Hoe voetbalbejaarde Sergio Pellissier de belofte aan zijn zoontje nakwam

'Papa, ik kom niet meer naar je wedstrijden.' De gedecideerde boodschap van de kleine Matteo Pellissier (8) kwam een paar maanden geleden keihard aan bij vader Sergio. De 39-jarige clubicoon van Chievo Verona zat vorig seizoen vooral op de bank, vaker dan hem lief was. Sterker nog: véél vaker dan hem (en blijkbaar dus ook zijn zoontje) lief was. Het kleine jochie trok het allemaal even niet meer. 'Als jij niet meedoet, dan blijf ik thuis. Ik vind het niet leuk om naar het stadion te gaan als jij niet speelt.'

Tegenover de plaatselijke krant Corriere del Veneto vertelde de voetbalbejaarde twee weken geleden hoe hij reageerde op zijn verdrietige zoontje. 'Matteo, als je niet meer wil komen kijken omdat je het niet leuk vindt om te komen, dan mag je thuis blijven. Maar als je niet meer wil komen kijken omdat ik niet meedoe... Nee, zo mag je niet reageren. Je moet blijven hopen, nooit opgeven, en dan komt alles goed. Ik beloof je: er komt een dag dat ik weer speel én scoor. En op die dag zullen we samen knuffelen, op het veld.'

Clubheld
Pellissier bracht de eerste zes jaar van zijn carrière door in de krochten van het Italiaanse voetbal. Hij begon zijn loopbaan in 1996/97 bij Torino in de Serie B. Hij kwam er slechts tot één optreden en werd uiteindelijk voor twee seizoenen verhuurd aan Serie C1-club Varese FC. In 2000 pikte Chievo Verona (op dat moment óók Serie B) hem op, maar die club verhuurde hem anderhalf jaar aan SPAL, waarmee Pellissier dus direct terugkeerde in de Serie C1. In de zomer van 2002 keerde hij terug bij Chievo, om er nooit meer weg te gaan.

Pellissier maakte jarenlang letterlijk alles mee. In zijn eerste jaar kwam hij met Chievo uit in het UEFA Cup-toernooi, in 2006 hielp hij zijn club met dertien competitiegoals mede naar de voorronde van de Champions League. In die eerste vijf seizoenen bij Chievo was hij goed voor in totaal 37 officiële doelpunten, hij was niet weg te denken uit de basis en werd een absolute clubheld.

Die heldenstatus werd na het seizoen 2006/07 alleen maar groter. De jaargang die begon met uitschakeling voor de Champions League (en daarna ook voor de UEFA Cup) eindigde met degradatie, voor het eerst in de clubgeschiedenis. Erkend doelpuntenmaker Pellissier kon ervoor kiezen om in de Serie A te blijven, maar bleef Chievo ook een niveau lager trouw. Daarop werd hij benoemd tot aanvoerder, als clubtopscorer met 22 goals zorgde hij ervoor dat Chievo als kampioen onmiddellijk terugkeerde naar het hoogste niveau.

Inmiddels is Pellissier in zijn elfde achtereenvolgende seizoen in de Serie A begonnen aan zijn derde jeugd, zo bewijzen de cijfers. In de vier jaar na de promotie was hij nog onbetwist basisspeler, maar vanaf 2012/13 (toen hij inmiddels al 33 jaar was) mocht hij steeds minder vaak opdraven. In 2016/17 stond hij plotseling weer 'gewoon' achttien keer in de basis en scoorde hij negen keer, maar vorig seizoen kwam hij tot slechts twee basisplaatsen en één doelpunt. Liefst negentien keer bleef hij de hele wedstrijd op de bank.

Het was in die periode dat Matteo zich tot zijn vader wendde. De vooruitzichten voor dit seizoen waren vervolgens allesbehalve florissant. Chievo begon het seizoen vanwege een fraudeschandaal met drie punten in mindering, waardoor een tweede degradatie uit de clubgeschiedenis - nog voordat er ook maar één bal getrapt was - al een bijzonder reëel scenario werd. Zou er nog wel plek zijn voor een 39-jarige aanvaller, bij een club die letterlijk vanaf dag nul tegen degradatie moet vechten?

Pellissier heeft dit seizoen de tijd stilgezet, of zelfs een paar jaar teruggedraaid. Qua doelpunten en basisplaatsen (en bijna ook qua speelminuten) heeft Pellissier het vorige seizoen al overtroffen. Dankzij zes gelijke spelen (waarvan vier in de laatste vier duels) is Chievo van die hatelijke -3 opgekrabbeld naar +3, al is het gat met de veilige plekken nog altijd tien punten. Pellissier scoorde begin oktober al tijdens het met 3-1 verloren duel bij AC Milan, maar zo'n twee weken geleden volgde de absolute bekroning.

In de thuiswedstrijd tegen subtopper Lazio (1-1) werd basisklant Pellissier na 24 minuten diep gestuurd, waarna hij met rechts overtuigend uithaalde: 1-0. Na zijn doelpunt werd hij besprongen door zijn ploeggenoten, maar hij wilde maar één ding. Mooi hoor, scoren tegen Lazio, maar dat had hij eerder in 2005, 2008, 2009 (twee keer), 2010 en 2012 ook al gedaan. Dit keer was het anders. Pellissier moest en zou de belofte die hij de kleine Matteo had gedaan, nakomen.

Knuffel
Chievo-middenvelder Fabio Depaoli (met zijn 21 jaar dus 18 jaar jonger dan de doelpuntenmaker) is in het feestgedruis na het doelpunt de laatste die Pellissier probeert vast te houden, maar de spits worstelt zich los en tuurt langs de lijn. Daar ergens staat Pellissier junior die avond als ballenjongen langs de lijn. En precies zoals senior maanden eerder al had voorspeld, komt het tot een knuffel. Geëmotioneerd staat Pellissier na de wedstrijd de media te woord. 'Nu kan ik met pensioen', stamelt hij. Hij lacht, net als alle toehoorders. Pellissier? Met pensioen? Yeah right.

Komende zondag gaat Chievo op bezoek bij mede-laagvlieger SPAL, dat zestiende staat. Voor Pellissier betekent het een terugkeer naar bijna heilige grond. Hij leerde zijn vrouw kennen tijdens zijn huurperiode bij SPAL. De jonge aanvaller at regelmatig in het plaatselijke restaurant, waar hij zijn eten moest afrekenen met uitgeknipte maaltijdbonnen, maar bovenal de bloedmooie serveerster Micaela ontmoette. Veertien jaar later hebben ze samen drie kinderen, van wie Matteo sinds twee weken verreweg de bekendste is.

SPAL-uit lijkt de perfecte plek voor een schitterend heldenverhaal, op het perfecte moment bovendien. Wat zou het mooi zijn: Pellissier met de winnende in de laatste minuut, op een voor hem emotionele plek, waardoor hij Chievo de eerste zege én hoop op handhaving bezorgt. Zou dat mooier zijn dan spelen in de Champions League? Mooier dan de promotie vanuit de Serie B? Of mooier dan die avond in Pisa op 6 juni 2009, toen hij tijdens zijn enige interland (vriendschappelijk tegen Noord-Ierland) direct scoorde?

Misschien. Maar mooier dan de knuffel met Matteo gaat het voetballeven van Pellissier écht niet meer worden.

Bekijk hieronder de goal van Sergio Pellissier tegen Lazio, vanaf 0.39 is te zien hoe hij de treffer viert met zijn zoontje Matteo:

• Meer over

• S. Pellissier
• Chievo
• Serie A 2018/2019
• SPAL - Chievo (0-0)