Nieuw Braziliaans voetbaltrauma ligt op de loer
Het ontslag van bondscoach Dunga maakt pijnlijk duidelijk dat Brazilië twee jaar na de traumatische vernedering op het WK in eigen land tegen Duitsland nog geen moer is opgeschoten. De Goddelijke Kanaries staan er wel misschien wel slechter voor dan ooit.
Na de 7-1 afstraffing in Belo Horizonte op 8 juli 2014 leek Brazilië niet meer dieper te kunnen zinken. Bezweken onder de druk zakten gerenommeerde topspelers als Marcelo, David Luiz en Thiago Silva door het ijs. Twee jaar later ontbrak het drietal op de Copa América Centenario, waarin de vijfvoudig wereldkampioen voor het eerst sinds 1987 en voor de tweede keer in de honderdjarige historie werd uitgeschakeld in de groepsfase. Zonder hen werd het er bepaald niet beter op.
Zonder Neymar, die volgens een afspraak met Barcelona alleen mag uitkomen op de Olympische Spelen, overleefde Brazilië een poule met Ecuador, Haïti en Peru niet. De slechte resultaten tegen wat toch niet bepaald de hoogvliegers van Zuid-Amerika zijn, bevestigden wat in de WK-kwalificatiereeks al zichtbaar werd: de Seleção is niet langer de onaantastbare ploeg uit de hoogtijdagen, maar een zwalkend elftal. En al zeker geen swingend ensemble dat sambavoetbal op de mat legt.
Zaak was om na het WK 2014 door te selecteren, maar die taak nam Dunga wel erg serieus. In de Copa América-selectie zaten mede door blessures slechts drie spelers die er in 2014 ook bij waren: Dani Alves, Hulk en Willian. Bij afwezigheid van Neymar was de lang genegeerde Jonas de man die de doelpunten moest maken. Maar scoren lukte Brazilië alleen tegen het nietige Haïti (7-1), terwijl er met onder anderen Willlian (Chelsea) en Philippe Coutinho (Liverpool) toch enige klasse voorhanden was.
De druk om te presteren in de Verenigde Staten was na de mislukte Copa-editie van vorig jaar (uitschakeling in de kwartfinale tegen Paraguay) opnieuw groot. Maar tot ergernis van de buitenwacht weigerde Dunga een psycholoog mee te nemen om zijn relatief onervaren selectie van mentale begeleiding te voorzien. Terwijl die immense druk twee jaar terug zelfs de gelouterde PSG-verdedigers Thiago Silva en David Luiz te veel werd.
Het leidde destijds tot veel kritiek op de twee verdedigers, maar inmiddels rijst de vraag waarom het tweetal er in Amerika niet bij was. Zoals ook Marcelo al sinds november werd genegeerd, net als Oscar (Chelsea) en Fernandinho (Manchester City). Toen het ook nog eens afmeldingen regende (Douglas Costa, Kaká, Rafinha, Roberto Firmino, Ricardo Oliveira) was de selectie waarmee Dunga moest presteren wel erg licht en onervaren geworden.
De kwalificatiereeks toont echter aan dat Brazilië ook op volle oorlogssterkte niet meer de grootmacht is die het decennialang was. Zoals het er nu voorstaat gaat het WK 2018 voorbij aan het land dat sinds 1930 altijd van de partij was. Daar heeft ook Dunga niets aan kunnen veranderen bij zijn terugkeer als bondscoach. Dat de aanvoerder van de wereldkampioen van 1994 een herkansing kreeg, deed wenkbrauwen dan ook al fronsen. Na het WK 2010 lag zijn hoofd immers al op het hakblok.
Op de Spelen in Rio – met Neymar en een nieuwe bondscoach (Tite van Corinthians wordt genoemd) – moet de Braziliaanse revival vormkrijgen. De druk om te presteren zal nog groter zijn dan die al was. Dat geldt ook voor de WK-kwalificatieduels van september met Ecuador (uit) en Colombia (thuis). Leveren die geen zeges op, dan komt zelfs de zesde plaats op de tocht te staan en wordt het ondenkbare – een WK zonder Brazilië – denkbaar. Een nieuw Braziliaans voetbaltrauma ligt op de loer.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login