Met deze ééndagsvliegen speelde Sneijder in Oranje

Sneijder speelde het vaakste samen met Robin van Persie (46 keer), Nigel de Jong (34), Rafael van der Vaart (33), Dirk Kuijt (32) en Robben (31). Maar wie herinnert zich nog de spelers die slechts enkele minuten aan zijn zijde stonden in Oranje? Hieronder een overzicht van de Oranje-ploeggenoten van Sneijder met maximaal twee interlands.

Peter Wisgerhof (2 minuten)
'Het waren twee fantastische minuten.' Deze uitspraak zou van Peter Wisgerhof kunnen zijn, als het gaat om zijn samengespeelde minuten met Oranjes aspirant-recordinternational. De centrale verdediger van FC Twente komt in 2010 halverwege het oefenduel met Turkije (1-0 zege) in het veld voor Joris Mathijsen. Kort na het begin van de tweede helft wordt Sneijder vervangen door Theo Janssen. Het maakt Wisgerhof de Oranje-international met het minste aantal speelminuten met Sneijder, een record dat waarschijnlijk niemand ooit nog verbeteren gaat.

Roy Beerens (11 minuten)
Hij heeft net als Wisgerhof twee interlands achter zijn naam, maar het gezelschap van Sneijder genoot Beerens amper in Oranje. De rechtsbuiten maakt in 2010 tegen Oekraïne zijn debuut, maar treft Sneijder dan niet. Een jaar later doet hij dat wel tijdens de met 3-0 verloren oefeninterland tegen Duitsland. De speler van SC Heerenveen valt in de 76ste minuut in voor Klaas-Jan Huntelaar, om bondscoach Bert van Marwijk elf minuten later Luuk de Jong in te zien brengen voor Sneijder.

Piet Velthuizen (33 minuten)
De dan als groot talent te boek staande doelman Piet Velthuizen komt op 5 juni 2009 halverwege Nederland – Japan in het veld voor Michel Vorm. Sneijder wordt na 33 minuten in de tweede helft afgelost door Van der Vaart. Toch zijn de interlandcarrières van Sneijder en Velthuizen onlosmakelijk aan elkaar verbonden, door de uitgelekte grap die Sneijder maakt over het karige Vitesse-salaris (‘Vier ton? Dan verdien ik twintig keer meer’) van Velthuizen. Ook een sprekende anekdote van Oranje-watcher Bert Maalderink blijft hangen. 'Kijk Piet', zegt Sneijder tegen Velthuizen tijdens een boottocht in Australië, wijzend naar een hoog gebouw. 'Daar staat de Eiffeltoren.' Velthuizen knikt begrijpend. 'Ja, mooi.'

Sander Boschker (38 minuten)
Op 1 juni 2010 gaat Sander Boschker de geschiedenisboeken van Oranje in als oudste international aller tijden. De dan 39-jarige doelman van FC Twente maakte halverwege Nederland – Ghana, het uitzwaaiduel voor het WK van 2010, zijn debuut door Michel Vorm af te lossen onder de lat. Hij speelt 38 minuten aan de zijde van Sneijder, die in de 83ste minuut vervangen wordt door Eljero Elia.

Romano Denneboom (45 minuten)
Marco van Basten toont in 2004 aan dat outside the box-denken aan hem wel besteed is. De bondscoach selecteert spelers voor wie het spelen in Oranje tot dan toe alleen tot de mogelijkheden leek te behoren bij een transfer naar FC Volendam. Zo mag Romano Denneboom van NEC opdraven voor het oefenduel met Liechtenstein op 3 september van dat jaar. De rechtsbuiten begint net als Sneijder in de basis, maar wordt halverwege afgelost door een andere debutant, ene Dirk Kuijt.

Dwight Tiendalli (45 minuten)
Louis van Gaal reist medio 2013 met een gezelschap af naar Azië voor een oefentrip. Diverse vaste Oranje-klanten blijven thuis, maar uitgerekend Sneijder reist wel mee. Dwight Tiendalli speelt zo een helftje met de aanstaand-recordinternational in het Nederlands elftal. Halverwege de 0-2 zege op China komen zij in het veld voor respectievelijk Daryl Janmaat en Jens Toornstra. Het is de tweede en laatste interland voor Tiendalli, die een paar dagen eerder al wat minuten had gemaakt tegen Indonesië (0-3). De pas 31-jarige verdediger zit inmiddels al ruim twee jaar zonder club.

Miquel Nelom (45 minuten)
Ook Miquel Nelom profiteert van het atypische Oranje-uitje naar Azië in 2013. Hij speelt net als Tiendalli twee interlands. Tegen Indonesië mag hij de negentig minuten zelfs volmaken en in die hoedanigheid speelt hij na rust een helft met Sneijder. Een huiskamervraag over de Azië-trip van Oranje in 2013? Wie is de enige speler die Van Gaal meenam, maar geen minuten maakte en nadien ook nooit voor Nederland zou spelen? Lerin Duarte.

Collins John (59 minuten)
Verspeid over twee oefeninterlands in 2004 (tegen Liechtenstein en Zweden) speelt Collins John een klein uur aan de zijde van Sneijder. De in Liberia geboren spits heeft dan net een fraaie transfer van FC Twente naar Fulham gemaakt, waar hij in zijn eerste seizoen clubtopscorer wordt met dertien doelpunten. Een mooie carrière en meer interlands lijken in het verschiet te liggen, maar John weet de sterke lijn bepaald niet door te trekken. Hij wordt een paar keer verhuurd, kampt met overgewicht en komt uiteindelijk terecht bij obscure clubs als Mes Sarcheshme en Piast Gliwice. In 2014 beëindigde hij zijn carrière, na een kort avontuur bij Pittsburgh Riverhounds.

Glenn Loovens (78 minuten)
In 2009 krijgt Glenn Loovens zijn eerste uitnodiging voor Oranje. De centrale verdediger van Celtic mag zich in op 5 september tegen Japan (3-0 zege) gelijk als basiskracht bewijzen. De voormalige Feyenoorder maakt de negentig minuten vol en speelt daardoor bijna een volledig duel met Sneijder, die in de 78ste minuut wordt vervangen door Van der Vaart. Een jaar later speelt Loovens zijn tweede en laatste interland, maar Sneijder treft hij dan niet.

Andwélé Slory (102 minuten)
Nog een international in de categorie: oh ja. Andwélé Slory beleeft in dienst van Excelsior een uitmuntend seizoen 2006/07, door in 29 duels twaalf keer te scoren. Het levert hem twee fraaie beloningen op: een transfer naar Feyenoord en een oproep voor Oranje. Tegen zowel Thailand (0-2) als Zuid-Korea (0-2) staat de pijlsnelle aanvaller net als Sneijder in de basis. Slory moet wel beide keren voortijdig het veld ruimen. Jan Vennegoor of Hesselink en Dirk Kuijt zijn zijn vervangers.

Dave van den Bergh (129 minuten)
Nog een eendagsvlieg die medio 2004 uit de koker komt van Van Basten voor de oefenwedstrijden tegen Zweden en Liechtenstein. De linksbuiten van FC Utrecht maakt geen onuitwisbare indruk en zou na dat tweeluik niet meer worden geselecteerd. Het had mede te maken met de opkomst van een zekere Arjen Robben die in 2004 zijn definitieve doorbraak beleeft als Oranje-international nadat hij een jaar eerder gedebuteerd was.

• Meer over

• W. Sneijder
• Nederland