitgezakt op de bank) heeft ook een filosofie geïntroduceerd bij Liverpool. Maar niemand die er op dit moment oog voor heeft. De club strandde deze week in de Champions League en heeft het lastig in de Premier League. Er moet snel weer een aansprekend resultaat worden geboekt, het liefst zondagmiddag in de altijd beladen confrontatie met aartsrivaal Manchester United.
Wat opvalt in dit Premier League-seizoen: de meeste topwedstrijden zijn dat alleen in naam. Chelsea weet als enige een constant hoog niveau te halen. Daar kent iedereen zijn taak, staat het basiselftal min of meer vast en schikken de invallers zich in hun rol.
Bij Arsenal, Liverpool en Manchester United is het elke week afwachten in welke samenstelling zij op het veld verschijnen. Dat heeft deels met blessures te maken, met managers die naar een vaste formatie zoeken en met spelers die teleurstellen. Dat gaat ten koste van het voetbal en het spektakel. Je mag toch meer opwinding en kwaliteit verwachten als twintig clubs voor ruim een miljard euro hebben ingekocht. Heel Europa wordt afgestroopt op zoek naar talent, maar het niveau in veel Engelse wedstrijden correspondeert niet met de geschapen verwachtingen.
Dan grapt Joey Barton dat Queens Park Rangers vast weer als laatste aan de beurt is in Match of the Day, zo slecht als de vertoning was, maar blijkt elders nog minder te zijn gebeurd.
Toch gaan dit weekeinde de camera's weer aan. Je weet het tenslotte maar nooit. De Premier League blijft de grootste voetbalshow op aarde. Met of zonder filosofie.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login