Kuipers-index: opnieuw bepalende rol voor beste WK-VAR Makkelie

Senegal - Colombia 0-1

Zo langzamerhand is wel duidelijk wie de VAR zal zijn in de finale. Danny Makkelie nam vanachter zijn beeldscherm opnieuw een juiste beslissing en lijkt de kandidaat voor de eindstrijd op 15 juli. Is dat een voordeel voor Björn Kuipers of ligt de Iraniër Alireza Faghani op finalekoers? De Serviër Milorad Mazic – scheidsrechter van de Confederations Cup-finale vorig jaar en dit seizoen leidsman van de Champions League-finale en dus zeker op voorhand een concurrent – lijkt tekort te komen voor een nieuwe eindstrijd.

Mazic kende 75 minuten lang weinig problemen. Hij gaf een strafschop aan Senegal die vanuit zijn positie te billijken was. Makkelie greep in, stuurde Mazic naar het scherm en daar zag de arbiter dat Davinson Sánchez met de hak de bal speelde. Net als Kuipers eerder dit toernooi draaide ook Mazic zijn beslissing terug. Makkelie behoedde Kuipers en Mazic voor het geven van een onterechte strafschop. Het verschil met zijn ingreep om Mark Geiger te redden was dat de Amerikaan (en met name zijn assistent) had kunnen/moeten waarnemen dat de goal van Zuid-Korea geldig was.

Mazic kreeg een lastig laatste kwartier door de ontwikkelingen in groep H en verspeelde daar een hoge waardering. Het tempo ging omhoog en de arbiter moest mee, maar hij verloor de regie. Hij floot makkelijk voor aanvallende overtredingen tegen de Senegalezen, liet een stevige, geelwaardige overtreding van de Colombiaan Luis Muriel lopen, ging dankzij zijn assistent in de fout bij een Colombiaanse buitenspelsituatie en trad niet op tegen tijdrekken en wegtrappen van de bal aan Colombiaanse zijde. Jammer voor Mazic, maar juist als het wedstrijdbeeld wijzigt moet je als scheidsrechter laten zien dat je dat herkent en aankunt. Van de hoog aangeschreven Mazic mocht dat ook worden verwacht.

Scheidsrechter: Milorad Mazic (Ser) 6,5

Japan – Polen 0-1

Janny Sikazwe zal zich hebben voorbereid op een zinderende ontknoping in de Volgograd Arena. Polen was dan wel al uitgeschakeld, Japan streed nog volop voor een plek in de achtste finale en er werd daarom met een schuin oog gekeken naar de stand bij Senegal versus Colombia. Wat een prachtig slot van een van de spannendste poules leek te worden, werd een totale anti-climax. Ook voor Sikazwe. De Zambiaan moest in de slotfase de controle bewaren over een wedstrijd die geen wedstrijd meer was. Het was een schijnduel, waarbij het voor Japan het belangrijkste was om de stand (door de 0-1 van Colombia) zo te houden en vooral geen geel te pakken.

Door het belang van fair-play voor de stand – bij een gelijk puntenaantal, hetzelfde doelsaldo en hetzelfde aantal goals voor was de ploeg met de minste strafpunten door kaarten in het voordeel – was het sowieso een rare test voor Sikazwe. De Japanners hielden in de duels zo nu en dan duidelijk in, bij de Polen was het mes na de eerste twee nederlagen ook al tussen de tanden uitgevallen. Sikazwe gaf één keer geel, een terechte kaart voor Tomoaki Makino na het vasthouden en laten struikelen van Robert Lewandowski. Eerder in de wedstrijd werd de arbiter al eens geholpen door doellijntechnologie, toen de Japanse doelman Eiji Kawashima de kopbal van Kamil Grosicki nog net op de lijn keerde.

Daar bleef het bij qua spannende momenten voor Sikazwe. Hij maakte geen grote fout en werd amper getest. Dat kon ook niet anders in deze zouteloze wedstrijd.

Scheidsrechter: Janny Sikazwe (Zambia) 7,0

Engeland - België 0-1

Bij de start van dit WK was het duel tussen Engeland en België op voorhand een van de mooiste affiches van het toernooi. Twee Europese kanshebbers – of op z'n minst outsiders – voor de wereldtitel die in een knetterend gevecht zouden gaan uitmaken wie de groepswinst zou pakken. Zo'n topwedstrijd wil ook iedere scheidsrechter graag leiden. Maar wat moet je nu als arbiter wanneer beide ploegen al geplaatst zijn voor de volgende ronde en er volop wordt beweerd dat ze allebei liever verliezen om als nummer twee in de op papier gemakkelijkere helft van het speelschema te belanden? Nóg lastiger wordt het als het aantal punten en de doelcijfers van beide teams exact gelijk zijn, zodat bij een (salon)remise het aantal gele en rode kaarten beslissend is. Hou je dan je bonnenboekje zoveel mogelijk op zak om niet mee te doen aan deze schertsvertoning? Of trek je je niks aan van alle speculaties en fluit je gewoon zoals het hoort?

Damir Skomina koos voor het laatste, maar het werd hem ook niet echt moeilijk gemaakt. In de eerste helft leek het er even op dat de Belgen hun uiterste best gingen doen hun kaartenvoorsprong uit te breiden. Skomina spaarde Marouane Fellaini nog, maar om de bekeuringen voor de reserve-Duivels Youri Tielemans en Leander Dendoncker kon hij niet heen. Dat zou hem ongeloofwaardig hebben gemaakt. Daarna kabbelde het duel voort zoals vooraf werd gevreesd. Veelzeggend was dat Skomina na 45 minuten geen blessuretijd hoefde bij te tellen; een zeldzaamheid op dit WK.

De tweede helft bewees echter dat de Belgen helemaal niet zo graag tweede wilden worden, maar gewoon voor de groepswinst gingen. Anders hadden ze na de schitterende openingstreffer van Adnan Januzaj wel de gelijkmaker toegestaan. Die kwam er niet, al had dat ook vooral met het Engelse onvermogen te maken. Het leek er sterk op dat The Three Lions wél aanstuurden op een treffen met Colombia in plaats van Japan in de achtste finale. Ze deden in elk geval geen enkele poging een eventuele 1-1 te compenseren met een flinke kaartenlast. Skomina had niet één keer aanleiding zelfs maar te dénken aan een prent voor de Engelsen, terwijl ook de Belgen zich rustig hielden. De ervaren Sloveen, die tijdens zijn WK-debuut de Colombiaan Carlos Sánchez al na drie minuten had weggestuurd, hoefde nu nog slechts wat lichte overtredingen aan beide kanten te bestraffen. Hij viel alleen op door een keer goed te wachten of er voordeel was en daarna, toen dat er niet bleek te zijn, alsnog te fluiten voor een vrije schop voor Engeland. Maar een echte kans uit te blinken – of te falen – kreeg Skomina niet. Dat gold helemáál voor de Portugese VAR Artur Dias. Hij en zijn kompanen hadden deze avond in Moskou rustig een potje kunnen gaan klaverjassen. Niemand zou het hebben gemerkt.

Scheidsrechter: Damir Skomina (Slovenië) 7,5

Panama - Tunesië 1-2

Een niemendalletje was het duel tussen Panama en Tunesië. Maar voor een scheidsrechter betekent dat niet dat hij geen fouten kan maken. Nawaf Shukrulla ondervond het aan den lijve. Het was allemaal niet zo belangrijk misschien, maar het was bij vlagen slordig wat de arbiter uit Bahrein liet zien. Zijn voordeelregel pakte ongelukkig uit, hij had lange gesprekken nodig richting spelers en vergat soms gele kaarten te geven.

De kaarten die Shukrulla gaf waren oké, maar in de slotfase ontsnapten twee Panamezen aan rood. Gabriel Gómez trapte vol door op de enkel van een tegenstander en kreeg slechts geel, in de blessuretijd had Luis Tejada eraf gemoeten na ongeoorloofd doorgaan op de doelman van Tunesië. Een belachelijke actie waar maar één straf op staat.

Nog een discutabel moment was de afgekeurde gelijkmaker van Panama. Shuhrulla had een overtreding geconstateerd in de aanloop naar de goal. Het betrof een lichte, nauwelijks noemenswaardige overtreding waar niet voor gefloten had hoeven worden.

Scheidsrechter: Nawaf Shukrulla (Bahrein) 4,5

Klassement na vijftien WK-dagen: