Klaas-Jan Huntelaar treft het niet met zijn trainer

Na de tweede van de vier Engelse goals had hij briesend zijn televisie uitgezet, vertelde Berlusconi anderhalve week terug tijdens een verkiezingsbijeenkomst. Zijn woede had zich vooral tot de trainer gericht, Leonardo. Dat was niet de eerste keer dit seizoen.

September vorig jaar noemde Berlusconi de prestaties van Milan onder de Braziliaanse coach 'een ramp'. Vorige maand betoogde de erevoorzitter dat de Rossoneri een selectie hebben om prijzen mee te winnen.

'Maar het zou wellicht helpen', voegde Berlusconi daar fijntjes aan toe, 'als de juiste formatie eens wordt samengesteld.'

De Italiaanse regeringsleider staat niet bekend om zijn voetbalexpertise, maar die laatste opmerking bleek enkele weken later profetische waarde te hebben. De opstelling die Leonardo anderhalve week terug tegen Manchester United uit zijn hoge hoed toverde, leidde tot verbijstering alom.

Op het middenveld had hij plaatsgemaakt voor de beperkte zwoeger Mathieu Flamini, in de voorhoede leek het de trainer een goed idee centrumspits Klaas-Jan Huntelaar als rechtsbuiten te gebruiken. Op de reservebank verbeten David Beckham en Clarence Seedorf hun onbegrip.

Gennaro Gattuso en Gianlucu Zambrotta trouwens ook. Vier dagen na de kansloze 4-0 nederlaag op Old Trafford, had Leonardo in het competitieduel met Chievo zijn mislukte experiment met Huntelaar op rechts willen herhalen. Een stevige buikgriep van de Nederlandse international voorkwam dat.

Voor Huntelaar is richting het WK iedere speelminuut mooi meegenomen, maar vorige week zondag hoefde hij niet rouwig te zijn om zijn absentie. Hulpelozer dan op die rechterflank in Manchester zagen we hem niet vaak.

Huntelaar treft het niet met zijn trainer bij Milan. Statistisch gezien is de spits beduidend efficiënter dan zijn concurrent Marco Borriello, maar Leonardo kan kennelijk niet kiezen. Je kunt het de Braziliaan amper kwalijk nemen, gezien zijn trainerservaring. Die heeft hij namelijk niet.

Begin 2008 werd de ex-speler van Milan, na een aantal werkzame jaren als scout, tot technisch directeur benoemd. Anderhalf jaar later, op 39-jarige leeftijd, volgde hij Carlo Ancelotti op als hoofdcoach. De benodigde diploma’s had Leonardo niet, maar de FIFA maakte een uitzondering omdat hij in 1994 als international wereldkampioen was geworden met Brazilië.

En zo kon het gebeuren dat Leonardo zijn eerste stapjes op het trainerspad mocht zetten bij één van de grootste clubs ter wereld. Er zijn slechtere stageplekken denkbaar. Maar Huntelaar is er mooi klaar mee. AC Milan zou een eldorado voor een spits als hij kunnen zijn.

Met de vleugelspelers Pato en Ronaldinho aan weerszijden en spelverdeler Seedorf in zijn rug, zou Huntelaar het spel kunnen spelen dat hij het beste beheerst. Dat van de koele afmaker, in een systeem dat doet denken aan de speelwijze van Ajax en Oranje. Maar Leonardo twijfelt en schuift, iedere wedstrijd opnieuw.

Tegen Chievo wijzigde hij zijn basisploeg op vijf posities, de bevrijdende treffer moest in blessuretijd van een invaller komen. Seedorf legde zijn gram in een afstandsschot, waarmee de middenvelder de titelstrijd met aartsrivaal Internazionale officieel voor heropend verklaarde.

Seedorf en Huntelaar kunnen slechts afwachten of Leonardo zijn leergeld inmiddels heeft betaald. Bondscoach Bert van Marwijk zal het in elk geval Huntelaar helpen hopen.

Simon Zwartkruis