Emotionele Vertonghen deed kinderen pijn na late mededeling Schmidt

'Tot 31 augustus was het duidelijk in mijn hoofd. Ik zou blijven', vertelde Vertonghen voor de camera's van Het Laatste Nieuws. De centrale verdediger vecht tegen zijn tranen als hij zijn verhaal doet. 'Ik zat goed bij Benfica en in Lissabon. Ik wilde écht blijven. Mijn vrouw had er werk, mijn kinderen gingen er naar school en waren bij wijze van spreken genaturaliseerd tot Portugees. Maar ik kwam niet veel later de club binnen en had een gesprek met trainer Roger Schmidt. Na dat gesprek wist ik dat het voorbij was bij Benfica.'

Met een steen in zijn maag betrad hij op deadlineday het trainingsveld, terwijl Anderlecht al aan de lijn bij zijn agent hing. 'Het was een shock. En dat is het eigenlijk nog steeds. Ik heb die dag getraind, maar ik heb geen woord gezegd en stond met tranen in mijn ogen op het veld. Ik zag de stabiliteit wegvallen. De scholen begonnen en de wereld van onze kinderen was in Lissabon. Intussen was de voorzitter van Anderlecht druk aan het zetten: Ik moet het weten binnen nu en twee uur. Hoe kon ik nu zo’n beslissing binnen die termijn nemen? Ik heb bij wijze van spreken een muntje opgegooid en gezegd dat ik het zou doen.'

'Alles stond in brand. Mijn transfer is letterlijk in 24 uur afgerond. Van blijven bij Benfica naar een handtekening bij Anderlecht. Dan leeft ge in zo’n stress, spanning en roes...', vertelde de centrale verdediger terwijl hij zijn tranen weg moest vegen. 'We hingen nog een jaar vast aan ons huis en de boekentassen stonden al klaar voor het begin van het schooljaar. Anderlecht wilde dat ik diezelfde avond het vliegtuig instapte, maar dat kon ik niet. Ik wilde mijn kinderen - die op surfkamp waren - zelf inlichten dat we zouden weggaan.'

Het is een open inkijk in de turbulente gebeurtenissen die een topvoetballer soms meemaakt. 'Ik ben ernaartoe gereden en heb de kinderen aan tafel het nieuws gebracht. Zoiets doet echt veel pijn. Het was de moeilijkste beslissing die ik als voetballer en als mens moest nemen. Meestal zegt men al eens: Ge verdient genoeg geld. Maar op zo’n momenten betekent dat niets.'

Terwijl Vertonghen halsoverkop naar Brussel vertrok, moest zijn vrouw in Lissabon alles alleen regelen. Vijf dagen later kwam zijn gezin naar België, maar niet zonder slag of stoot. 'Het was op de verjaardag van mijn zoontje. Hij zat huilend in het vliegtuig, want hij wilde niet vertrekken. Nu zijn we twee weken later en gaan ze hier naar school, maar ze vinden het nog altijd moeilijk. Ik bracht ze vanmorgen weg en ze stonden met hun rug tegen de muur. De wijze waarop dit gebeurd is, is echt niet goed. Echt niet.'

• Meer over

• J. Vertonghen
• Anderlecht
• Benfica
• België