EK Onder-21: toptalenten gaan de catwalk op

Jong Oranje is er zoals bekend niet bij. Hoewel het achter Engeland als tweede eindigde in de kwalificatiepoule, bleek het puntenaantal te laag om als een van de beste nummers twee deel te nemen aan de play-offs om een EK-ticket.

Nederland is de laatste jaren überhaupt niet heel gelukkig in de kwalificatie. De laatste deelname stamt namelijk alweer uit 2013. Met spelers als Kevin Strootman, Memphis Depay en Daley Blind reikte het elftal van Cor Pot in Israël tot de halve finale, waarin een doelpunt van Fabio Borini Nederland de weg naar de finale versperde.

Historie
Hoewel dit toernooi officieel sinds 1978 bestaat, kent het al een langere geschiedenis. Tussen 1967 en 1976 werd er om de Challenge Cup gespeeld. In 1967 zelfs drie keer in één jaar. Vanaf 1972 werd het toernooi om de twee jaar georganiseerd, hetgeen anno 2019 nog steeds van toepassing is, nadat de editie van 2007 die van 2006 opvolgde.

De opzet van het toernooi veranderde geregeld. Tussen 1978 en 1992 kwamen de twee finalisten voort uit een lang kwalificatieproces, waarna er via een thuis- en uitwedstrijd om de beker werd gespeeld. Maar sinds 1994 wordt de winnaar in één finale bepaald. Daarnaast wordt het EK Onder-21 sinds dat jaar door één of meerdere landen georganiseerd.

Ook Nederland organiseerde het evenement een keer. In 2007 werd Jong Oranje onder coach Foppe de Haan Europees kampioen in eigen land. Het betekende de prolongatie na de titel in 2006. Met die twee eindzeges is Nederland geen recordhouder. Die eer is aan Italië, dat het toernooi liefst vijf keer won. Al dateert de laatste titel wel uit het 2004. Spanje volgt met vier titels.

Beide landen zijn er dit jaar weer bij, evenals Duitsland, dat zijn titel verdedigt. De Duitsers leverden in 2017 echter niet de speler van het toernooi. Die eer ging naar de Spanjaard Dani Ceballos, die zichzelf daarmee in een illuster rijtje vestigde.

Spelers van het toernooi

Toernooiopzet
In drie poules van vier teams plaatsen alle nummers één zich rechtstreeks voor de halve finale. Het overgebleven ticket gaat naar de beste nummer twee. Als een land de laatste vier bereikt, plaatst het zich ook direct voor de Olympische Spelen van 2020 in Tokio. Deze regel gaat alleen niet voor Engeland op, omdat dat land op de Spelen deelneemt onder de vlag van Groot-Brittannië. Mochten de Engelsen de laatste vier bereiken, dan spelen de tweede en derde beste nummer twee een wedstrijd om dat laatste olympische ticket.

Alle groepen

Stadions
Ditmaal is de eer aan Italië en San Marino. De wedstrijden worden in zes stadions afgewerkt, waarvan Stadio Renato Dall'Ara (Bologna FC), Stadio Friuli (Udinese), MAPEI Stadium - Città del Tricolo (US Sassuolo) de bekendste zijn. Het Stadio Olimpico uit San Marino komt de echte stadionfetisjist wellicht ook bekend voor. De andere stadions zijn Stadio del Conero (US Triestina) en Stadio Dino Manuzzi (AS Cesena).

Favorieten
Over een karrenvracht aan talent beschikt Engeland, maar niet alle beloftes zijn aanwezig op het EK Onder-21. Zo zijn Marcus Rashford, Dele Alli, Jadon Sancho, Trent Alexander-Arnold speelgerechtigd, maar omdat zij met Engeland de Nations League speelden, zijn ze niet geselecteerd voor dit toernooi.

Ondanks het ontbreken van dit viertal staan er met Dominic Calvert-Lewin (Everton), Phil Foden (Manchester City) en Aaron Wan-Bissaka (Crystal Palace) nog genoeg andere talenten op de startlijst. Jake Clarke-Salter (Chelsea, verhuurd aan Vitesse) maakt ook deel uit van de selectie.

Frankrijk laat net als Engeland een aantal A-internationals thuis. Wereldkampioenen Benjamin Pavard en Lucas Hernández zijn bijvoorbeeld gewoon speelgerechtigd, maar zijn thuisgelaten door bondscoach Sylvain Ripoll. Desondanks nemen de Fransen met Mattéo Guendouzi (Arsenal), Lucas Tousart, Moussa Dembélé en Houssem Aour (allen Olympique Lyon) genoeg talent mee.

Gastland Italië komt wel met enkele A-internationals. Bondscoach Luigi Di Baggio selecteerde onder anderen Lorenzo Pellegrini, Nicolò Zaniolo (beiden AS Roma), Federico Chiesa (Fiorentina) en Moise Kean (Juventus).

Vier spelers van Duitsland kunnen het EK Onder-21 voor de tweede keer winnen: Levin Öztunali (FSV Mainz 05), Mahmoud Dahoud (Borussia Dortmund), Waldemar Anton (Hannover 96) en Nadiem Amiri (1899 Hoffenheim) zijn er weer bij. Andere blikvangers in de selectie zijn Jonathan Tah (Bayer Leverkusen) en Schalke 04-doelman Alexander Nübel.

Spanje behoort bijna op ieder jeugdtoernooi tot de favorieten. Ook nu beschikt de viervoudige winnaar weer over een groep grote talenten. Dani Ceballos, Jesús Vallejo, (beiden Real Madrid), Valencia-middenvelder Carlos Soler en Mikel Oyarzabal (Real Sociedad) zijn de bekendste namen.

Op wie moeten we verder letten?

Yari Verschaeren (17) moet nog achttien jaar worden, maar heeft al 22 officiële wedstrijden voor Anderlecht op zijn naam. Het Franse L'Équipe schaarde de Belg zelfs onder de vijftig grootste talenten onder de twintig jaar.

Als zoon van Gheorghe Hagi heb je voetbal in je genen. Het is niet daarom niet gek dat Ajax Ianis Hagi (20) op het lijstje heeft staan. FCSB heeft de middenvelder van FC Viitorul Constanta ook op de korrel.

Jacob Bruun Larsen (20) maakte in de eerste seizoenshelft veelvuldig indruk bij Borussia Dortmund. Na de winterstop viel hij echter iets terug in zijn prestaties. In 24 Bundesliga-wedstrijden kwam de Deen tot twee goals en twee assists. Daarnaast maakt Ajacied Rasmus Kristensen (21) deel uit van de Deense selectie.

En dan nog dit...
Tien van de twaalf landen hebben spelers geselecteerd die reeds hun vuurdoop beleefden in de A-ploeg. Frankrijk en België zijn de witte raven in het gezelschap. Bij onze zuiderburen bestaat een stilzwijgende afspraak dat spelers na hun debuut voor De Rode Duivels niet meer uitkomen voor de jeugdploeg. In de Roemeense selectie zitten liefst elf spelers die al hun eerste cap voor de hoofdmacht veroverden.

De eerste duels op het EK Onder-21:

• Meer over

• UEFA Onder 21 Kampioenschap 2019 Italy