Goodison Park in shock door huiveringwekkende blessure André Gomes

19.36,

3 nov. 2019

Het geplaagde Tottenham Hotspur heeft op bezoek bij het eveneens ploeterende Everton diep in blessuretijd een overwinning uit handen gegeven. Het resultaat op Goodison Park werd echter volledig overschaduwd door de verschrikkelijke blessure die middenvelder André Gomes opliep. Bij dat moment kreeg Heung-Min Son de rode kaart.

Goodison Park in shock door huiveringwekkende blessure André Gomes

Everton

1 - 1

Tottenham Hotspur

Het afgrijselijke voorval vond plaats in de 79ste minuut, op het moment dat het door een goal van Dele Alli (na iets meer dan een uur) 0-1 stond. Son leek bij de zijlijn revanche te willen nemen op Gomes, die hem even daarvoor met zijn elleboog had geraakt. De Zuid-Koreaan kon nooit meer bij de bal en bracht Gomes ten val met een te late, geniepige tackle. Op dat exacte moment zelf leek er nog niet veel aan de hand, maar luttele seconden later lag Gomes schreeuwend op de grond, terwijl zijn voet in een zeer onnatuurlijke hoek stond.

Omdat de Engelse regie de herhaling vlak vóór het moment van de blessure afbrak, was niet exact te zien wat er gebeurde. Vermoedelijk kwam Gomes na de tackle in botsing met Serge Aurier, waarna het noodlot toesloeg. Hoe dan ook kreeg Son (net als alle andere spelers op het veld én de supporters die vlakbij het plaats delict zaten) direct in de gaten wat er was gebeurd. De Zuid-Koreaan kreeg rood en verliet in shock het veld, zoals alles en iedereen op Goodison Park zwaar aangeslagen was. Het uiteindelijke resultaat (een 1-1 gelijkspel, na een zeer late goal van Cenk Tosun) was na afloop dan ook het allerlaatste waarover het ging.

Het moment vlak vóór de blessure van André Gomes. Hier is duidelijk te zien dat de Portugees vlak ná de tackle van Heung-Min Son zijn horrorblessure oploopt.

En dat terwijl beide ploegen in zwaar weer verkeren, en dit duel dus onder een vergrootglas lag. Zo investeerde het Everton van technisch directeur Marcel Brands afgelopen zomer volop in de selectie, maar stond het tot zondag op een matige zeventiende plek, slechts twee punten boven de degradatiestreep. Spurs zit in eenzelfde schuitje. Het vorige seizoen was zeer succesvol, met een vierde plek in de Premier League en een finaleplaats in de Champions League. Deze jaargang gaat het allemaal een stuk moeizamer. De eerste tien competitieduels leverden slechts twaalf punten op. De dertiende plek op de ranglijst (slechts vier punten boven de streep) wordt dan ook gezien als een schande, zoals ook de 2-7 thuisnederlaag in de Champions League tegen Bayern München tamelijk vernederend was.

Ook zondag werd duidelijk dat Everton en Tottenham bepaald niet blaken van het zelfvertrouwen. Zeker in de eerste helft rommelden beide ploegen maar wat aan. Everton was nog het gevaarlijkst, maar écht overtuigend was het allemaal niet. Wat Spurs liet zien, was eigenlijk nog veel beroerder. Dat kon dan weer niet los worden gezien van de afwezigheid van Harry Kane: de aanvoerder en topschutter ontbrak vanwege een blessure. Son was er dus wél gewoon bij, de Zuid-Koreaan was aan het begin van de bijzonder enerverende tweede helft betrokken bij het eerste opmerkelijke moment.

Bijzaak
Hij probeerde zich in de zestien te ontdoen van verdediger Yerry Mina, die struikelde en vervolgens wat lomp en onhandig tegen het been van Son aan rolde. De aanvaller ging (weliswaar wat theatraal) naar de grond, maar de scheidsrechter en de VAR besloten na uitgebreid overleg dat het opvallende voorval geen penalty waard was. Een paar minuten later kwamen zij tot dezelfde conclusie, toen Richarlison naar de grond ging. Na iets meer dan een uur was het vervolgens raak voor Spurs: Dele Alli bleef ijzig kalm bleef en opende met het allereerste Spurs-schot op doel direct de score.

Daar leek het lange tijd bij te blijven. Na de verschrikkelijk trieste aftocht van Gomes viel er echter nog één goal te noteren, voor de thuisploeg. Invaller Tosun werkte diep in de blessuretijd de gelijkmaker binnen, waarmee hij het nog altijd bijkomende Everton-publiek alsnog iets gaf om enigszins over te juichen. Direct na het laatste fluitsignaal was echter al meteen zichtbaar dat alle spelers met hun gedachten bij Gomes waren, waardoor het resultaat uiteindelijk niet meer dan een bijzaak was.