Hiddink heeft een afkeer van vaste basiself bij Oranje

Maandagavond staat Hiddinks 42ste interland als bondscoach op de rol. Vanaf het begin van het jaar 1995 tot de zomer van 1998 gaf de nu 67-jarige trainer al eerder leiding aan Oranje. Wat in die periode opvalt is zijn afkeer van vastigheden. Het is namelijk slechts drie keer voorgekomen dat Hiddink in twee opeenvolgende wedstrijden voor de basiself koos. Soms werd een reeks verstoord door een rode kaart of een blessure, vaker was het de bondscoach zelf die voor een wijziging zorgde.

Zo was het vaak stuivertje wisselen tussen Michael Reiziger en Aron Winter op de rechtsbackpositie. Wim Jonk, Marc Overmars en Edgar Davids hielden in hun periode onder Hiddink ook angstig de vierde official in de gaten, want ook zij waren allerminst zeker van een basisplaats, noch de volle negentig minuten speeltijd.

Wisselend succes
De keren dat hij in twee opeenvolgende interlands het vertrouwen gaf aan hetzelfde keurkorps, resulteerden in wisselend succes. Op een eindtoernooi koos hij één keer in twee opeenvolgende wedstrijden voor dezelfde basisopstelling, maar dat bleek geen succesformule. Op het EK van 1996 boekte Hiddink in het tweede groepsduel met Zwitserland nog een 2-0 zege; de daaropvolgende wedstrijd tegen Engeland ging met 4-1 verloren.

In een kwalificatiereeks koos hij één keer voor vastigheid en dat legde hem toen geen windeieren. In de WK-kwalificatieduels van 1996 stelde Hiddink tijdens Nederland – Wales (7-1 winst) en België – Nederland (0-3 winst) dezelfde elf spelers op. In de laatste oefeninterland voor dat eindtoernooi (Nederland – Nigeria, 5-1 winst) en het eerste groepsduel (Nederland – België, 0-0) koos hij tevens voor dezelfde elf spelers. (Samenstelling: Mitchell Minnaard)   

• Meer over

• Nederland
• EK-kwalificatie 2016 Frankrijk
• IJsland - Nederland (2-0)
• Nederland - Kazachstan (3-1)