Het einde van 'Roman's Empire': 18 prijzen en 2,4 miljard aan transfers

'Het ging allemaal heel snel. Chelsea was al achttien maanden op zoek naar investeerders. We hadden veel tijd verspild. Niemand wist wie Roman Abramovich was, maar hij bleek heel veel van de club te weten. Wij wisten alleen dat hij op de vijftiende plaats van de Forbes-lijst stond. Dat leek ons een goed vertrekpunt', zo blikte voormalig Chelsea-directeur Mark Taylor in mei 2020 in een interview met The Athletic terug op de overname.

Al gauw maakte ook de rest van de voetbalwereld kennis met Abramovich. De in Saratov geboren miljardair zette vrijwel meteen de transfermarkt op zijn kop door meer dan 150 miljoen pond uit te geven voor spelers als Glen Johnson, Geremi, Wayne Bridge, Damien Duff, Juan Sebastián Verón, Joe Cole, Hernán Crespo, Claude Makélélé en Adrian Mutu. De echte successen kwamen na de entree van José Mourinho. De Portugees leidde Chelsea naar twee landstitels op rij, de League Cup en de Community Shield. Later kwamen daar nog een paar prijzen bij.

Abramovich' honger was daarmee nog lang niet gestild. Om alle ambities kracht bij te zetten, volgde in 2006 de transfer van Andriy Shevchenko. Kosten? Bijna 44 miljoen euro. Op de vraag of het Mourinho of Abramovich zelf was die Shevchenko per se wilde hebben, antwoordde algemeen directeur Peter Kenyon: 'Er was het gezamenlijke idee om gewoon de beste spits van de wereld te halen.' Shevchenko kwam op Stamford Bridge echter nooit tot volle wasdom.

Een eindzege in de Champions League-finale van 2008 in nota bene Moskou had hét grote cadeau voor Abramovich moeten worden. Op dat moment had hij al meer dan 700 miljoen pond in de club geïnvesteerd. Manchester United won na strafschoppen en Abramovich droop af.

In de winter van 2011 deed Abramovich de Engelse transfermarkt opnieuw op zijn grondvesten schudden. Met de komst van Fernando Torres voor bijna zestig miljoen euro werd een clubrecord gevestigd. Torres kon weinig potten breken, maar in 2011/12 werd wel voor het eerst in de clubhistorie de Champions League gewonnen. In 2013 wilde Abramovich de gouden tijden onder Mourinho doen herleven en haalde hij The Special One terug naar Londen. Het resultaat: opnieuw een landstitel, opnieuw een League Cup. In december 2015 viel echter het doek voor Mourinho.

De laatste zeven jaar werden er nog verschillende prijzen gepakt: een landstitel, een FA Cup, de Europa League, de Supercup, het WK voor clubteams en uiteraard de Champions League van het seizoen 2020/21. Daar had afgelopen zondag nóg een beker bij kunnen komen, maar na strafschoppen werd in de League Cup-finale verloren van Liverpool.

Niettemin is de prijzenkast van Chelsea overvol. In negentien jaar Abramovich werden er 21 prijzen gepakt. Geen enkele andere Engelse club won meer prijzen dan Chelsea sinds Abramovich het aandelenpakket van Ken Bates overnam.

In het statement dat Abramovich woensdag liet uitgaan, benadrukt hij dat Chelsea hem geen leningen hoeft terug te betalen. 'Dit ging voor mij nooit over zaken of geld, maar over pure passie voor het spel en de club.'

De Chelsea-hobby heeft Abramovich een vermogen gekost. Los van alle ontslagpremies voor trainers en overige kosten trok de rijke Rus bijna twee miljard pond uit voor transfers en salarissen. Omgerekend gaat het om zo'n 2,4 miljard euro. Romelu Lukaku is met een transfersom van circa 113 miljoen euro de duurste aankoop van Abramovich. De top drie wordt gecompleteerd door Kai Havertz en Kepa Arrizabalaga, voor wie beiden tachtig miljoen euro moest worden neergeteld.

In het tijdperk-Abramovich speelden er elf Nederlanders voor Chelsea (exclusief Hakim Ziyech). De duurste was Jimmy Floyd Hasselbaink, die ongeveer 22 miljoen euro kostte. Voor Arjen Robben werd achttien miljoen betaald en Khalid Boulahrouz leverde Hamburger SV dertien miljoen op.

💰 De duurste Chelsea-aankopen in het tijdperk-Abramovich:

• Meer over

• Chelsea
• Premier League 2021/2022