Nederland moet het WK van 2018 niet willen
Ik ben een geweldige hoofdredacteur. Bij RTL 7 en producent Eyeworks Sport zijn ze dronken van geluk, doordat het praatprogramma uit het Kurhaus in Scheveningen ongekend hoge kijkcijfers scoorde, de losse verkoop van het weekblad was nog hoger dan het traditioneel goed verkopende Kerstnummer en onze internetsite trok nog nooit zoveel bezoekers als afgelopen weken.
Ik ben een topper in mijn vak, al is dat niet mijn verdienste. Oranje-succes verkoopt! Bondscoach Bert van Marwijk en zijn internationals bepalen mijn status bij de raad van commissarissen. Oranje is het ultieme bindmiddel van de samenleving.
De Oranje-supporter vierde feest, maar wil niets te maken hebben met de klonen van de beruchte Ierse familie Houlihan, die in de negentiende eeuw in Londen bekendstond om haar gewelddadige gedrag. De familie hield van drinken, vechten en was de schrik van de buurt.
De familie had nooit durven dromen dat anno 2010 een door de samenleving uitgekotste groep ordeverstoorders rond voetbalwedstrijden nog steeds ietwat verbasterd hooligans worden genoemd. Ik moet er wel aan toevoegen, dat sommige historici de Ierse misdadiger Patrick Hooligan, die in Londen omstreeks 1890 actief was, als naamgever van deze verachte voetbalaanhangers aanduiden.
De hooligans speelden even geen rol, want Oranje staat voor eensgezindheid, solidariteit en feestvieren. Ik ken overigens ook de keerzijde van de medaille. In het najaar van 2001 verloor het Oranje van Louis van Gaal van Ierland, waardoor Nederland niet deelnam aan het WK in Japan en Zuid-Korea.
Het resultaat was, dat de losse verkoop instortte, dat scheelde meteen twintigduizend exemplaren per week. Met de nodige zelfspot moet ik dan ook concluderen, dat ik in voor- en tegenspoed volledig afhankelijk ben van Oranje.
Voor mij verliep het WK uitermate succesvol, maar wat heeft de bevolking van Zuid-Afrika er uiteindelijk aan overgehouden? Prachtige stadions, die straks een financieel blok aan het been worden en er is vier miljard euro geïnvesteerd in de infrastructuur van het land.
De leiders van de zwarte armen, de helft van de inwoners leeft onder de armoedegrens, hadden liever gezien dat de regering van Jacob Zuma het geld had besteed aan onderwijs, gezondheidszorg en huisvesting. Volgens de zwarte bevolking profiteren alleen toeristen en rijke blanke Zuid-Afrikanen van alle investeringen, maar is er in de townships niets veranderd.
President Zuma had echter een deal gesloten met FIFA-baas Sepp Blatter. Twee sluwe potentaten, die het WK misbruikten voor hun eigen belangen en de wereld probeerden wijs te maken, dat iedere inwoner van Zuid-Afrika zou meeprofiteren. Als kind moest Zuma voor het vee van zijn opa zorgen, waardoor hij niet naar school kon.
Toen hij zich op zijn zeventiende aansloot bij het ANC, zorgde dit African National Congress, dat hij alsnog een opleiding kon volgen. Hij zat tien jaar gevangen op Robbeneiland, verbleef vijftien jaar in Swaziland, Mozambique en Zambia, waar hij zwarte vluchtelingen ronselde om voor het ANC te strijden.
Om zijn doel te bereiken schakelde hij de stokoude en vermoeide Nelson Mandela in als boegbeeld van het ANC. Zuma bleek een uitstekend strateeg, want in 2009 werd hij ingehuldigd als president, terwijl hij in de jaren daarvoor beschuldigd werd van fraude en corruptie. Ook werd er een aanklacht tegen hem ingediend wegens verkrachting, hiervan werd hij vrijgesproken.
Die aanklacht kan te maken hebben met de cultuur in Zuid-Afrika en het feit dat mannen nauwelijks respect hebben voor vrouwen. In Zuid-Afrika worden zes keer zoveel vrouwen door hun partners vermoord als wereldwijd gebeurt. Het aantal verkrachtingen bedraagt een half miljoen per jaar, terwijl een kwart van alle mannen toegaf wel eens een vrouw tot seks te hebben gedwongen.
Jaarlijks hebben er Zuid-Afrika circa twintigduizend moorden plaats, alleen Colombia scoort relatief gezien nog slechter. De overvallen op automobilisten, huizen en bedrijven nemen nog steeds toe, terwijl de gewapende straatovervallen de grootste bedreiging vormen voor de bevolking. Een op de vijf mensen is besmet met hiv/aids. Blatter kende die onthutsende cijfers, maar had blijkbaar een reden om het WK toch in Zuid-Afrika te laten plaatsvinden. En Zuma volgde het voorbeeld van Adolf Hitler in 1936 en Jorge Videla in 1978 die een groot sportevenement misbruikten om zich te profileren en de politieke situatie te camoufleren.
Intussen telt Blatter zijn geld, de FIFA hield 1,7 miljard euro winst over aan de WK en in Zuid-Afrika leeft ruim de helft van de bevolking nog steeds onder erbarmelijke omstandigheden. Dat lijkt de FIFA-baas niet relevant te vinden. Hij kwelt het organiserende land met dictatoriale marketingregels.
Tijdens een WK is Blatter de tijdelijke president. Hij bepaalt de regels en die regels zijn altijd in zijn voordeel. Daarvoor moet zelfs de wet worden aangepast en verdwijnen onschuldige mensen in de gevangenis, omdat ze ook een graantje willen meepikken.
Dankzij de schaamteloze hebzucht van Blatter werden een paar, door Bavaria Bier ingehuurde, Nederlandse meisjes als misdadigers gearresteerd, omdat ze een oranje jurkje droegen, terwijl een concurrerend biermerk de FIFA sponsorde.
Ik hoop dat de Nederlandse regering beseft wat ons land boven het hoofd hangt als de WK van 2018 aan Nederland wordt toegewezen. Toen ik onlangs een paar keer met de voormalige minister van financiën Wouter Bos in een televisieprogramma zat, vertelde hij me, dat de eisen van Blatter volstrekt onaanvaardbaar zijn, Blatter wil alleen de lusten, maar heeft geen boodschap aan de lasten.
De wet moet veranderd worden, hij is de baas van het land en hij weigert belasting af te dragen. Blatter neemt zijn geld netto mee. Bos moest glimlachen om al die economen die in de media prachtige verhalen ophangen, met ingewikkelde berekeningen, over het feit dat de bevolking uiteindelijk verdient aan een WK.
Bos was heel gedecideerd, een WK organiseren kost Nederland een vermogen en de FIFA gaat met de winst strijken. Er zijn zoveel andere prioriteiten en knelpunten in dit land, dat een geld verslindend WK organiseren ronduit onbeschaafd is.
De heren hebben hun best gedaan met dat lachwekkende bid. KNVB-voorzitter Michael van Praag en KNVB-directeur Harry Been waren actief in de wandelgangen en doen er alles aan om het Blatter naar zijn zin te maken.
Ruud Gullit liet zich misbruiken en schudde als boegbeeld trouw handjes in alle hoeken van de wereld, terwijl Johan Cruijf zelfs heel ludiek op de fiets het bidbook bij de FIFA in Zürich ging afleveren, maar Blatter zit niet op mooie praatjes en de alternatieve aanpak te wachten.
De foto met de Russische president Vladimir Poetin in Voetbal International sprak boekdelen. Blatter wil met alle égards ontvangen worden door staatshoofden die hem aantrekkelijke financiële voorstellen doen. Hij lacht om de idealistische groene WK die Nederland wil organiseren.
Het vaderlandse profvoetbal is zo goed als failliet, alleen ons nationale elftal geeft het volk nog gevoel van eigenwaarde. Daar zijn we terecht trots op. Als Nederlanders moeten we niet onze oren laten hangen naar een zelfbenoemde dictator die zich over de ruggen van landgenoten, die de grootste moeite hebben om de eindjes aan elkaar te knopen, wil verrijken.
Ik ben benieuwd of er ook moedige bobo’s zijn, die zich niet laten leiden door eigenbelangen, maar Sepp Blatter durven vertellen dat Nederland het WK niet meer wil hebben, omdat ons eigenwijze volk zich niet in de maling laat nemen door een zelfingenomen machtswellusteling die het voetbal ondergeschikt maakt aan geld verdienen.
Johan Derksen