Laffe KNVB kiest voor Sepp Blatter

Met de door hem op gang gebrachte commercialisering haalde hij bij de FIFA tevens vriendjespolitiek, corruptie, omkoping, machtsmisbruik en fraude binnen. De befaamde Engelse onderzoeksjournalist Andrew Jennings maakte via zijn publicaties duidelijk dat Blatter zonder omkoping en fraude niet zou overleven als voorzitter van de wereldvoetbalbond. Hij noemde de bobo's in een net van intriges verstrikte boosaardige, diefachtige en leugenachtige linkmichels.

Blatter is een gladde overlever. Als rechterhand van zijn voorganger João Havelange wist hij dat toenmalig UEFA-voorzitter Lennart Johansson een lastpost voor hem zou betekenen. De Zweed was een ietwat stugge en niet al te charismatische bestuurder, die als zeer integer gold en zeker niet schermde met allerlei financiële beloftes om zijn kandidatuur te onderstrepen en stemmen te kopen.

Johansson wilde juist de dictatoriale macht van Havelange breken via democratie, loyaliteit en transparantie. Blijkbaar waren niet alle aangesloten FIFA-landen daarop uit, want op het laatste moment werd Blatter naar voren geschoven als tegenkandidaat. Hij stond overigens te dringen, want hij investeerde zelfs privégeld in het project, terwijl hij zich liet sponsoren door allerlei bedrijven waarmee de FIFA later zaken deed.

Voor wat, hoort wat. Johansson kreeg tachtig stemmen, Blatter na zijn succesvolle lobby 111, met als resultaat dat hij vanaf 1998 de FIFA als een dictator runt. Om te worden herkozen goochelde hij met steekpenningen voor stemgerechtigde leden uit arme landen. Tegenstanders en klokkenluiders werden geliquideerd. Zijn doel heiligde alle middelen. In 2002 werd Blatter door een paar leden van het FIFA-bestuur aangeklaagd voor corruptie en financiële malversaties. Hij zou tijdens de campagne voor zijn herverkiezing miljoenen hebben uitgegeven aan giften in Afrika en het Caraïbisch gebied. Zijn vriend en rechterhand Jack Warner uit Trinidad en Tobago verkocht in 2006 grote aantallen WK-kaartjes op de zwarte markt.

Het Duitse tijdschrift Der Spiegel onthulde dat de Duitse mediamagnaat Leo Kirch een vermogen had overgemaakt op de privérekeningen van FIFA-bestuurders. Ook het intussen failliet verklaarde sportmarketingbureau ISL betaalde steekpenningen aan officials van de wereldvoetbalbond. De zaak werd geseponeerd, nadat de anonieme officials het ontvangen geld hadden teruggestort.

Voor de WK-toewijzing werden twee FIFA-bestuurders geschorst, doordat ze tegen undercoverjournalisten van de Engelse krant The Sunday Times aangaven hun stemmen te willen verkopen. Vervolgens viel de keuze van de FIFA op Rusland voor 2018 en Qatar voor 2022. The Sunday Times meldde vervolgens dat de golfstaat twee Afrikaanse FIFA-bestuurders 1,5 miljoen dollar betaalde en de Engelse bond onthulde dat vice-voorzitter Warner tijdens de lobby 1,7 miljoen dollar vroeg voor zijn stem. Blatter negeerde alle commotie en stelde zich op 75-jarige leeftijd herkiesbaar voor de komende vier jaar. Joseph Blatter werd op 10 maart 1936 geboren in het Zwitserse Visp. Als kind verdiende hij al geld met het verkopen van fruit uit eigen tuin en werkte hij als vakantiehulp in hotels. Vanaf zijn twintigste liet hij zich inhuren als komiek en conferencier. Hij was welbespraakt, had de lach aan zijn kont hangen en vond het heerlijk zich te profileren voor een zaal met publiek. In 1955 was Blatter de razendsnelle en gemakkelijk scorende spits van FC Visp, waar zijn vader voorzitter was.

Twee jaar later bood FC Lausanne hem een profcontract aan, maar pa Blatter stond erop dat zijn zoon eerst diens studie afrondde. Sepp Blatter studeerde Economie en Business Management. Vervolgens werkte hij enige tijd als sportjournalist. Hij maakte handig gebruik van zijn contacten en trad als secretaris in dienst van de Zwitserse ijshockeybond. Daar profileerde hij zich als een man met charme, mediakennis, een gladde tong, een goede pen en veel zakelijk instinct. Daarom haalde horlogefabrikant Longines hem in 1968 als pr-directeur binnen.

In die functie raakte Blatter in 1972 betrokken bij de Olympische Spelen in München, waar Longines verantwoordelijk was voor de officiële tijdwaarneming. Via olympische officials kwam hij in 1974 in contact met FIFA-voorzitter Havelange. Er was meteen een klik en even later trad hij in dienst als hoofd voetbalontwikkeling. Blatter produceerde rapporten over de ontwikkeling van het internationale topvoetbal en haalde tevens lucratieve sponsorcontracten binnen voor de FIFA, waardoor Havelange een tevreden voorzitter was en hem als rechterhand aanstelde.

Blatter was in 1977 ook de bedenker van het WK Onder-20. Hij wilde de macht en de uitstraling van de FIFA vergroten en reisde de hele wereld af. Na drie jaar had hij al veertig Afrikaanse landen bezocht. De FIFA moest de grootste en rijkste sportkoepel ter wereld worden. In 1981 trad Blatter uit de schaduw van Havelange, hij was de nieuwe secretaris-generaal. De Zwitser werd de spil in de almaar uitdijende en machtiger wordende wereldvoetbalbond. Vanaf dat moment hing er doorlopend een sfeer van corruptie en achterdocht rond de nieuwe FIFA-baas. In 2001 begon zijn topmedewerker Michel Zen-Ruffinen een strijd tegen diens eigen baas. Hij beschuldigde Blatter van omkoping en maakte daarvan een uitgebreid rapport.

Blatter legde een verzoek tot aftreden hooghartig naast zich neer en werkte met zijn accountants koortsachtig aan zijn verweer. Hij hield een vlammend betoog in de vergadering, werd herkozen en klokkenluider Zen-Ruffinen moest vertrekken. Vervolgens ging Blatter over tot de orde van de dag. Sinds zijn komst bij de FIFA hangt er een zweem van onbetrouwbaarheid boven de organisatie. Medewerkers van hem zijn omgekocht. Hij gedraagt zich als een onaantastbare dictator, door zijn aanwezigheid staat de integriteit van de wereldvoetbalbond ter discussie en het is meermalen bewezen dat FIFA-officials hun macht voor eigen doeleinden misbruikten.

Een voorzitter die oprechte gevoelens heeft voor zijn organisatie, zou in het belang daarvan aftreden en zich zeker niet op 75-jarige leeftijd nog een keer laten herkiezen. Daaruit blijkt dat Blatter er niet voor het voetbal zit, maar vooral voor zichzelf. Hij wil zijn luie rijke leventje nog vier jaar rekken. De wereld rondtrekken met first class tickets, zich laten vervoeren in limousines en in de suites van de duurste hotels leven. Daartoe schuwt hij geen enkel middel.

De aan zelfoverschatting lijdende potentaat wenst met alle égards te worden ontvangen door regeringsleiders en staatshoofden, en handelt even pragmatisch als voorspelbaar. Het land dat betaalt, krijgt een prestigieus toernooi. Vooralsnog lijkt deze krasse bejaarde onuitroeibaar. De Engelsen hebben er nu genoeg van en zijn openlijk tegen Blatter. Ik hoopte dat Nederland dit moedige standpunt zou steunen, maar alle KNVB-bobo's hopen ooit kleine Blattertjes te worden. Zodra ze de macht in Zeist hebben, begint de lobby naar de UEFA en FIFA. Van directeur Harry Been wisten we het. Hij wil dolgraag geldverslindende evenementen organiseren in Nederland, volgens hem is dat goed voor ons land.

KNVB-voorzitter Michael Van Praag is ietwat baantjesziek en heeft nog slechts één doel: Michel Platini als UEFA-voorzitter opvolgen. Dus mag hij absoluut niet als een querulant worden gezien in het incestueuze bobowereldje. Heel voorzichtig hoopte ik nog dat de nieuwe directeur betaald voetbal Bert van Oostveen karakter zou tonen door blanco te stemmen, maar bij de 186 keuzes voor Blatter – van de in totaal 206 stemgerechtigde landen – zat ook de Nederlandse stem.

Als voetballiefhebber en Nederlander schaam je je dood dat de KNVB vrolijk meewerkte aan deze schijnvertoning. De heren hadden zich laten paaien door wat mooie loze beloftes van de sluwe bestuurder. Niet de leden van het uitvoerend comité, maar het FIFA-congres – dus alle 208 aangesloten landen – gaat beslissen over de toewijzing van WK's.

Er komt een hervorming van de ethische commissie, dat wordt een soort rechtbank. En er komt een onderzoekscommissie, die deels wordt ingevuld door mensen van buiten de FIFA. Daarvoor is Johan Cruijff kandidaat, terwijl hij totaal niet geïnteresseerd is in dergelijke baantjes. De KNVB-officials lieten zich inpakken met populistische kreten van de in het nauw verkerende Blatter en lieten vervolgens de Nederlandse publieke opinie schaamteloos in de steek.

Daarom moeten we Blatter ook niets meer kwalijk nemen. Hij is een gewetenloze bejaarde, een machtswellusteling, maar mag zijn zorgvuldig opgebouwde zweem van onbetrouwbaarheid in stand houden dankzij de medewerking van onze KNVB-officials die blijkbaar zó graag in zijn voetsporen willen treden, dat ze weigeren de eer van ons trotse voetballand hoog te houden met een blanco stem. Zo wordt iedere official geleefd door zijn eigenbelangen. Laten we er maar om glimlachen. Ik heb de hoop opgegeven dat het ooit verandert.

Johan Derksen