De WK-historie in vogelvlucht: van 1930 tot en met 1938

Teams 13
Wedstrijden 18
Doelpunten 70
Spelers 189
Stadions 3
Toeschouwers 434.500
Winnaar Uruguay
Verliezend finalist Argentinië
Derde plaats Verenigde Staten
Vierde plaats Joegoslavië
Topscorer Guillermo Stabile (Arg, 8 goals)

Uruguay kreeg de eerste WK-eindronde in de eerste plaats toegewezen omdat het land beloofd had de reis- en verblijfkosten van alle deelnemende landen te betalen. De veertiendaagse bootreis schrok echter heel wat Europese ploegen af zodat het afzeggingen regende. Slechts vier Europese landen waren in het Zuid-Amerikaanse land van de partij: Frankrijk, België, Roemenië en Joegoslavië.

Er gaven verder zeven Zuid-Amerikaanse landen acte de présence, terwijl Mexico en de Verenigde Staten het deelnemersveld completeerden. De finale tussen Uruguay en Argentinië was een herhaling van de Olympische eindstrijd van 1928. Het thuisland stond bij rust met 2-1 achter, maar maakte dat in de tweede helft goed door treffers van José Pedro Cea, Victoriano Santos Iriarte en invaller Héctor Castro.

Teams 16
Wedstrijden 17
Doelpunten 70
Spelers 208
Stadions 8
Toeschouwers 358.000
Winnaar Italië
Verliezend finalist Tsjecho-Slowakije
Derde plaats Duitsland
Vierde plaats Oostenrijk
Topscorer Oldrich Nejedly (Tsj, 5 goals)

Bij het tweede WK in Italië maakte de politiek zich meester van de wereldbeker. De Italiaanse dictator Benito Mussolini gebruikte het evenement als propaganda voor zijn fascistische partij, iets wat Adolf Hitler hem twee jaar later nadeed bij de Olympische Spelen van Berlijn. Voor het tweede WK hadden 32 landen zich ingeschreven. Uruguay ontbrak, omdat het nog steeds verbolgen was over de gebrekkige Europese interesse in het eerste WK.

Het was de enige keer in de WK-historie dat de regerend wereldkampioen zijn titel niet verdedigde. Voor het eerst werd een voorronde in het leven geroepen om de zestien deelnemers aan de eindronde te kunnen bepalen. De gedoodverfde titelkandidaten Italië en Oostenrijk troffen elkaar al in de halve finale, met de Italianen als winnaar. Het team van bondscoach Vittorio Pozzo klopte vervolgens Tsjechoslowakije in de finale na 120 minuten met 2-1.

Teams 15
Wedstrijden 18
Doelpunten 84
Spelers 211
Stadions 10
Toeschouwers 376.000
Winnaar Italië
Verliezend finalist Hongarije
Derde plaats Brazilië
Vierde plaats Zweden
Topscorer Leonidas (Bra, 8 goals)

De Italiaanse bondscoach Vittorio Pozzo schreef geschiedenis door op het derde WK zijn wereldtitel met succes te verdedigen (4-2 zege op Hongarije in de finale). In het elftal van Pozzo was Giuseppe Meazza de grote leider en bewees goalgetter Silvio Piola zijn status als beste midvoor. Op de eindronde in Frankrijk, het laatste grootste sportevenement vóór het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, schitterden een aantal belangrijke voetballanden door afwezigheid.

Argentinië en Uruguay waren kwaad dat de organisatie van het derde WK aan hun neus voorbij ging, Spanje was verwikkeld in een burgeroorlog en Oostenrijk werd bezet door Duitsland. Zodoende namen uiteindelijk maar vijftien landen deel aan het toernooi. Het duel tussen Brazilië en Polen in de eerste ronde was het spectaculairste van alle achttien partijen: de Brazilianen wonnen met 6-5, mede door vier doelpunten van spits Leonidas die zonder schoeisel speelde.