Hoe zeven CL-minuten een vuurtje aanwakkerden in Cody Gakpo
Na bijna twee maanden heeft Cody Gakpo de smaak te pakken bij Liverpool. Het heeft er, ook door blessures bij andere aanvallers, alle schijn van dat de Brabander dinsdagavond hoe dan ook aan minuten zal komen in de kraker tegen Real Madrid.
Dat wordt dan pas zijn tweede optreden in de Champions League, en Gakpo heeft er zin in. 'Dit wordt mijn tweede Champions League-wedstrijd, ik wil graag laten zien dat ik op dit niveau kan presteren. Ik kijk ernaar uit.' Tijd voor een terugblik op zijn debuut op het miljardenbal, inmiddels alweer 4,5 jaar geleden.
PSV doet voor de zestiende keer mee aan de Champions League, vooralsnog ook voor de laatste keer. Het lot is de Eindhovenaren slecht gezind. PSV belandt in een poule met Barcelona, Internazionale en Tottenham Hotspur: ieder punt is meegenomen.
De eerste wedstrijd is kansloos. Lionel Messi heeft het op zijn heupen, geen enkele kans dus voor Mark van Bommel en zijn ploeg: 4-0. De tweede is voer voor frustratie. In het Philips Stadion maakt Internazionale het gezegde van Johan Cruijff weer eens waar. Italianen kunnen niet van je winnen, maar je kunt wel van ze verliezen. Twee fouten van Jeroen Zoet breken PSV op: 1-2.
Farfán
In de derde wedstrijd moet er dus iets gebeuren, maar ook Tottenham Hotspur is normaliter een maatje te groot en staat dan ook met 1-2 voor in Eindhoven. De Londenaren moeten na een rode kaart voor doelman Hugo Lloris met tien man de slotfase zien te overleven. Van Bommel stuurt Cody Gakpo het veld in, een jongen uit de eigen jeugd.
Gakpo, opgegroeid in de wijk Stratum, moet geduld hebben: de voorhoede met Hirving Lozano, Luuk de Jong en Steven Bergwijn is onomstreden. En dan klopt er ook nog ene Donyell Malen op de deur. Deze kans, deze schaarse kans, is het resultaat van elf jaar toewijding, opoffering en arbeid in de jeugdopleiding van de club uit zijn stad. Het juichen volgt snel.
Gakpo speelt weliswaar geen rol in de 2-2 van Luuk de Jong, maar hij is wel bevoorrecht: geen supporter in het euforische stadion staat er zo dicht bovenop als Gakpo. Vroeger stond hij op tientallen meters afstand te juichen voor Jefferson Farfán, nu kan hij de doelpuntenmaker gewoon om zijn nek vallen.
Cola
Het Champions League-avontuur is kansloos: drie Europese topploegen, dat is te veel. Gakpo groeit gestaag door en staat klaar om Bergwijn en Lozano op te volgen. Langzaam ontstaan er groeipijnen: de speler groeit een stuk sneller dan de club waar hij zo van houdt. Waar Gakpo zelf onbetwist het niveau van de Champions League aankan, raakt PSV steeds verder achterop bij Ajax. In de voorrondes sneuvelen de Eindhovenaren steevast, vaak op schlemielige wijze.
Die zeven minuten tegen Tottenham moeten al die tijd op Gakpo hebben gewerkt als cola op wespen. Gakpo ontgroeit het niveau van de Eredivisie langzamerhand, en dat zien ze in de rest van Europa ook. Als Liverpool zich meldt na een sterk WK, is er geen houden meer aan. Als afscheidscadeau helpt Gakpo zijn jeugdliefde aan zwarte cijfers in het huidige boekjaar en hij vertrekt naar Anfield, naar de Champions League.
Van Stratum naar het Santiago Bernabéu, van voetballen tegen buurjongens naar strijden tegen de kampioen van Europa. Zeven minuten tegen Tottenham, ze zullen de voetbalgeschiedenis niet halen maar hebben wel voor altijd een extra vlammetje aangewakkerd in een Eindhovense rasvoetballer voor wie enkel het beste goed genoeg is.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login