Hoe Toni vier jaar lang de tijd versloeg
VI-redacteur Reon Boeringa blikt vooruit op de 37ste speelronde van de Serie A, waarin Luca Toni de allerlaatste wedstrijd uit zijn carrière speelt.
'Het einde van de laatste Italiaanse topspits.'
Zo kopte La Gazzetta dello Sport nadat Luca Toni had aangekondigd dat Hellas Verona - Juventus van zondag zijn laatste wedstrijd zou worden. De kop was dramatisch aangezet, maar ook treffend. Want met het stoppen van Toni komt inderdaad een einde aan een tijdperk.
Na het duel met Juventus komt Toni terecht in een rijtje met Silvio Piola, Guglielmo Gabetto, Luigi Riva, Giampiero Boniperti, Amedeo Amadei, Paolo Rossi, Giuseppe Signori, Filippo Inzaghi en Christian Vieri. Pure afmakers zoals ze alleen in Italië gemaakt worden. Of werden. Want na Toni en generatiegenoten Inzaghi en Vieri is het, zoals La Gazzetta concludeerde, stil geworden van het schuttersfront. Zo stil, dat bondscoach Antonio Conte geen flauw idee heeft wie zijn spits wordt op het EK.
Eigenlijk stopt Toni voor de tweede keer. Zijn verblijf bij Al Nasr in 2012 had namelijk het slotstuk van zijn carrière moeten zijn. De spits had voor een avontuur in de zandbak gekozen nadat zijn verblijf bij Juventus tussen 2011 en 2012 was mislukt. Italiaanse kranten schreven dat de wereldkampioen van 2006 passé was. Met zijn overstap naar Saudi-Arabië in januari van 2012 leek Toni dat zelf ook in te zien. Een paar maanden cashen en dan met een gevulde bankrekening met pensioen, dat was het plan.
Dat was buiten Dimitar Berbatov gerekend. Het was namelijk de flegmatieke Bulgaar die de carrière van Toni nieuw leven inblies, door Fiorentina een hak te zetten. Hij negeerde op 31 augustus 2012 namelijk een principe-akkoord met La Viola, door bij Fulham te tekenen. Voor Fiorentina was het te laat om nog een andere spits te vinden en dus ging een paar dagen later de telefoon in huize Toni. Of Luca, die al sinds maart geen wedstrijd meer gespeeld had, zijn voetbalschoenen had bewaard.
Daarmee kreeg de loopbaan van Toni ongepland een nieuwe impuls. Als stormram pikte de boomlange spits acht doelpunten mee bij Fiorentina. Aan het einde van het seizoen was het opnieuw de verwachting dat hij zou stoppen. Ditmaal werd zijn carrière verlengd door een aanbod van Hellas Verona, dat als net gepromoveerde club met weinig geld ernstig om een spits verlegen zat.
Bij aanvang van het seizoen 2013/14 geloofde niemand dat Toni de doelpunten zou maken die Verona nodig had om niet te degraderen. Maar Toni verbaasde alles en iedereen door twintig keer te scoren. Hij plakte opnieuw een jaar aan zijn carrière vast, en deed opnieuw iets wat eigenlijk niet kon: zijn prestatie van het jaar ervoor overtreffen, door 22 keer te scoren. Toni werd met 37 jaar de oudste topscorer aller tijden in de Serie A. En weer verlengde hij zijn carrière met een jaar.
Dit seizoen heeft de tijd dan toch vat op hem gekregen. Zijn gewrichten kraakten en piepten. Sprinten lukte niet meer. Blessures volgden elkaar op. Zonder de goals van Toni was Verona nergens. De club zakte steeds verder weg in het degradatiemoeras. Vorige maand werd een ontsnapping onmogelijk. Toni vindt het verschrikkelijk dat hij zijn loopbaan moet beëindigen met een degradatie. 'Dat maakt dit het ergste jaar uit mijn hele carrière', zei hij deze week.
De wetenschap dat hij zijn laatste vier profjaren waarschijnlijk helemaal niet beleefd had, zonder die merkwaardige actie van Berbatov in 2012, zal de pijn naar verloop van tijd wat verlichten. Nadat zelfs Toni in de veronderstelling was dat zijn carrière voorbij was, heeft hij bij Verona misschien wel de grootste prestatie uit zijn loopbaan geleverd.
Na zestien clubs, 595 competitiewedstrijden en 267 goals komt zondag de carrière van een Italiaanse topspits ten einde. Misschien inderdaad wel de allerlaatste.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login