'In de voetsporen van Del Bosque en Van Gaal'
Zou het de droom zijn van elke assistent-coach? Aan de slag mogen bij een grote club, waar de hoofdcoach opeens zijn ontslag krijgt, waarna het bestuur de tweede man aanstelt als vervanger. Het gebeurde vorige week Eddy Achterberg. Jupp Heynckes moest weg en dus is De Keu de komende weken de trainer van Schalke 04. En baas Rudi Assauer heeft al laten weten dat indien Achterberg blijft winnen, de Utrechtse Tukker misschien tot de winterstop blijft of zelfs het seizoen mag afmaken.
Vooralsnog levert het fraaie verhalen en mooie tv op. Bild heeft Achterberg al omgedoopt in Eddy, der Gute-Laune-Onkel, wat vrij vertaald zoiets betekent als de Eddy, de vrolijke lievelingsoom. Sportschau toonde beelden van een intens meelevende interim-oom, die tiert en smijt met zijn aantekeningen bij weer een tegengoal, en als een dartel veulen zo blij het gras ophuppelt na een Tor van zijn Königsblauen.
Ooit gehoord van Mariano García Remón? Schijnt lang geleden keeper te zijn geweest bij Real Madrid en coach van clubs in de marge zoals Numancia, Albacete en Gijon. Tot maandagmiddag was hij een onbekende assistent van José Antonio Camacho. Nu is hij coach van de beroemdste club ter wereld met de grootste verzameling voetbalvedetten. Terwijl op tal van redacties lijstjes werden opgesteld met namen van kandidaten, meldde voorzitter Florentino Pérez onverwacht dat Remón niet interim-coach was maar De Nieuwe Coach.
Al zei Remón heel netjes dat het voor hem een trieste dag was, omdat zijn grote vriend Camacho zijn karwei niet kon afmaken, voor hemzelf is het de kans van zijn leven. Ik kan me niet voorstellen dat hij thuiskwam en direct neerplofte in zijn luie stoel om de tranen te laten stromen, omwille Camacho. Opeens ben je de baas over wereldsterren als Zidane, Ronaldo, Beckham, Figo en Raúl: huppelen als een blije Achterberg, dat heeft 'ie gedaan.
Hoe zal het nu verder gaan in de kleedkamer van Real? Het is de strenge Camacho niet gelukt om de baas te spelen over de Galácticos, terwijl zijn voorganger Carlos Queiroz veel te soft was. Hoe benader je als onbekende assistent-coach grootheden als Ronaldo, Zidane, Figo en Roberto Carlos? En waarom zouden Zidane, Raúl of Ronaldo luisteren naar Remón, als die hen instrueert hoe te voetballen?
'Voor iemand als ik is het erg moeilijk om deze ploeg binnen te stappen, want de meesten kennen mij niet. Ik heb ook geen cv om het vertrouwen te winnen. Het zal moeilijk worden, maar ik denk dat ik de ploeg beter kan maken', klonk Remón bij zijn presentatie al erg onzeker. 'Verwacht van mij geen revolutie.'
Intussen lijdt voorzitter Pérez gezichtsverlies. Hij ontsloeg nog geen vijftien maanden geleden Vicente Del Bosque, die dan wel twee keer de Champions League en de Primera División had gewonnen, maar niet de uitstraling had die volgens Pérez bij zijn vedetten hoorde. Een beetje dikkig en saai-ig, zou Jorien den Herik zeggen. Nu zag Carlos Queiroz er wel gelikt uit, maar zijn resultaten niet. De uitstraling van Camacho heb ik niet kunnen ontdekken, wel zijn 'deo-plekken'. En Remón heeft ook niet zo'n werelds imago.
Maar wat maakt het uit, waren Vicente Del Bosque en Louis van Gaal ook niet onbekende assistenten? Dinsdagavond begint Remóns kans op eeuwige roem. Hij heeft weinig te verliezen en alles te winnen.
Raymond Beaard