Manchester United is weer een voetbalclub

Süleyman Öztürk

08.00,

23 feb. 2019

Bij Manchester United wordt met vertrouwen vooruit gekeken naar de topper tegen Liverpool van komende zondag. Hoe anders was dat ruim twee maanden geleden. VI's Süleyman Öztürk over de ommekeer.

Manchester United is weer een voetbalclub

Tussen het vorige duel met Liverpool en die van zondagmiddag zitten precies dertien wedstrijden. Op Anfield verloor Manchester United met 3-1. Twee dagen later werd José Mourinho vriendelijk verzocht de club te verlaten. We zijn nauwelijks twee maanden verder, maar het lijkt wel of er zestien jaar voorbij zijn gegaan. Toch is die uitwedstrijd tegen Liverpool gewoon op 16 december gespeeld. Het is gek hoe dat kan werken. Hoe een voetbalclub van de ene op de andere dag weer sympathiek gevonden kan worden.

Wat was tot 16 december de eerste gedachte bij Manchester United? Ik vermoed Mourinho.

Hij bepaalde alles rond de club. Zowel in positieve, maar vooral in negatieve zin. Over de Portugees is van alles gezegd en geschreven. Hij benadrukte graag dat hij, met de nadruk op hij, drie prijzen won in zijn eerste jaar. Over zijn laatste half jaar bij de club, de eerste helft van dit seizoen, kun je heel kort zijn: het was een misdaad tegen de prachtige sport voetbal. Het had in de verste verte niets te maken met de lol van simpel tegen een balletje trappen. José Mourinho vond José Mourinho zo bijzonder dat hij vergat dat hij trainer was van een voetbalclub. En een trainer bij een voetbalclub hoort in dienst te staan van de voetballers bij die voetbalclub. Eigenlijk zou Mourinho pas weer aan de slag mogen wanneer hij zijn excuses heeft aangeboden aan alle voetballiefhebbers en de supporters van Manchester United in het bijzonder.

Wat is nu, op 23 februari, de eerste gedachte bij de voetbalclub Manchester United? Ik vermoed Paul Pogba. Of Marcus Rashford.

Bij een voetbalclub hoort het te gaan over voetballers. Zo niet dan moet er een trainer worden ontslagen of gaat er een trainer worden ontslagen.

Sinds het vertrek van Mourinho won Manchester United elf van zijn dertien wedstrijden. Alleen tegen Burnley (2-2) werden punten gemorst in de Premier League. In de Champions League werd met 0-2 verloren van Paris Saint-Germain. De trainer van nu heeft er verder weinig ophef over gemaakt, maar in die wedstrijd had Presnel Kimpembe al in de eerste helft met twee keer geel van het veld gemoeten en kwam de PSG-verdediger ook aan het begin van de tweede helft goed weg met een overtreding waar hij geel voor had kunnen, misschien wel moeten krijgen. Dat had dus betekend dat PSG-coach Thomas Tuchel de sterk spelende Marquinhos naar achteren had moeten halen, waardoor Pogba vrijer kon gaan voetballen, enz, enz.

Ik denk niet dat ik de enige was die wedstrijden van Manchester United begon te mijden. Omdat ze je middag of avond vergalden. Het voetbal was negatief, cynisch. Er spatte niets van plezier af. Alsof er verplicht gevoetbald moest worden door mensen die liever iets anders hadden willen doen.

En kijk nu naar Paul Pogba. Hij is het stralende middelpunt van een elftal dat er zin in heeft. Wat Ole Gunnar Solskjaer zegt op persconferenties? Weinig materiaal voor de koppenmakers. Ondertussen zet hij zijn elftal tactisch prima neer zonder daar na afloop Harvard-achtige theorieën op los te laten. Voetbal is een simpel spelletje dat soms onnodig moeilijk wordt gemaakt. Met Solskjaer is Manchester United weer wat het moet zijn. Een voetbalclub.