Jongensboek Rickie Lambert: van rode bieten tot Wembley
Zo nu en dan herbergt het internationale voetbal fonkelende juweeltjes van verhalen. Het verhaal van Rickie Lambert is daarop allesbehalve een uitzondering. De 31-jarige spits van Southampton kende woensdagavond zijn ultieme moment van glorie: een verhaal van rode bieten tot de nieuwe targetman van de Engelse nationale ploeg.
Het podium voor zijn debuutinterland kon niet mooier. Onder toeziend oog van ruim 80.000 toeschouwers op Wembley mocht Lambert 24 minuten voor het laatste fluitsignaal de gevestigde superster en multimiljonair Wayne Rooney aflossen. Het affiche was al even fraai: de 111de keer dat Schotland en Engeland het op de Engelse grasmat uitvochten, 141 jaar nadat de oudste interland van de wereld voor het eerst werd afgewerkt.
De spits van Southampton kreeg geen tijd om zenuwachtig te zijn; slechts 166 seconden had de aanvaller nodig om het duel met Schotland in Engels voordeel te beslissen. Zijn rake kopbal uit een corner van Leighton Baines betekende de 3-2 zege. Dat Lambert ook nog de paal raakte en een andere kans om zeep hielp, deed niets af aan zijn prachtdebuut.
Lambert had als 31-jarige debutant in de altijd beladen interland tegen Schotland, die voor het eerst in veertien jaar weer op het menu stond, zijn land de zege geschonken. Het was voor de spits de ware climax van een topweek. Zijn uitnodiging had hij immers vernomen na een slapeloze nacht. Aan het bed van zijn voor de derde keer bevallende vrouw gekluisterd, las hij op zijn telefoon tussen alle felicitaties door dat bondscoach Roy Hodgson hem een uitnodiging had gestuurd.
Gek
Wie ooit had kunnen bevroeden dat Lambert als voetballer het middelpunt van aandacht zou zijn op Wembley, was tot enkele jaren terug voor gek verklaard. Na in de jeugd van Liverpool, zijn geboortestad, te zijn weggestuurd verliep de loopbaan van Lambert via de lagere divisies van de Engelse competitie.
In de kantlijn van het Engelse voetbal verliep zijn route via Blackpool, Macclesfield Town, Stockport Count, AFC Rochdale en Bristol Rovers. De 1,87 meter lange Lambert, die ooit bij toeval in de spits kwam te spelen, was een modale voetballer. Een rol in de schijnwerpers leek uitgesloten, evenals een dubbele schaar.
Toch zag Southampton het zitten in de fysiek sterke Lambert. In het seizoen 2009/10 maakt hij in 44 competitieduels 29 goals. Langzaamaan begint Groot-Brittannië hem te leren kennen. Omdat hij in de drie daaropvolgende jaren achtereenvolgens 21, 27 en 15 keer trefzeker is, krijgt ook Hodgson hem in het vizier. Het gevolg mondde woensdagavond uit in de heuse verfilming van een jongensboek.
Rode bieten
De man die het vonnis velde over Schotland zal immers na het laatste fluitsignaal nog wel even hebben teruggedacht aan het seizoen 2001/02. Bij Macclesfield Town moet Lambert het doen met een bescheiden salaris. Om de portemonnee iets meer te vullen, klust hij bij in een rode bietenenfabriek.
De no-nonsense voetballer houdt zich niet bezig met naar roem en stapels biljetten hunkerende blondines
In dat jaar, in 2002, staat Lambert voor 25 euro per dag op de loonlijst. De no-nonsense voetballer houdt zich niet bezig met spiksplinternieuwe auto's, naar roem en stapels biljetten hunkerende blondines of het vanwege financiële onafhankelijkheid dagen doorbrengen in het gezelschap van een spelcomputer. Nee. Rickie Lambert draait deksels op potjes gevuld met rode bieten. Lopende band-werk.
Juist in dat jaar breekt Wayne Rooney als zestienjarige door. Elf jaar later en vele potjes verder, inmiddels heeft de fabriek Lambert ook al lang uitgezwaaid, werkt Lambert opnieuw aan een lopende band. Eentje met doelpunten. Na het duel met Schotland zijn er al analytici die in de spits de nieuwe targetman van The Three Lions zien. Hij zou beter zijn dan Andy Carroll. Het WK-seizoen begint voor de rode bieten-specialist zaterdag. West Bromwich Albion ontvangt dan Southampton.
Ongeloof
Zelf leek Lambert maar nauwelijks te beseffen wat hem op Wembley overkomen was. In 166 seconden schroefde hij elf jaar terug hooguit twee deksels op stinkende potjes, nu kopte hij zijn land naar de overwinning. Zijn oude collega's keken mee. Op tv.
'Hier heb ik mijn hele leven van gedroomd. Dit betekent zoveel voor me. Ik wil het best uitleggen, maar daar ben ik te emotioneel voor. Dit overstijgt mijn allerwildste dromen. Het was waarschijnlijk mijn beste kopbal ooit. De laatste dagen probeerde ik te doen alsof mijn oproep een gewone zaak was. Alledaags. Maar het kind in mij gilde al dagen alles bij elkaar. Ik besef dat mensen mij altijd zullen zien als de man van de rode bieten. Maar dat is juist wel goed. Het toont van hoe diep ik gekomen ben.'
Tekst: Tim Tempelaars
