Didulica: 'Van Gaal heeft me veel pijn gedaan'
Sinds de handblessure van Sergio Romero is Joey Didulica dé nummer één onder de lat bij AZ. De Australiër heeft een langdurige periode van sportieve, fysieke en mentale tegenslag overwonnen en heeft zijn geluk hervonden.
Dat Didulica uitgerekend in de cruciale slotfase van het seizoen een concrete bijdrage kan leveren aan een historisch kampioenschap, kwam als een complete verrassing.
'Mijn eerste gedachte was: zak ijs erop en morgen weer spelen', zegt Didulica tegen Voetbal International over het moment waarop zijn concurrent Romero zijn hand brak, vlak na de bekeruitschakeling tegen NAC Breda. 'Maar uitgerekend die avond veranderde alles. Meteen ging de adrenaline in mijn lichaam weer stromen, ik kreeg vlinders in mijn buik. Echt ongelooflijk.'
Didulica was bijna in één klap de ellende vergeten waarmee hij in het begin van het seizoen te maken kreeg. Nadat hij eindelijk hersteld was van een ernstig hoofdletsel en verlost was van zware depressies, kreeg hij van AZ-trainer Louis van Gaal te horen dat niet híj, maar Romero eerste doelman zou worden.
'Mijn hart werd uit mijn lijf gerukt', blikt Didulica terug. 'De maand september was zonder twijfel de zwaarste uit mijn carrière. Ik had er zó hard voor gewerkt. Mijn gedachten waren al helemaal gericht op de eerste wedstrijd tegen NAC Breda. Drie maanden lang was dat het grote doel; om van daaruit verder te gaan. Door dat van me af te nemen deed Van Gaal mij veel pijn.'
Het koste Didulica heel wat tijd om weer in het gelid te komen, Van zijn veel geprezen gedrevenheid was niet veel meer over. Didulica: 'Ik kon voor het eerst in mijn leven niet meer genieten van voetbal. Mijn motivatie was bijna verdwenen. Mijn benen wilden niet meer, duiken viel me zwaar. Dat past niet bij mij. Ik hou van het spel, ik hou van keepen.'
Opvallend genoeg herrees Didulica uit zijn moedeloosheid na het zien van de film Rocky en de klanken van de titelsong Eye of the tiger van rockband Survivor. 'Het waren dit soort momenten waarop ik dacht: Kom op Joey! Bring back the eye of the tiger! Mijn motto is altijd geweest: geef honderd procent, wat er ook gebeurt. Maar ik deed in die donkere periode juist het tegenovergestelde.
'Uiteindelijk ben ik weer gaan trainen', vervolgt de doelman. 'Door hard te werken vond ik mijn geluk terug. Alles gebeurt met een reden. Ik kan nu een belangrijke bijdrage leveren aan het kampioenschap. Meer dan ooit koester ik de kleine dingen. Trainen in wind en regen, duiken in de modder. Wat er ook gebeurt, ik ben nu gelukkig.'
