Denni Avdic, van Zweedse zombie tot Zwols fenomeen

Feyenoord (3-2), dwaalden zijn ogen af richting Ronald Koeman. De Zweedse spits dacht heel even terug aan zijn onbezorgde jeugd. Hij zag het verlaten schoolplein, de plastic bal en zijn oudere broer die een duel aanging.

Op zijn shirt stond de naam van zijn grootste idool. 'Mijn oudere broer en ik kregen toen we klein waren twee shirts: één van Barcelona met Ronald Koeman en eentje van AC Milan met de naam Marco van Basten. We speelden elke dag tegen elkaar en wisselden van club. Het eerste half uur was ik Koeman en hij Van Basten. Halverwege wisselden we dan van shirt en was ik de aanvaller en hij de verdediger. Dag na dag, altijd maar shirtjes ruilen. Het is mijn eerste herinnering aan het voetbal', liet de Zweedse aanvaller zich eerder al ontvallen.

Zondagmiddag was de nu 24-jarige aanvaller samen met PEC Zwolle zijn vroegere idool de baas. De prachtige steekpass van Arne Slot, de loopactie van Darryl Lachman of de allesbepalende redding van doelman Diederik Boer op een inzet van Lex Immers; er waren aan Zwolse zijde diverse spelers die solliciteerden naar een eervolle vermelding, maar de Zweed werd matchwinner. Zijn zevende goal van het seizoen, in veertien duels. Een Zwols fenomeen is opgestaan. Dat Avdic momenteel zijn wedstrijden speelt in de Eredivisie, is een speling van het lot. In januari 2011 werd hij voor tweeënhalf miljoen euro gepresenteerd als de opvolger van Hugo Almeida bij Werder Bremen. The next big thing, zoals hij in zijn eigen land liefkozend werd genoemd, zou via de Duitse subtopper de wereld gaan veroveren. 'Ik was niet helemaal fit toen ik in Duitsland kwam', herinnert Avdic zich nog. 'Toen ik eindelijk het gewenste niveau had, ging het helemaal mis. Ik kreeg een elleboog net onder mijn slaap en was een paar minuten buiten bewustzijn. Naast een flinke hersenschudding had ik ook een kleine hersenbloeding opgelopen. Ik leefde twee maanden als een zombie. Ik ben niet bang aangelegd, maar vond het verschrikkelijk eng. Ik kon niks meer, alles ging te snel. Ook op het veld. Dan wilde ik meedoen aan een rondo en liep ik kotsend van het veld af. Ik heb wel tien keer geprobeerd om terug te komen, maar telkens weer ging ik ziek naar binnen.'

'Pas na twee maanden was ik volledig fit. Binnen de kortste keren had ik een heupblessure en kon ik opnieuw toekijken. Ik had nauwelijks meer gevoel in mijn rechterbeen. Als ik probeerde te sprinten, ging mijn linkervoet vooruit maar bleef mijn rechtervoet achter. Uiteindelijk bleek er een zenuw beschadigd. De blessure is vergelijkbaar met die van John Guidetti. Het was alsof mijn hele been ermee ophield. Het duurde maanden om de aard van de blessure te achterhalen en nog eens maanden om te herstellen. Het was niet de gelukkigste periode uit mijn leven.'

De Duitse krantenkoppen logen er niet om. Duitse flop zet loopbaan voort in Nederland. De spits van tweeënhalf miljoen euro werd afgeschreven en koos voor het grote onbekende. Technisch directeur Gerard Nijkamp en trainer Art Langeler waren speciaal voor hem in de auto gestapt naar Duitsland. Avdic ging akkoord, maar begon matig in Zwolle. De Zweedse media berekenden dat zijn treffer tegen Ajax zijn eerste goal in 749 dagen was.

Avdic: 'Mijn beste jaren komen nog. Zo’n tussenstap is dan niet verkeerd en PEC is me in alle opzichten meegevallen. Het niveau is goed en voor een promovendus spelen ze bijzonder aanvallend voetbal.' Over tien jaar zullen jongste talenten in Zwolle nog terugdenken aan het jaar 2013. Dat ze met hun vriendjes over de Cruyff Courts zwierven in de shirtjes van Darryl Lachman en Denni Avdic. De voormalige Zweedse zombie, die bij PEC weer over de velden danste.

Tekst: Stef de Bont Foto's: VI Images