Gareth Bale, de Arjen Robben van Wales
Wales plaatste zich als groepswinnaar voor de achtste finale na een overtuigende overwinning op Rusland (3-0). Namens VI analyseert Taco van den Velde het duel.
Groep B, derde ronde
20 juni 2016
Toulouse, Stadium Municipal
Dit moet toch een wereld van verschil voor hem zijn. Bij Real Madrid moet Gareth Bale eigenlijk overal achter in de rij aansluiten. Vrije trappen, corners en penalty's: er is altijd wel iemand anders die voor hem in de pikorde staat. En als rechtsbuiten heeft hij dan wel de vrijheid om naar binnen te komen, maar hij mag ook zeker Karim Benzema en Cristiano Ronaldo weer niet voor de voeten lopen. Bij Wales liggen de zaken wat anders. Daar mag Bale doen wat hij wil. En het wordt dit toernooi steeds duidelijker dat hij zich daar uitstekend bij voelt.
Tegen Slowakije en Engeland maakte hij al een doelpunt, maar tegen Rusland vertolkte hij een absolute glansrol. Met ongelooflijke runs over veertig, vijftig meter stak hij soms het veld over, daarbij kansen creërend voor zichzelf en zijn ploeggenoten. En twintig minuten voor tijd maakte hij op aangeven van Aaron Ramsey zijn derde treffer van dit toernooi, waardoor Wales met 3-0 won.
Als je zijn rol in het elftal een beetje zou kunnen omschrijven, dan lijkt die heel veel op die van Arjen Robben in Oranje op het WK in 2014. Net als Oranje destijds hanteert Wales op dit toernooi een vijfmansdefensie waarbij een groot aantal spelers achter de bal moet blijven. De drie centrale verdedigers James Chester, Ashley Williams en Ben Davies zijn geen hoogvliegers, maar wel op elkaar ingespeeld en samen met de backs Chris Gunter en Neil Taylor een moeilijk te nemen horde. Vooral ook omdat daarvoor de middenvelders Joe Ledley en Joe Allen dicht op de defensie spelen. Van die twee heeft Allen de meeste opbouwende kwaliteiten en hij legt meestal dan ook de verbinding tussen verdediging en aanval. Dan blijven nog drie spelers over die de aanval verzorgen. Puntspeler Sam Vokes van Burnley die tegen Rusland speelde in plaats van Hal Robson-Kanu en twee spelers met een vrije rol: Aaron Ramsey en Bale.
Vooral laatstgenoemde mag doen wat hij wil. Bij balverlies is hij de enige die soms niet inzakt. Dat moet hij dan maar terugbetalen als Wales de bal heeft. Dat is ook het moment dat iedere speler eerst kijkt waar Bale staat, voordat hij denkt aan een andere oplossing. Het is een verantwoordelijkheid die Bale met plezier lijkt te dragen. De aanvaller schiet uit alle standen op het doel van de tegenstander, maakt lange en krachtige rushes en is bij vlagen onstuitbaar.
Als Bale volgend seizoen terug is bij zijn werkgever zal hij er waarschijnlijk nog wel eens met weemoed aan denken. Als hij in Madrid op doel schiet en daarna om zich heen kijkt, ziet hij meestal verwijtende blikken van spelers die vonden dat ze er beter voor stonden. In deze ploeg krijgt hij gewoon zo snel mogelijk de bal zodat hij opnieuw kan aanleggen. Het is niet zo moeilijk om te zien wat het beste in hem naar boven haalt.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login