Henk Groot (84) overleden

De in Zaandijk geboren Groot beleefde zijn doorbraak bij Stormvogels, waarna hij in 1959 werd opgepikt door Ajax. De aanvaller werd direct in zijn eerste seizoen bij de Amsterdammers kampioen van Nederland én topscorer. Zijn broer Cees finishte dat seizoen trouwens als derde op de lijst der topschutters.

Het seizoen daarna maakte Groot gerekend over alle competities zelfs 65 treffers, inclusief de duels in het toernooi om de Intertoto Cup. Nadat een transfer naar Lanerossi Vicenza afketste, tekende de kopsterke aanvaller bij Feyenoord, waar hij tussen 1963 en 1965 een garantie voor doelpunten bleek.

In 1965 keerde Groot terug bij Ajax. Veel later legde Arnold Scholten eenzelfde route af: Ajax, Feyenoord, Ajax. Ajax was halverwege de jaren zestig bepaald geen hoogvlieger in de Eredivisie, maar de komst van Rinus Michels veranderde alles. Groot was een vaste waarde in het team dat in 1966, 1967 en 1968 de landstitel veroverde. Tevens stond de strafschopspecialist in de basis in de Europa Cup I-finale van 1969 tegen AC Milan, die met 4-1 verloren ging.

In datzelfde jaar moest Groot - hij was de dertig net gepasseerd - een punt zetten achter zijn loopbaan nadat hij tijdens een interland tegen Polen een zware blessure had opgelopen. De jaren dat Ajax heerste in Europa maakte hij dus niet mee als speler.

Met Oranje nam hij overigens nimmer deel aan een eindtoernooi; in Groots hoogtijdagen kwam Nederland steeds tekort in de voorronde. Pijnlijk was vooral de eliminatie voor het EK 1964 tegen Luxemburg. Groot stond destijds in de basis bij het beslissende duel dat in een 1-2 nederlaag uitmondde door goals van Camille Dimmer.

Met 194 doelpunten bezet Groot nog altijd de zesde plaats op de topscorerslijst aller tijden in de Eredivisie.