Galásek: zwoegend en zwijgend onmisbaar
Tomás Galásek is er niet de man voor om zichzelf op de borst te kloppen. Maar de Tsjechische controlerende middenvelder speelt een stille doch belangrijke rol in het succes van Ajax, zwijgend en zwoegend onmisbaar.
Tussen al het jonge grut is Galásek met zijn 31 jaar een vreemde eend in de bijt. Juist die leeftijd maakt de Tsjech tot een bijna onmisbare speler in de Amsterdamse formatie. Vooral omdat de andere dertigers Jari Litmanen, André Bergdølmo en Wamberto door blessures of tussentijdse overgangen de ervaring niet hebben kunnen overbrengen op de jonkies, is Galásek de enige routinier die trainer Ronald Koeman tot zijn beschikking heeft. Het overbrengen van ervaring met het mondje zit niet in de aard van Galásek. Verbaal laat de Tsjech zich nauwelijks gelden, op het veld noch in de kleedkamer. Het is daarom ook logisch dat de aanvoerdersband niet om de arm zit van Galásek, maar om die van de tien jaar jongere Rafael van der Vaart. Maar op een andere manier laat de Tsjechische international zijn medespelers beter functioneren.
Zwoegend vult hij de gaten, die zijn jonge medespelers laten vallen. Met zijn onvolprezen werklust camoufleert hij de steekjes, die bijvoorbeeld Van der Vaart en Sneijder laten vallen. Een onvertogen woord komt niet uit de mond van Galásek als hij het vuile werk moet opknappen.
'Door zijn manier van spelen is hij onmisbaar voor dit elftal. Tomás heeft een aantal kwaliteiten die andere spelers niet hebben. Hij vult zijn controlerende rol op het middenveld perfect in, beloopt heel veel en verovert veel ballen', aldus trainer Ronald Koeman, die het gebrek aan verbale leiderschap daarom voor lief neemt. 'Hij is nu toch wat meer aanwezig in de kleedkamer. Dat is fijn, maar ik vind vooral belangrijk dat hij op het veld laat zien hoe het hoort.'
Galásek is zich bewust van zijn uitzonderingspositie. 'Ik besef goed dat ik als oudere speler het goede voorbeeld moet geven, vooral als je een heel jonge selectie hebt', zei hij aan de vooravond van het seizoen. 'Geen metertje pikken als je aan het lopen bent en bij elke oefening honderd procent geven. Dat is pas verantwoordelijkheid nemen. Een leider hoeft niet altijd in persoonlijke gesprekken iemand iets duidelijk te maken, je kunt het best laten zíén hoe het hoort.' Zwijgend en zwoegend.