Honduras en Ecuador azen op stunt

Ottmar Hitzfeld is erin geslaagd de Zwitserse ploeg te verjongen na het mislopen van Euro 2012. Grote talenten als Xherdan Shaqiri (22) en Granit Xhaka (21) waren er al bij tijdens de vorige cyclus, maar zijn intussen uitgegroeid tot dragende internationals. Tijdens de kwalificatiereeks bewees Zwitserland zich als flexibele ploeg, die in verschillende spelsystemen (4-2-3-1, 4-1-4-1) kon voetballen. Van de tien duels won het er zeven en speelde het drie keer gelijk. Opmerkelijk is wel dat de Schweizer Nati slechts zeventien keer scoorde; het laagste aantal van alle groepswinnaars in de poules met zes teams.

Zwitserland vestigde tijdens het vorige WK een wereldrecord door 558 minuten op rij zonder tegendoelpunt te blijven. Tussen 2 juli en 1994 en 21 juni 2010 slaagde niemand erin tegen de Schweizer Nati te scoren. Het grootste succes dateert nog altijd van de in 1954 in eigen land georganiseerde WK-eindronde. In de kwartfinale verloor Zwitserland met 7-5 (!) van buurland Oostenrijk. Bij de eerste deelname in 1934 behaalde het de laatste acht dankzij een 3-2 overwinning op Oranje. Na '54 overleefde het team nog maar twee keer de groepsfase. De Zwitserse jeugdteams zijn aanmerkelijk succesvoller met onder meer de winst van het WK Onder-21 in 2009 en het EK Onder-17 in 2002.

Ecuador plaatste zich voor het WK door als vierde te eindigen in de Zuid-Amerikaanse kwalificatiepoule, op doelsaldo bleef het Uruguay voor. De basis voor die prestatie legde La Tricolor overduidelijk in het Estadio Olimpico Atahualpa in Quito. Daar, op 2.850 meter boven zeehoogte, won Ecuador zeven van de acht thuisduels. En met indrukwekkende doelcijfers: vijftien voor, drie tegen. Alleen Argentinië hield stand: 1-1. Naast de Argentijnen slaagden alleen Chili en Paraguay erin te scoren in Quito. Buitenshuis won Ecuador niet en haalde het slechts drie punten door gelijk te spelen in Uruguay, Venezuela en Bolivia.

Tijdens het WK-debuut in 2002 nam Agustín Delgado de eerste treffer op een wereldkampioenschap van Ecuador voor zijn rekening. Hij scoorde in de tweede groepswedstrijd al na vijf minuten tegen Mexico, maar kon een 2-1 nederlaag niet voorkomen. Het debuutduel tegen Italië leverde een 2-0 verliespartij op. In het derde pouleduel kwam de eerste WK-zege alsnog tot stand: 1-0 tegen Kroatië. Vier jaar later plaatste Ecuador zich betrekkelijk eenvoudig voor de achtste finale. In de openingswedstrijd werd Polen met 2-0 verslagen, waarna een 3-0 zege op Costa Rica volgde. De derde groepswedstrijd tegen gastland Duitsland was al niet meer van belang. De 3-0 nederlaag betekende wel dat de Ecuadorianen aan Engeland gekoppeld werden. In Stuttgart zorgde een treffer van David Beckham voor het einde van de droom van Ecuador.

Frankrijk zorgde met de 3-0 zege op Oekraïne tijdens de play-off op 19 november voor een klein mirakel. Slechts weinigen hadden Les Bleus nog kansen toegedicht na de pijnlijke 2-0 nederlaag in Kiev vier dagen eerder. Met vijf nieuwelingen in de basis knokte Frankrijk zich alsnog terug. Het team had het nadeel tijdens de kwalificatiereeks in de poule te zitten met slechts vier tegenstanders; puntenverlies kon minder eenvoudig worden hersteld. Door een gelijkspel en nederlaag tegen Spanje (1-1, 0-1) greep Frankrijk naast de koppositie. Tijdens de kwalificatiecyclus heeft bondscoach Didier Deschamps diverse routiniers laten afvloeien en vervangen door fris talent.

Een rustige WK-eindronde heeft Frankrijk sinds de eindzege in 1998 niet meer meegemaakt. In 2002 en 2010 blameerde de ploeg zich door als respectievelijk regerend titelverdediger en finalist te worden uitgeschakeld in de groepsfase. In 2006 haalden de Fransen onder Raymond Domenech dan wel de eindstrijd, maar heel het toernooi was er enorme kritiek op het vertoonde spel. De grote doorbraak van Les Bleus op mondiaal niveau was in 1982 onder aanvoering van Michel Platini; de weg naar de finale werd destijds afgesneden door West-Duitsland. Na het brons in Mexico vier jaar later zou het twaalf jaar duren voordat Frankrijk weer op een WK actief zou zijn. In eigen land legde het in 1998 met een nieuwe generatie beslag op zijn grootste succes ooit: met een 3-0 zege in de finale op Brazilië dankzij onder meer twee goals van Zinedine Zidane.

De derde plaats in de kwalificatiereeks in Noord- en Midden-Amerika was de bevestiging dat Honduras weer meetelt. Na het teleurstellend verlopen WK van 2010 dreigde een terugkeer in de anonimiteit, maar door vooral op eigen bodem goed te presteren hield Honduras onder meer het hoger aangeslagen Mexico achter zich. In de beslissende kwalificatieronde verloor Honduras niet: drie keer winst en twee gelijkespelen. Van de uiteindelijke nummers één en twee in de groep, de Verenigde Staten en Costa Rica, werd in het het eigen Estádio Olimpico Metropolitano gewonnen.

Honduras wacht na twee WK's en zes wedstrijden nog altijd op de eerste overwinning op zo’n platform. Bij het debuut in 1982 verbaasden de Hondurezen door in de eerste twee groepswedstrijden gelijk te spelen tegen gastland Spanje en Noord-Ierland: twee keer 1-1. Tegen Joegoslavië werd daarna met 1-0 verloren. 28 Jaar later koppelde het lot Honduras opnieuw aan Spanje. Nu volgde een 2-0 nederlaag, nadat in het openingsduel met 1-0 van Chili was verloren. Het doelpuntloze gelijkspel tegen Zwitserland kostte de Zwitsers een plek in de tweede ronde, maar Honduras bleef zonder treffer tijdens het toernooi in Zuid-Afrika. De jacht op de eerste WK-zege krijgt op 15 juni in Porto Alegre een vervolg als Honduras het opneemt tegen Frankrijk. Overigens behelst ook nu het derde en laatste groepsduel een confrontatie met Zwitserland.

• Meer over

• Ecuador
• Zwitserland
• Frankrijk
• Honduras
• Wereldkampioenschap Brazilië 2014