EK-watcher Van Breukelen: 'Al 24 jaar plezier van titel'
Met het oog op het EK brengt VI de rubriek EK-watcher. In dit item komen betrokkenen uit de voetballerij en andere voetballiefhebbers aan het woord over hun beleving van het EK en uiteraard over Oranje.
In deze aflevering Hans van Breukelen. De voormalig doelman van FC Utrecht, Nottingham Forest en PSV speelde in zijn carrière 73 interlands. Zijn grootste succes boekte Van Breukelen in 1988 toen hij met Oranje in München de Europese titel pakte. Van Breukelen stond bekend als een specialist in het keren van strafschoppen. 
Heeft u eigenlijk nog hoop dat Oranje de kwartfinale haalt na de zeperd tegen Denemarken?Van Breukelen: 'Het is pas over als het over is. Zolang er nog hoop is, moet je dat koesteren en álles in het werk stellen om het doel - Europees kampioen worden - te bewerkstelligen. En ik blijf er bij: het is ongelofelijk dat we van de Denen verloren hebben.'
'Ik heb tot de 85ste minuut gedacht dat het allemaal nog wel goed zou komen. We moeten nu alles aan de kant zetten om tot een optimale teamprestatie te komen tegen Duitsland. En geloof me, misschien balen de Duitsers nu juíst wel dat ze een getergd Oranje treffen. Misschien zijn ze wel bang voor ons en hadden ze liever dat we ons eerste duel hadden gewonnen.'
'Vergeet niet, 24 jaar geleden verloren wij ook de eerste EK-wedstrijd. Het lukte ons tegen de Sovjet-Unie maar niet om Rinat Dasajev te passeren. We zaten helemaal stuk en iedereen zat in de put. Ik weet nog dat er bij ons twee positief waren ingesteld. Rinus Michels zei meteen: nog twee finales!. En Joop Hiele vond dat we ons niet als een stel jankers moesten gedragen. Door hen hebben we ons er doorheen geslagen. En je weet hoe het is geëindigd... Je helpt jezelf niet door zo negatief te doen!'
Niettemin lijken de eerste scheurtjes al zichtbaar te worden. Van der Vaart zou genoeg hebben van zijn reserverol, net als Klaas-Jan Huntelaar. En Nigel de Jong was not-amused na zijn wissel...'Dat helpt allemaal niet om de focus te houden. Echt zonde van de tijd. Zelfs een ingescheurde teennagel is al nieuws. Ik word daar altijd zo moe van: als het even verkeerd gaat, is er altijd weer dat geouwehoer. Soms lijkt het wel of voor de journalistiek de randzaken belangrijker zijn dan het gezamenlijk belang: kampioen worden. Misschien ben ik iets te naïef en idealistisch, maar waarom werken we niet allemaal samen? Was er in jullie kampioensploeg van 1988 helemaal geen gezeur, wrevel en onvrede?'Natuurlijk wel. Marco (Van Basten, red.) baalde van zijn rol als reserve in het duel met de Russen en wilde zelfs naar huis. Wim Kieft was niet te spreken over zijn rol als pinchhitter. En John van 't Schip had juist een basisplaats het eerste duel, maar verdween naar de bank. Maar het belangrijkste is dat het om het teambelang gaat, niet om alle individuele belangen. Dus als spelers zich daar niet in kunnen schikken, moeten ze maar naar huis vind ik.'
Hoe zou u gaan spelen tegen Duitsland?'Je hebt in feite twee opties. De eerste is gewoon het zelfde team laten staan en dat vertrouwen geven. Daar is iets voor te zeggen. Maar je kunt het ook omgooien, zoals bij ons in '88 is gebeurd. Ik zou dan Klaas-Jan Huntelaar in de spits zetten en op de flanken spelers met een voorzet, dus Arjen Robben op links en Dirk Kuijt of Luciano Narsingh op rechts.
'Daarachter een middenveld met Wesley Sneijder, Robin van Persie en Rafael van der Vaart. En maar één controleur opstellen in plaats van twee. De kans op een counter tegen is dan wel iets groter, maar je moet altijd een risicootje nemen.'
Voorlopig dateert het laatste en enige succes uit 1988...'En dat is zó zonde. Ik heb echt al 24 jaar plezier van die titel. Tot op de dag van vandaag word ik daar aan herinnerd. Het plezier dat ik daar aan heb beleefd. Het gevoel dat me het gegeven heeft, en nog steeds trouwens, is onbeschrijfelijk.'
'Het is toch prachtig als je een heel land blij kunt maken en in vervoering kunt brengen. Of ik het niet stiekem wel mooi vind dat wij nog altijd te boek staan als de enige Gouden Generatie? Ben jij gek! Ik zou een rasegoïst zijn als ik dat succes en gevoel een ander niet gun...' (Tom Wildvank) 