Mauricio Pochettino, de trainer die van voetballers houdt
Tottenham Hotspur vecht zondag in de North London Derby voor zijn laatste titelkansen. VI's Süleyman Öztürk in aanloop naar het duel met Arsenal over Mauricio Pochettino.
Als er in de Premier League een prijs zou bestaan voor continuïteit dan zou die naar Mauricio Pochettino moeten gaan. Dat Tottenham Hotspur voor het tweede achtereenvolgende jaar de enige uitdager is in de titelrace voelt misschien als gewoon, maar dat is het natuurlijk niet als je de ranglijst goed op je laat inwerken.
Vorig seizoen eindigde Arsenal nog net boven The Spurs door die rare 5-1 nederlaag op St. James’ Park. In plaats van tweede werd Tottenham toen derde. Nu liggen de verhoudingen anders. De titel van Leicester City bleek zoals verwacht een toevalstreffer, het goede voetbal op White Hart Lane is dat zeker niet.
Pochettino krijgt misschien iets te weinig waardering voor het werk dat hij verricht. Zelf kan hij daar prima mee leven. Hij zegt het voetbal niet te willen reduceren tot een uitslag en beweert dat een goede coach niet altijd de winnende coach is.
Treffend is de intense manier waarop de Argentijn twee weken geleden de 4-0 van Vincent Janssen vierde in de negentigste minuut tegen Bournemouth. Hij voelt zich verantwoordelijk voor een speler die hij voor twintig miljoen euro naar de club heeft gehaald, met wie hij dagelijks traint, in wie hij gelooft en waarmee hij een bepaalde route heeft uitgestippeld. Pochettino balde de vuisten voor Vincent Janssen.
Het ontdekken en grootbrengen van talent. Dat is wat het trainerschap naar zijn idee zin geeft, vertelde de Tottenham-manager recent in een interview met het Spaanse tijdschrift Panenka. 'Eric Bailly kwam mij onlangs na de wedstrijd tegen Manchester United in de kleedkamer opzoeken om zijn shirt te geven en mij en de hele technische staf te bedanken. Dat zijn dingen die je opvrolijken. Hij was net uit Afrika gekomen toen hij als zestienjarige bij ons met het eerste van Espanyol meetrainde. Tegenwoordig speelt hij voor United. Dat doet je veel meer dan welke beker ook. Winnen is leuk, maar die menselijke beloning is wat je kracht geeft en inspireert om door te gaan.'
In hetzelfde gesprek vertelt Pochettino dat hij van zijn spelers in de eerste plaats verwacht dat ze genieten als ze op het veld staan. Ze moeten het jammer vinden dat een training is afgelopen. Daarom was hij in zijn Southampton-periode zo'n fan van Adam Lallana.
Recent hemelde hij ook een van zijn eigen spelers op en als je goed leest ook zichzelf, maar dat terzijde. In aanloop naar het duel met Burnley begon hij op de persconferentie over Mousa Dembélé. 'Ik zeg Mousa altijd: Later in mijn autobiografie zal jij één van die geniale voetballers zijn waarvan ik het geluk heb gehad ze tegen te komen. Diego Maradona was er één, Ronaldinho, Jay-Jay Okocha en Iván de la Peña. Zij waren allemaal een genie, net als Mousa. Ik zeg hem ook altijd dat als wij hem op zijn achttiende of negentiende onder onze hoede hadden gehad, hij tot een van de beste spelers in de wereld had kunnen uitgroeien. Man, wat had ik hem graag getraind op zijn achttiende.'
Als je goed naar Tottenham Hotspur zie je daar inderdaad de liefde voor voetbal aan af. Harry Kane, Dele Alli, Heung-Min Son, Dembélé, Christian Eriksen, allemaal koesteren ze op hun manier de minuten die ze op het veld staan. Tottenham is een aangename ploeg om naar te kijken. Het spel herkenbaar en gedurfd.
En oh ja, bij een overwinning op Arsenal is het mathematisch zeker dat Tottenham Hotspur boven The Gunners eindigt. Voor wat het waard is.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login