'Feyenoord voert geen beleid'

Martijn Krabbendam

21.15,

8 okt. 2019

Voetbal International opent iedere week het nieuwe nummer met de VI Visie. Deze week Martijn Krabbendam over de problemen bij Feyenoord.

Jaap Stam voelde zich zondag zoals al zijn voorgangers zich ooit hebben gevoeld: machteloos en gefrustreerd, na een even verdiende als onnodige nederlaag (4-2) tegen Fortuna Sittard. Ruud Gullit maakte zoiets ooit mee als Feyenoordtrainer in Den Bosch, Bert van Marwijk kan zich Roosendaal nog wel herinneren, Ronald Koeman Venlo, Fred Rutten Deventer en ga zo maar door. Feyenoord blijft een mysterieuze club die er al jaren niet in slaagt tegen mindere teams makkelijk te winnen. Als dat zó vaak gebeurt, is het geen toeval, maar een patroon. Het punt is dat iedereen het intussen verwacht en het dan nog gebeurt ook. Selffulfilling prophecy in De Kuip.

Hoe kan het, van FC Porto winnen en bij Fortuna Sittard verliezen, met vier doelpunten tegen nota bene, waarvan twee snelle goals voor en na rust? Het antwoord is zo simpel niet, want het is van alles wat: instelling, intelligentie, kwaliteit, fitheid, maar bovenal een gebrek aan voetballend vermogen. De ploeg blijkt simpelweg niet in staat met goed positiespel mindere tegenstanders haar wil op te leggen. Als dan de magie van De Kuip ontbreekt, blijkt Feyenoord te vaak een doorsnee elftal dat van elke tegenstander kan verliezen.

Is dat de schuld van een hoofdtrainer? Gedeeltelijk. Maar het heeft vooral te maken met welke spelers de club koopt en hoe ze worden opgeleid. Op dat vlak loopt Feyenoord ver achter op Ajax en PSV en misschien AZ. De vraag is gerechtvaardigd of en hoe dat gat ooit gaat worden gedicht. Martin van Geel heeft geen lekkere erfenis achtergelaten door niet deel te nemen aan de voetbalpiramide en geen waarde te creëren op het veld. Dat is nu wel bekend. Maar hoe ga je dat als club oplossen?

Feyenoord koos opnieuw voor iets wat er al was. Jens Toornstra kon verlengen, Nicolai Jørgensen mocht een verbeterd contract tekenen, Steven Berghuis kreeg er een jaar en megasalaris bij. De club ging met het geld dat er nog was all-in op Marcos Senesi, die met zijn prijskaartje van zeven miljoen op de bank zit. Voor de rest kwamen er wat half fitte spelers, transfervrij of op huurbasis.

De conclusie is dat Feyenoord een minder elftal heeft dan vorig jaar, toen het verschil met kampioen Ajax al 21 punten was. Is het dan raar dat dit begin oktober al tien is? Is het vreemd dat deze ploeg verliest bij een degradatiekandidaat, als zij dat vorig jaar ook al regelmatig deed? Het hoofd van Jaap Stam wordt geëist, dat is makkelijk. Maar als trainer moet hij werken in een totaal verknipte organisatie, met een paar interimmers (Sjaak Troost en Mark Koevermans) en een jeugdtrainer (Dirk Kuijt) aan het roer. Er is geen leiding, geen visie en dus krijgt Feyenoord simpelweg wat het verwácht te krijgen, gewoon doordat de club nog steeds doet waarmee zij al veel te lang bezig is: geen beleid voeren. Zolang er in alle geledingen niets verandert, van top tot bottom, dient de volgende nederlaag tegen een degradatiekandidaat zich alweer aan.